Karşımda tanıdık bir sima ile karşılaştım. Kim olduğunu tam çıkaramadım ve bir erkek olduğu için gözlerimi tekrar yere çevirdim. Abim tanımış olacak ki "Yusuf hayırdır kardeşim" diyerek ayağa kalktı. Yusuf Hamza... Bu Cihan'ın kuzeniydi. Ne abim ne de Cihan pek anlaşamazdı Yusuf'la. Babasının durumu iyi olunca hep malıyla övünen tiplerdendi. Açıkçası bende pek haz almazdım ondan. Çocukken hep oyun oynarken oyunumuzu bozmaya çalışır, bizimle yeni oyuncaklarımız olmadığı için dalga geçerdi. Amcamlarında durumu onlar kadar iyi değildi. Elhamdülillah mutluyduk ama. Şimdiyse üzerine tam oturan beyaz tişörtü onun üzerine giydiği siyah kapişonlusuyla ve eşofmanıyla sabah koşusunda olduğu bariz ortadaydı. Rabbim sen beni zinadan koru. "Napim Süleyman e bu vücut kendiliğinden olmuyo biraz emek ister. Her sabahki koşulardan işte" dedi yarım ukalaca gülümsemesiyle. Allah'ım senin yarattığın aciz bir kulun nasıl kendinden büyük egosu olabilir. Nasıl taşıyosun sen onu ya. İçinden kendi kendime göz devirdim. "Ee siz napıyosunuz bu saatte burda? Sizde mi yürüyüşe çıktınız?" Daha sonra üzerimdeki feracemi süzdükten sonra "Gerçi bu üzerinizdeki kıyafetlerle nasıl olacaksa" dedi. Ya Sabr. Kardeşim sen koşuna devam etsene ne o moda programı jurisi gibi eleştriyosun benim kıyafetimi ya. İçimden ona sataştıktan sonra bu sefer sesli bir şekilde Ya Sabr çektim. Abimde sinirlenmişti ama Yusuf'un huyunu bildiğimizden camiden geliyoruz demekle yetindi. "Bu saatte ne camisi ya ne işiniz var uyusanıza abi ya?" dedi dalga geçer gibi. Ya Sabr. Rabbim sen bana sabr ihsan eyle. "Kusura bakma kardeşim ahirette senin o kaslarına ya da kaç km koştuğuna bakmıyolar, bana kulluk vazifeni yerini getirdinmi diyolar. Ona göre sen hesap et?" İçimden abime tezahuratlar yağdırdıktan sonra içimden dans etmeye başladım. Yusuf'un yüz ifadesiyse dünyanın 8 harikasından sanırım 1.olanı...
Selamun aleykum
Bu bölümde Yusuf Hamza'yla tanıştınız ona sinir olmaya hazırmısınız :D
Lütfen hikaye'nin gidişatı hakkında yorumlarınızı eksik etmeyin.
Allah'a emanetsiniz....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fatıma'nın Gözyaşları
RandomAğır ağır yürüyorum çöllerde, ayaklarım kuma bata çıka. Her adımımda onu yaşıyorum, her adımımda onu hissediyorum, her adımımda onu görüyorum. Yaklaşıyorum adım adım ona...
