𝐊𝛊𝐲𝐚𝐦𝐞𝐭 | • Veronica işten çıkıp evine gittiğinde yaşadığı şehirdeki insanların garip davrandığına şahit olur ve onca kargaşanın arasında çaylak polis Leon S Kennedy ile tanışır • |
"Aç şu telefonu lütfen" Arama bir kez daha kapandığında stre...
Kurguma hoşgeldiniz umarım keyifle vakit geçirirsiniz gördüğüm yazım hatlarını düzelttim gözümden kaçanlar olduysa kusura bakmayın ve oy vermeyi unutmayın.
Kıyamet
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oh TheLarceny / Man On A Mission 'Hiçbir izne ihtiyacım yok Ben görevde olan bir adamım'
'Seninle karşılaşmak bu hayatın bana verdiği en büyük hediye'
2. Bölüm : Tanışma.
"Aç şu telefonu lütfen" Arama bir kez daha kapandığında stresle etrafa bakarak yürümeye devam etmiştim. Ters dönmüş arabalar, etrafa dağılan insan cesetleri ve yağan yağmur kıyametin içindeymiş gibi hissetmeme neden oluyordu. Oysa bugün ne güzel planlarım vardı eve gidecek eşim için güzel bir sofra hazırlayıp birkaç gündür bozuk olan aramızı düzeltecek'tim ama şimdi onun hayatta olup olmadığını bilmeyip belki beni aramak için gelmiştir düşüncesiyle hayatımı tehlikeye atarak sokaklarda dolaşıyordum.
"Dikkat! Tüm vatandaşlara çağrı : Şehir genelindeki salgın sebebiyle tüm vatandaşlarımızın Raccoon City Polis Merkez'ine sığınmaları tavsiye edilir. İhtiyacı olan herkese ücretsiz yemek ve tıbbi yardım yapılacaktır" Duyduğum sesle heyecanlanmış koşar adımlarla Polis Merkez'ine giderken tanrıya Michael'ın orada olması için yalvarmaya başlamıştım. Polis Merkez'inin önüne geldiğimde tehlikeli olduğunu bildiğim halde bağırmaya başlamıştım.
"MİCHAEL... MİCHAEL İÇERİDE MİSİN?" Islanmış saçlarım gözlerimin önüne geldiğinde onları ellerimle geriye doğru itip binanın camlarına bakmıştım ama etrafta benden başka kimse yoktu.
"MİC-" Kolumun tutulduğunu hissedip arkamı döndüğümde ağzı kulaklarına kadar yırtılmış olan zombiler'den biriyle karşı karşıya geldiğim an kendimi kurtarmak için kaçmaya çalışmıştım.
"İMDAT YARDIM EDİN" Zombi beni ısırmak için harekete geçtiğinde ne olduğunu anlamadan duyduğum silah sesiyle yüzüme kan gelmiş kolumu tutan el geriye çekildikten sonra önümdeki beden yere düştüğünde bende dengemi koruyamayıp onunla birlikte düşünmüştüm. Önce yerde yatan bedene sonrasında beni kurtaran sarı saçlı adama bakmıştım.
"Kimsin sen?" Hayatımı kurtaran adam bu sefer silahını bana doğrulttuğunda korkuyla ayağa kalkıp ellerimi teslim olur gibi havaya kaldırmıştım.
"Hayatını kurtardığın birini öldürmeyeceksin değil mi?"
"Kimsin dedim?" Adam sorusunu yenilediğinde onu kızdırmanın mantıklı bir hareket olmayacağını düşünüp sorusuna cevap vermiştim.
