" ရူးနေတာလားပီဆမ်(မ်) ငါကဘာလို့အဲ့ကောင်လေးအိမ်မှာ စာသွားလုပ်ရမှာလဲ "
၀ီဆမ်(မ်)က ဖုန်ပေနေသည့်သူ့ကတ္တီပါဖိနပ်ကို တစ်ရှုးဖြင့်ငုံ့သုတ်ရင်း လမ်းဆက်လျှောက်လာ၏။ညီအစ်ကိုချင်းမို့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုပေါ်ပေါ်ထင်ထင်မထုတ်ပြသော်လည်း ၀ီဆမ်(မ်)ကသူ့ညီကိုတော့ အမြဲအလိုလိုက်တာဖြစ်သည်။ယခုလည်း တစ်နာရီသာဆင်းသည့်ထမင်းစားချိန်၌ ဘာမှမသက်ဆိုင်သည့်ခီစံတို့ကျောင်းဘက်သို့ လျှင်မြန်စွာကျူးကျော်လာရခြင်းဖြစ်သည်။အကြောင်းက ခီစံနှင့်အတူထမင်းစားချင်သည်ဆိုသော ပီဆမ်(မ်)ကြောင့်သာလျှင်ဖြစ်၏။
" ငါပြောတဲ့အတိုင်းပဲလုပ်ပေးလို့မရဘူးလားကွာ "
" အကြောင်းပြချက်ပေးလေ ငါကဘာကိစ္စကြောင့်ခီစံရဲ့အိမ်မှာ စာအတူသွားလုပ်ရမှာလဲ "
" ဒီအတိုင်းတစ်ရက်တစ်လေလောက်လေး စာအတူလုပ်တာပဲလေကွာ နောက်ပြီးမင်းနဲ့သူနဲ့က အတန်းအတူတူပဲလေ တစ်ခါလောက်စာအတူစုကျက်တော့မကောင်းဘူးလား "
" မင်းအကြံကိုငါမသိရင်ခက်မယ်နော်ဟေ့ကောင် ငါ့ကိုခီစံအိမ်မှာစာသွားလုပ်ခိုင်းပြီး မင်းပါအတူလိုက်ချင်လို့မလား "
" ငါကဒီအတိုင်း အကြံပေးတာလေကွာ "
" မင်း ခီစံကိုစိတ်၀င်စားနေတာလား "
" ဘာ! အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေပြောမနေနဲ့။ငါက သူငယ်ချင်းအသစ်တစ်ယောက်ထပ်တိုးချင်ရုံသပ်သပ်ပဲ "
ပီဆမ်(မ်)က စူပုတ်ပုတ်ဖြင့်မျက်နှာလွှဲသွားတာမို့ ၀ီဆမ်(မ်)ကအထာနပ်နေသည့်ပုံစံဖြင့် ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ပြုံးရယ်လိုက်၏။
" ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါကတော့ခီစံရဲ့အိမ်မှာ စာသွားမလုပ်နိုင်ဘူး။သူများနဲ့စာအတူလုပ်ရတာလည်း ၀ါသနာမပါဘူး "
" တစ်သောင်းပေးမယ်ကွာ "
" ဖင်ထောင်ပြီးဆုတောင်းလိုက် "
" ဒါဆိုနှစ်သောင်းပေးမယ်ကွာ "
" ငါ့စာလုပ်ချိန်တွေ ဖဲ့မပေးနိုင်ဘူး "
" သုံးသောင်း "
" သူများအိမ်မှာ အကြာကြီးထိုင်ရမှာဆိုတော့ပျင်းတယ် "
