2085: Navigating the Horizon of Wonders

CHAPTER IV

"Ayieee, type mo rin pala si Drupe,my loves Quera?" Paulit-ulit na tanong nitong babaeng kanina pa nagtitili.

Tinalikuran ko ito at hindi pinansin. Masyadong marami ang nasa isipan ko ngayon.

As we walked down the lobby, I saw how the students, specifically, the ladies throw their raging looks at me. Kung nakakapatay lang ang tingin, tiyak kanina pa ako nalusaw sa kinaroroonan ko ngayon. At alam na alam kong ang sanhi kung bakit nagkaganito ang mga babae ay dahil sa nangyari kanina.

"IKAW pala ang babaeng nagmula sa taong 2023? Maligayang pagdating," pahayag ng lalaki habang lumilitaw ang mapagloko nitong ngiti.

Lumapit ito sa akin at sinuri ng maigi ang aking kabuuan.

I met his gaze intently.

"What's your wonders again?" He asked.

Nagulat naman ako ng mas inilapit nito ang mukha sa mukha ko. Limang pulgada na lang at tiyak magdidikit ang mga mukha namin.

"Ah, about my things?" Nang mapansin sigurong hindi ako sumagot ay sinagot na lamang nito ang sariling tanong.

He clearly tried to tease me.

I was about to speak when I noticed every attention thrown at us at nagulat sa isang sigaw at doon ko napansin ang rason. Sobrang lapit na pala talaga ng mukha nitong lalaki sa mukha ko kaya naman ay agaran ko itong itinulak nang malakas kaya lang ay mas lalo namang dumoble ang ingay nang mapagtantong nahawakan ko ito sa may bandang abdominal.

Napasinghap ang mga babaeng nanonood sa amin.

Uminit bigla ang paligid. Nakakahiya.

"I didn't know you're such a lascivious woman," Drupe's words, trying to vex me, again.

Naurong bigla ang dila ko sa itinawag niya sa akin na 'lascivious woman'. My eyes widened. Hindi ko naman sinadyang mahawakan ang katawan niya lalo na sa may bandang tiyan.

Sa napansing lumaki ang mata ko ay napahalakhak ito.

Hindi ko rin alam kong bakit hindi ako nakapagsalita and just watched this man how he closed the gap between us again, gently tucking some of my hair strands behind my ear before saying, 'See you around, woman.'

"SEE YOU AROUND, woman," pag-uulit ni Kyela sa huling sinabi ni Drupe. Kanina pa ito panay tukso sa akin patungkol sa lalaki. Kung hindi ko lang ito kaibigan ay baka nasuntok ko na ang bibig nito.

"Tumigil ka na Kyela. Hindi na'ko natutuwa," I stopped her, and even showed her my fist.

"Naku Quera, pa'no ako titigil? Eh, alam mo bang first time ko nakitang humalakhak si Drupe? At alam mo kung bakit? Dahil sayo! Kaya for sure, may namamagitan sa inyo. Hindi mo lang ata sinasabi eh," seryosong sagot nito na piling sigurado siya sa sinabi niya. I shake my head in disbelief.

"Ewan ko sayo,"  malimit kong komento.

Patungo kami ngayon sa silid-aklatan. May gusto kasi akong malaman.

At siyempre, pinasama ko ang kaisa-isa kong kaibigan.

Pagkarating sa silid ay una kong napansin ang abiso. Respect the sanctity of knowledge. Silence reigns here. Please come in.

"Bawal ang maingay Kyela." Bago pumasok ay pinaalala ko muli ang babae sa abiso.

Iilan lamang ang nandito sa silid. Sobrang tahimik na maririnig kahit paglunok lang ng laway.

I carefully went to the librarian's desk but a little robot welcomed me. Maybe it's the librarian in this room.

"Hi, what do you want?" Tanong kaagad ng robot sakin sa mala-putol-putol na tono. Kaya sinabi kong nais kong mahiram ang libro na naglalaman ng istorya sa nakaraan. Agad namang lumabas sa may bandang tiyan ng robot ang makapal na black and white na libro na may pamagat, "CONVERSATION OF EPOCHS."