Bölüm 7

88 10 0
                                    

Medya da Kağan ve Rüzgar

Kağanın ağzından

Sabah alarmı kapatıp yataktan kalktım.Elimi yüzümü yıkamak için banyoya gittim..Elimi yüzümü yıkadıktan sonra dolabımdan giyeceğim kıyafetleri alıp giydim. Saçımı da bir tarak ile tarayıp aynada kendime baktım..

Kendimi beğenen birisi olmasam da ara sıra böyle aynanın karşısına geçer kendime bakarım.Kendime baktıktan sonra kahvaltı için aşağıya indim.

Masadakilere "Günaydın" deyip masaya oturdum.Ve Kahvaltı etmeye başladım...Kahvaltıyı bitirdikten sonra okula gitmek için dışarıya çıktım.Arabamı park ettiğim yerden garajdan çıkarıp bindim ve okula gitmek üzere yola koyuldum....

****

Okula geldiğimde arabamı park etmek için yer aramaya başladım.En sonun da arabamı okulun park yerine çekmeye karar verdim..Arabadan indikten sonra Elif'in yanına gitmeye karar verdim.Bunun için onu aramaya koyuldum.Olabileceği her yere sınıfa,okul bahçesine,kantine baktım.Fakat Elif'i bulamadım.Acaba okula gelmedi mi?Okula gelip gelmediğini öğrenmek için arkadaşları Asya ve Duru'yı bulup onlara sormam gerekiyor.Tekrardan bahçeye çıkmaya karar verdim.

Bahçeye çıkıp etrafıma bakınmaya başladım.Bir bankta tek başına oturmuş olan Duru'yu gördüm.Hemen yanına gittim ve "Selam ben Kağan Elif'in sınıf arkadaşıyım.Sende Duru olmalısın."dedim.Daha önce tanışmamıştık onun için ilk olarak kendimi tanıtmıştım."Biliyorum...yani Elif senden bahsetti...evet bende Duruyum tanıştığıma memnun oldum." dedi.Demek ki Elif arkadaşlarına benden bahsetmişti .Bu güzel bir şey.."bende memnun oldum...şey ben Elif'i bulamadım da acaba okula gelmedi mi?" diye sordum.Yok yani bilmiyorum Elif'i görmedim.Gelip gelmeyeceğinden de haberim yok.Onun şimdiye kadar gelmiş olması gerekirdi.Bende Asya ve Elif'i bekliyorum da." dedi. Acaba başına bir şey mi gelmişti? Başına bir şey gelip gelmediğini öğrenmek için Elif ile konuşmam gerekiyordu."Peki Elif'in numarasını bana verir misin? Neden gelmediğini merak ettim de arayıp öğrenmek istiyorum" dedim.Duru'da "Tamam peki" diyerek Elif'in telefon numarasını verdi.

Elif'i aramak için okulun arka tarafındaki bahçeye gittim.Kimsenin bulunmadığı bir köşeye geçip Elif'i aradım..İkinci çalışında telefonu açtı ve "Alo...Kimsiniz" dedi.Numaramı bilmediği için ilk olarak "Alo...Elif...benim Kağan.." diye kendimi tanıttım ve "Okulda seni göremedim de merak ettim.Nerdesin?" diye devam ettim.

Oda bana "Yolda arabamız bozuldu da Yağız abi arabayı tamir etmeye çalışıyor.Arabayı tamir eder etmez gelirim." dedi Elif..Ve "Şey..Kağan yanlış anlama ama ben birşeyi merak ettim acaba telefon numaramı nereden öğrendin?"diye sordu bana...Onu bekletmeden "Numaranı Duru'dan öğrendim.Peki numaranın bende kayıtlı ollması senin için sorun olur mu?"diye cevap verdim.Oda beni bekletmeden "Tabii kayıtlı durabilir sorun olmaz benim için."diyerek cevap verdi. Numarasını kaydetmem onun için sorun olmayacaktı.Bende " Tamam.Benim numaramın da sende kayıtlı durması sorun olmaz.Yani eğer kaydetmek istersen.."dedim onun cevabını bekleyerek.."Tabii yani numaranı kaydetmeyi isterim."diye cevap verdi Elif'te bana..ve "Kağan Yağız abi arabayı tamir etmiş.Beni çağırıyor.Onun için benim kapatmam gerek.Okulda görüşürüz."diye devam etti.Ne yani hemen kapatacakmıydı? "Tamam görüşürüz.." dedim telefonu kapatmayı istemeyerek.

Telefonu kapatıp cebime koyuyordum ki arkamdan bir ses "Kağan"diye bağırdı bir ses.Kim olduğuna bakmak için arkamı döndüm ve bağıran kişi Baranmış.Ayağa kalkıp yanına gittim ve "Efendim" dedim.. "Nasılsın? nasıl olduğunu merak ettim de görmeye geldim"dedi. pis pis sırıtarak..Aklı sıra benimle dalga geçiyordu..."Ne istiyorsan söylemeyi düşünüyor musun?Eğer söylemeyi düşünmüyorsan benim işim var ve seninle uğraşacak vaktim yok."dedim. "Elif'le mi konuşuyordun biraz önce.." dedi.."Benim kiminle konuştuğum seni ilgilendirmez." dedim sinirli bir şekilde.."Kardeşime yaptıklarından sonra beni ilgilendirir.Senin canını yakmak için elimden geleni yapıp senin peşini bırakmayacağım.Bunun için de kiminle konuştuğun beni ilgilendiriyor." dedi."Bak Baran kardeşinin başına benim suçum değil..Ben zaten kardeşini sevmiyordum.Sizin isteğiniz üzerine onunla çıkmaya başladım..Onun da biz ayrıldıktan sonra evden kaçması ve sonra da kaza geçirip sakat kalması benim suçum değil."

Baran ile daha önceden tanışıyorduk.Baran ile aynı sokaktaydı evlerimiz.Bir sene öncesine kadar da yakın arkadaştık.Baranın ondan bir yaş küçük pankreas kanseri olan bir kardeşi vardı ve bu kardeşinin tedavi olması için yurt dışına gitmesi gerekiyordu.Fakat Baranın kardeşi ailesinin yoğun ısrarına karşı tedavi ilk başta kabul etmeyip yurt dışına gitmeyi reddetmişti.O sıralar kardeşi beni seviyordu.Baran'da bunu biliyordu bana elip onunla çıkmamı,onu yurt dışına gidip tedavi olmasını kabul ettirmem gerektiğini ve tedavi olduktan sonra ayrılabileceğimi söylemişti.İlk başta Baranın bu teklifini kabul etmemiştim,ama sonrasında Baran o zamanlar yakın arkadaşım olduğu için onu kırmayıp kabul etmeye karar vermiştim.Baranın dediği gibi kardeşini ikna edip yurt dışına gitmesini sağlamıştım.Yurt dışından döndükten sonra beni görmek için yanıma geldiğinde ondan ayrılmak istediğimi söyleyip ondan ayrılmıştım.Oda ondan ayrılmama dayanamayıp evden kaçmaya karar vermişti.Ve kaçarken de trafik kazası geçirmiş bel altı felç kalmıştı..Baranda bütün bu olanları benim suçum olarak kabullenmişti ve başka bir yere taşınmışlardı.

"Senin suçun değil mi? Bütün bu olanlar senin suçun.Sen ondan ayrılmasaydın bunların hiçbiri başına gelmeyecekti bunların hepsi senin suçun." diye bağırdı Baran.Bir türlü suçsuz olduğumu kabullenmeycekti.."Bak ister kabullen ister kabullenme bütün bu olanlar benim suçum değil.Hem kardeşine oyun oynamamızı isteyen sendin unutma" deyip sınıfa gitmek üzere yanından ayrılmaya karar vermiştim ki "bütün bu olanların aynısını sana yaşatacağım senin sevdiklerine senin bana yaptığın gibi zarar vereceğim" diyerek arkamdan bağırdı.Bağırması üzerine durup arkamı döndüm ve "Elinden geleni yap Baran." diye bağırıp yoluma devam etmek üzere önüme döndüm..

"Sen bilirsin Kağan..Elif..senin canını yakmak için onu rahat bırakmayacağım" diye tekrardan bağıran Baranın yanına gittim ve "Eğer Elife bir şey yaparsan" derken sözümü bitirmeden Baran sözümü keserek "Ne yaparsın?" dedi."Seni öldürürüm.Eğer ona bir şey yaparsan seni öldürürüm"diye tekrarladım sözümü..Bana alaycı bir şekilde baktı ve "Benim bundan korkmam mı gerekiyordu"dedi.."İster kork ister korkma ben söylediğimde ciddiydim." dedim...Bana baktı ve "O zaman senin kardeşime yaptıklarından sonra benim seni öldürmem gerekir" dedi..Bütün bu olanların sorumlusu beni tutması sinirimi bozuyor.."Öldürseydin o zaman." deyip tekrardan sınıfa gitmek üzere yola koyuldum."Zaten öldüreceğim" diye bağıran Baranın sesi ile durdum ve arkamı döndüm.Bana bakarak "Çocuklar gelin" diye bağırdı ve etrafımız kim olduğunu bilmediğim fakat bizim okuldan olmayan yedi tane ellerinde sopa bulunan çocukla doluydu.."Belki seni ben öldürmeyeceğim ama seni bunlar öldürecekler" dedi bana ve yanındaki çocuğa dönüp "Alın bunu okulun dışına çıkarın ve işini bitirin" deyip yanımızdan ayrıldı.

İki çocuk yanıma yaklaşıp beni kollarımdan tuttular ve dışarıya sürükleyerek arka kapıdan çıkardılar.Demek ki kimse görmeden buradan girmişlerdi.Kimsenin olmadığı köşeye gelince "Tamam burası iyi işini bitirip gidelim" diyen bir çocuk ile durdular.Ellerindeki sopalar ile vurmaya başladılar.Bende engel olmaya çalışıyordum.Bir çocuğa yumruk atıp elinden sopasını almıştım ama arkamdan birisinin başıma vurması gözüm bulanık görmeye başladı ve yere yığıldım..

****

Uyandığımda başımda oturmuş olan bir çocuk gördüm.Bana "Selam seni burada bayılmış bir halde buldum.İyi misin?" dedi..Bende "İyiyim.Nerede onlar?" diye sordum başımda oturmuş olan çocuğa..."Kimlerden bahsettiğini bilmiyorum.Ben geldiğimde burada tek başına bayılmış bir halde yatıyordun.Ne oldu,kim yaptı bunu sana" diye sordu bana...Beni bayıltıp gitmişlerdi demek ki."Uzun hikaye boşver...Bu arada teşekkür ederim." dedim başımda benim uyanmamı beklemiş olan çocuğa.Bana gülümseyip "Bu arada ben Rüzgar..Hadi kalk da derse girelim.On beş dakika geç kalmış olsakta.."dedi bana.Kalkmama yardım edip beni kaldırdı ve beraber sınıfa gitmeye başladık."Bende Kağan" dedim Rüzgara bakarak..O da bana baktı"Memnun oldum" deyip gülümsedi.

Rüzgar ile aynı sınıftaymışız.Ve dün de tatilden dönüş yapmadıkları için okula gelememiş bu yüzden de birbirimizi daha önceden görmemiştik.Sınıf kapısının önüne geldiğimizde ben kapıyı tıkladım ve içeriye Rüzgar ile birlikte girdik.

İçeri girdiğimde Elif'e baktım ve yanında başka bir kız oturuyordu.Benden habersiz yanına başka bir kızın oturmasına izin vermişti.Ama şuan bunu düşünecek halde değildim.Başım ağrıyor ve Elif yanına birisini oturttuysa bunun bir açıklaması vardır diye düşünüp Rüzgarın yanına oturdum.Elimi başıma yaramın olduğu yere koydum..Başım şişmişti.Elifin önündeki sırada oturmuş Baranı gördüm bana bakmış sırıtıyordu..Başımı sıraya koydum ders boyunca böyle yatmayı istiyordum..

****

Elif  Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin