Annemle beraber içeriye girdiğimiz de gülmeye devam ediyorduk. Annem iki gündür dayımlarda geçirdiği vakitleri anlatıp anlatıp beni güldürüyordu.
Az önce Gökhan bizi eve bırakmış ve gitmişti, annemi almak için onlara gittiğimizde veda öpücüğünü de vermiştim.
"Eee şimdi sen anlat bakalım" annem koltuğa oturup bana doğru döndü bende geçip hemen yanına oturdum.
Sorduğu soru ile şu geçirdiğimiz iki gün aklıma geldi,belki de hayatımda ki en güzel günler diye bilirdim. O kadar eğlenceli ve huzurlu geçmişti ki sevdiğim adamla birlikte olmuştum,beraber yemek yapmıştık, oyun oynamış,film izlemiş ve beraber uyumuştuk.
Yüzümde ki gülümsemeyi gizlemeye çalıştım "baya iyiydi" dedim sadece, annem hafifçe güldü.
"Belli baya iyi geçtiği" dedikten sonra işaret parmağı ile giydiğim boğazlı kazağı azıcık açtı.
Hemen kendimi geriye çektim, şuan yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim, Gökhan boynumun her yerini mosmor yaptığı için boğazlı kazak giymiştim annemin hangi ara fark ettiğini bile bilmiyordum.
"Ne yaptınız eve kız mı attınız?" dedi annem tek kaşını kaldırarak, hafiften kızgın gibi duruyordu İstanbul'da kızlarla ilişkiye giriyordum ama anneme asla belli etmiyordum. Zaten bu zamana
kadar hiç bir kızın boynumu emmesinede izin vermemiştim.
Anneme yok kız atmadık Gökhan yaptı diyemeyeceğim için kafamı onaylar şekilde salladım.
"Allah cezanı vermesin oğlum" annem böyle şeylere hep karşıydı bunu biliyordum zaten, şuna kızgın olmasına şaşırmadım. Bir çok erkek arkadaşımı da böyle ortamlarda takılıyorlar diye sevmez arama mesafe koymam içinde ısrar ederdi.
"Anne" ne diyeceğimi bilemediğim için sustum, annem bana bir bakış atıp ayağa kalktı bende hemen peşinden gittim.
Annem mutfağa girdiğin de bende tezgaha oturdum.
"İçecek misin kahve?" kafamı onaylar şekilde salladım.
"Umarım kız hamile kalmaz Murat, kalırsa çocuğu alır,o kızı da seni de evden içeriye sokmam" ne kızı anne demek vardı şimdi ama tabi ki götüm yemiyordu.
"Anne ileriye gitmedik, Gökhan kızların geldiğini görünce hepsini evden attı zaten." Kocamı biraz övmekten zarar gelmezdi bence.
"Yerim onu ben ya,nasıl edepli nasıl tatlı" onun övmeleri artınca göz devirdim. Her zaman diyordum zaten annemin resmen Gökhan'a zaafı vardı.
"Beni böyle sevmedin anne" dediğim de yaptığı kahveyi fincana dökerken gülümsedi ve önüme kahvemi koydu.
"Aşk olsun oğluşum senide çok seviyorum ben" annem mutfakta ki masaya oturup kahvesini içmeye başladı.
Bir süre daha sohbet ettik,ne kadar uzaklaşmak iyi gelmiş olsa da annemi çok özlemiştim, ben annemden kolay kolay uzaklaşmazdım. Babamı kaybettikten sonra annem uzun süre kendine gelememişti, bu süreçte hep yanında olmuştum, tabi tek ben değil Gökhan'da her gün gelir annemin ihtiyaçlarını alırdı. Ona da çok minnettardım.
"Kahven bittiyse çık bi duş al oğlum yoldan geldin terlemişsindir." Kafamı sallamakla yetindim. Annem mutfaktan çıktığında cebimden telefonumu çıkarıp biraz bakındım, arkadaşlarım bir kaç mesaj atmıştı ama bakmaya üşendiğim için hiç birine girmedim.
Gökhan'dan mesaj olmadığını gördüğümde yüzüm düştü, gerçi hep o yazıyordu.
°°°
Murat= Herşey çok güzeldi
sevgilim beni çok mutlu ettin
