Asker Kurgu
Wattpadde yazılan ilk ve tek
Harabenin Yıkımı isimli kitap.
Tüm çocuklar oyuncaklarını almış ve
gitmişlerdi. Servinse yetimhanenin
merdivenlerinde oturmuştu. Anne ve
ba...
Koltukta oturmuş, sanki o anları yeniden yaşıyordum. Abimin düğününü uzaktan izleyecektim. Aklıma iki ay öncesi geldi. " Bu kız, bu evden gidece " diyordu Yeliz. Evet, Yeliz diye bahsettiğim kadın, abimin nişanlısıydı. " Yoksa ben Resulle evlenmem " diyordu. Yeliz, Yasemin hanımın çok çok eski bir arkadaşının kızıydı. Zaten Yasemin hanım beni pek sevmezdi, bunu buraya geldiğim ilk gün anlamıştım. Bu eve geldiğimden beri, " bu kızı neden getirdiniz, onu istemiyorum " derdi.
Bir gün Yasemin hanım ve abim kavga ederken onları duymuştum. Son duyduklarımla, kendim çıkıp gittim o evden.
Yasemin hanım:Oğlum, bak Yeliz ne kadar üzülüyor, sevmiyormusun sen bu kızı?
Resul:Olur mu öyle şey anne, çok seviyorum ben Yelizi.
Yasemin hanım:Ne diye inat ediyorsun o zaman, gönder o kızı evden.
Resul:Sende hiç mi vicdan yok anne? Kardeşimin halini görmüyormusun, nasıl üzülüyor.
Yasemin hanım:O kız bir yetim, senin kardeşin değil!
Duyduklarımla kalbimin hızı değişmiş, sanki yerinden çıkmak istercesine çırpınıyordu.
Resul:Anne ileri gidiyorsun, yapma.
Yasemin hanım:Sus oğlum, tek kelime edeyim deme. Ben sana Yeliz gidecek diyorum, sen bana hala kardeşim diyorsun. Yeterince baktık o yetim kıza.
Resul:Tamam anne, tamam. Ama ben söyleyemem, yapamam. Gönder onu buradan, nereye gittiğiyle de ilgilenmiyorum.
Duyduklarımı kendi-kendime tekrarlıyor, buradan gitmem gerektiğini söyleyerek, odama doğru yürümeye çalışıyordum.
Resul:Nereye gittiğini bilsem, dayanamam görmeye giderim. Gidersem de, onu orada bırakamam.
Koşar adım odama girdiğim gibi, bavulumu çıkararak tüm sevdiğim eşyalarımı toplamaya başladım. Kapının açılmasıyla, kimin geldiğine bakmak için arkama döndüm. Babam gelmişti, Aslan bey. Ağlamaktan şişen gözlerime sıkıntıyla bakıyordu. Kafamı önüme eğdim ve " Nolur efendim, bırakın gideyim " dedim. O da konuşmaya başladı.
Aslan bey:Bırakacağım kızım, duydum, ben de duydum senin duyduklarını.
