Medyayla okuyun...
--
Gökhan'dan
İstanbul'a gelmemizin üzerinden neredeyse 5 saat geçmişti Murat'ı daha şimdiden özlemiştim, bana attığı mesajı gördüğümde aşırı mutlu olmuştum, onun mutlu olduğunu bilmek beni bin kat daha mutlu ediyordu.
Onun mesajına karşılık cevap yazmak yerine sesini duymak için onu aramıştım ama açmamıştı, uyuduğunu düşünmüştüm ama aramanın hemen ardından attığım mesajlar görüldü olmuştu.
Bir süre cevap bekledim ama ne ses ne seda vardı, işinin çıktığını veya vaktinin olmadığını düşünerek üzerinde pek durmadım.
İçimde bir sıkıntı vardı ama sanırım onun şuan yanımda olmamasından kaynaklıydı.
Ben Murat'a çok uzun zamandır aşıktım, çoğu zamanda onunla ilgili hayaller kurmuştum. Benimle olması belki de en istediğim şeydi, şimdi bunlara kavuşmuş olmak, Murat'a kavuşmuş olmak paha biçilemezdi.
Ona ulaşana kadar çok zorluk çektim bana kötü davrandı, yeri geldi yanından kovdu yeri geldi benden kaçtı ama her seferinde yine yanımda bitti. Aramızda ne yaşanırsa yaşansın onu asla bırakmaya niyetim yoktu, Murat benim herşeyimdi.
Murat cevap vermediği için ne yapacağımı düşündüm, büyük ihtimalle yoldan geldiğimiz için uyumak istemiş olabilirdi bende onun gibi yaparak yatağıma uzanarak kollarımı başımın altına koyarak gözlerimi kapattım.
Aklıma direkt Murat'ın yüzü düşmüştü, dudağımın kenarı istemim dışı kıvrıldı. Onu düşünmek bile beni mutlu etmeye yetiyordu.
Murat'ı düşünürken uyku bastırmaya başladı, yana dönerek uyku moduna girdim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım..
~~~
Yerden kalkarak hemen gözlerimi sildim, sanırım saatlerdir burada oturuyordum. Birazdan annemin geleceğine emindim biran önce birşeyler yapmam gerekiyordu. Öylece Gökhan'ı bırakıp gidemezdim onu yüz üstü bırakamazdım. Bunu ona yapmaya hakkım yoktu, belki isteyerek yapmıyordum bunu ama o böyle düşünebilirdi.
Hızla yatağın üstünde ki telefonumu elime aldım keşke annem gider gitmez Gökhan'a yazsaydım diye geçirdim içimden ama annemin bizi öğrenmesi, beni buradan göndermek istemesi hepsi üst üste gelmişti ve ben sadece oturup ağlaya bilmiştim. Kafam yeni yeni kendine geliyordu.
Titreyen ellerimle hemen Gökhan ile olan mesaj bölümüne girdim, bana son attığı sevgi sözcüklü cümleleri görmek kalbime bir ağırlık sapladı. Bana beni sevdiğini ve bana ne kadar aşık olduğundan bahsettiği mesajlar, annem bu mesajları görmüştü büyük ihtimalle...
Hızla parmağımı ses kayıt tuşuna bastım, ona herşeyi anlatmam gerekiyordu. Buradan gidecek de olsam bunu onun bilmesi şarttı.
Murat
1 dakikalık ses kaydı
( Gökhan annem... bizi öğrendi, beni buradan göndermekte kararlı, Ankara'da yaşayan halamın yanına gidicekmişim... Bir aya yakın orada kalmamı söyledi, bu süreçte senin beni unutacağını ve kendi hayatına bakacağını düşünüyor, tabi bu süreçte en çok üzülen ben olacakmışım bu yüzden buradan gitmem en iyisiymiş)
28 saniyelik ses kaydı
( Gökhan annemi tanıyorsun kafasına koyduğu zaman yapmadan durmaz, bugün bana aldığı uçak bileti ile Ankara'ya gidiyorum....beni bekle olur mu?)
