Hyunho-Against

"Sevgiliniz mi var?"

Okuluna ilk defa söylenerek değil de mutlu bir şekilde giren Hyunjin, sınıfı şaşkına uğratmayı başarmıştı. Okulun son haftası olduğu için öğrenci yoğunluğu okulda bulunmuyordu ve bu öğrenci ve öğretmenlerin işine geliyordu. Aslında okula gelmeyebilirlerdi fakat son haftanın huzurunu sadece öğrenciler bilirdi. Arkadaşları ile beraber istedikleri filmi izleyebilmek, Onlar ile istedikleri kadar konuşabilmek ve en önemlisi ailelerin söylemleri olmadan geçirebilecekleri en güzel haftaydı bu hafta. Çünkü hiçkimse arkalarından: 'Derslerinizin başına oturun biraz!' diye söylenmiyordu. Ne kadar mutlu olsalarda bu söylemlerin olmayışının karnelerin gelecekleri ile alakalı olduklarını maalesef biliyorlardı ama kimin umurundaydı? Eninde sonunda öleceklerdi ve ölmeden önce ki son günlerini yaşıyorlardı. Kimse onları üzemezdi yani!

Sınıfın şaşkın bakışlarına bakan hyunjin, Onlara bir göz kırpma ile cevap verip yerine doğru adımladı. O sırada sınıfta bulunan ilerdeki kocasını farketmeden böğüre böğüre bağıran Hyunjin, bütün karizmasının üzerini çizmişti ama Minho yabancı değildi, aksine bu anları izlemek onun için bir lütuftu.

"Arkadaşlarım, Hayat dostlarım! ingilizceden kaldığım için belge alamıyorum. Allah'ını seven bir kul Minho hocayla konuşsunda geçirsin beni! Adam kafayı bana taktı, geçirmiyor beni!" Diye mızmızlanıp yerine geçmişti. O sırada Jisung'un bacağına uzanan Felix'in ağzından şu cümleler dökülmüştü: "Ölsem de söylemem. Sen, sırf sana çikolatalı süt almadım diye Jisung ile aramı bozan insansın be! Şimdi kudur da dur yerinde!" Felix'in dediklerine bir side eye ile cevap vermişti Hyunjin. En sonunda "Konuşmazsan konuşma be! Ben konuşurum elimden geldiğince.." diye söylenip Felix'e dil çıkarmıştı. Kafasını öğretmenler masasına döndürdüğü sırada kendisine bir adet sırıtarak bakan Minho, Bekleyeceği en son şey bile değildi.

Minho, Hyunjin'in şaşkın haline bakıp daha da sırıtan gülümsemesi ile; "Evet Hyunjin, Benimle ne konuşmayı düşünüyorsun acaba?" Demişti adeta dalga geçerek. Krizi fırsata çeviren Hyunjin, Hemen yalaka moduna geçmiş, bir umut geçirir diye iltifatlarını hocasına sıralamaktan asla çekinmemişti.

"Ay benim; biricik, yakışıklı, diğer hocalara taş çıkartan hocam da gelmiş! Hocam maşallah çok yakışıklısınız, Allah sahibine bağışlasın" demişti. Yani Hyunjin'in; 'Krizi fırsata çevirmesi' tam olarak böyle olurdu.
Minho, gülümsemesinin ardından "Yalan söyleme istersen Hyunjin, Kendimi çok kaptırırım buna ben. Sonra karne zamanı yüzüme bakmazsın Allah korusun." Demiş ve sırıtarak Hyunjin'in oturduğu sıranın masasının üzerine yan bir şekilde oturmuştu.

Jisung o sırada sevgilisinin saçlarını okşayıp, Sohbete katılmayı da ihmal etmemişti tabii ki. Tam bir sosyal kelebekti. "Hocam kendinizi seviyorsanız Hyunjin'e ekstra not vermeyin. Yoksa Allah'ın her dönemi, Her günü sizden not ister. Bir kere verdiniz mi, Yapışır size bırakmaz. Bunu psikolojinizin sağlığı için yapın!" Demişti. Öğretmenleri dahil bütün sınıf -Hyunjin hariç- Jisung'un dediğine gülmüştü. Çünkü Jisung biraz şeydi.. fazla haklı? Hyunjin o sırada Jisung'a en kötü -yani kendisinin öyle sandığı- bakışlarını gönderip içinden 'Ben bu backstabber ile neden arkadaş oldum.' diye sorgulamayı unutmuyordu.

Minho ortamın samimiyetini sevmişti. Her gün karşılaştığı uyuz öğretmen arkadaşlarının aksine öğrencilerinin bir anda samimi bir ortam yaratması hoşuna gitmişti.

Bir anda aklında bir şey canlandı. Neden ders işleyip öğrencilerinin canını sıkmıyordu ki? Aslında amacı öğrencilerinin değil, Hyunjin'in canını sıkmaktı. Sevdiği adamın kızgın halini görmek istiyordu, ne var?

Sınıfı susturmak için 10 kelime yeterli olmuştu. "Tamam, bu kadar şaklabanlık yeter. Kitapları açın, yeni üniteye geçiyoruz." Bunu demesiyle beraber bütün sınıfın isyan etmesi bir olmuştu. Jungkook oturduğu sıranın üzerine çıkmış; "Hocam, Sevgilinizi seviyorsanız yapmazsınız! Lütfen hocam çektirmeyin bu işkenceyi bize!" Jungkook'un konuşmasıyla bütün sınıf sessiz kalmıştı. Minho 'Benim sevgilim yok ki ne alaka şu an amk.' diye düşünürken Hyunjin, içini bir anda kaplayan bu sinire anlam verememişti. Şu an neden Minho hocanın sevgilisinin -olmayan sevgilisinin- yerinde olmak istemişti ki?