Sabah uyandığımda her yerim sırılsıklamdı hemen yataktan doğruldum. Bu rüyaları neredeyse iki haftadır görüyorum. Ne eksik ne fazla hep aynı rüya. Hep gözyaşı ve Nebi'yi arayış. Bir anlam da veremiyordum rüyalarıma, bir mana da çıkaramıyordum. Acaba abime anlatsamıydım. Zaten abimden başka anlatacak kimsemde yok. Ama anlatırsam bir daha girermiydi o mübarekler rüyama. Allah'ım sen bana yardım et.
Sabah ezanının okunmasına 15 dakika vardı. Hemen lavaboya gittim ve abdest aldım. Abimi uyandırmak için odasına gittiğimde orda olmadığını fark ettim. ''Ya abi yine mi bana seslenmeden gittin'' diye sitemle konuştum. Salondan başını uzattı ve ''hiç seni beklemeden gidermiyim Fatımam ayıp ettin be gülüm'' dedi ve gülmeye başladı. Demek ki camiye gitmek için beklemişti beni. Olsun yalnız gittiğin günlere say Fatıma ve somurt biraz, gönlünü alsın bakalım dedim ve içten içe sinsice sırıttım. Ben ne fenayım yaa. ''Hııı biliriz abicim hiç beni beklemeden gitmezsin sen zaten'' dedim bunu söylerken de küsmüş gibi kollarımı bağlamıştım. Yanıma geldi "hadi ama gülüm yapma böyle cami zaten bir iki adımlık yol. Hem sende biraz çabuk hazırlansan seni beklediğim zaman hep geç kalıyorum valla" dedi. Yüzüne döndüm ve "şuna bak ya hem suçlu hem güçlü" dedim ve somurtmaya devam ettim. "İyi o zaman madem sen beni affetmiyosun bunu sen istedin küçük hanım" dedi. Sanırım ne yapacağını anladım ve kapıya koşarak yöneldim. "Gel buraya" diye sırıtarak geldi ve gıdıklamaya başladı. "Hahaaa... Aaabiii hahahaaa tamaaaam hahaaaa affettim seni" zorlada olsa söylediğim bu kelimeler abimi durdurmak için yetmişti. Şimdi karşımda iki eli belinde duruyordu ve bana gülüyordu" ne dedin bakim sen" dedi. Bende burnumu kıvırarak"tamam abi bu seferlik affedelim gitsin. Önemli olan pişman olmak değilmi?" dedim ve sırıttım. Abim tam tekrar gıdıklamaya geliyordu ki bende masum bir çocuk edasıyla ellerimi havaya kaldırdım ve teslim olurcasına"Aaaaa abicim biraz daha oyalanırsak çoktan namaz kılınmış olacak" dedim ve sonunda evden çıkıp camiye doğru yola koyulduk. Aslında cami bize çok uzak değil ama yinede yalnız gitmek istemiyordum. Mümkün oldukça camide cemaatle kılmaya çalışıyorduk namazlarımızı. Ama okul olunca biraz zor oluyor ikimizinde en müsait olduğu zaman sabah namazı. Bu yüzdem her sabah camiye gidiyoruz Elhamdülillah :)
Selamun Aleyküüümmm
Lütfen hikaye hakkındaki o değerli yorumlarınızı eksik etmeyin canlarım
Hadi bakalım klavyelerinize kuvvet :)
Ayrıca şu an tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. Sizi çoooooook seviyorumm
Allah'a emanet olunnn...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fatıma'nın Gözyaşları
RandomAğır ağır yürüyorum çöllerde, ayaklarım kuma bata çıka. Her adımımda onu yaşıyorum, her adımımda onu hissediyorum, her adımımda onu görüyorum. Yaklaşıyorum adım adım ona...
