Zemheri/Düzenlenecek

4.bölüm

Geçmiş zaman

Ilgın artık beş yaşındaydı.
Her ne kadar kimse farketmesede Ilgın büyümüştü.
Hem ruhen hem de bedenen.
Ilgın bebeklerle oynamayı hiç sevmezdi.

Onun ilgisini daha çok silahlar çekerdi.
Tuhaf olan kısım abisinin de silahlardan nefret etmesiydi.

Babası abisine sürekli silah kullanmayı ögretmeye çalışıyordu.
Ama abisi öğrenmek yerine kitap okumayı tercih ediyordu.

Ilgın sürekli abisinin ne kadar sıkıcı olduğunu düşünüyordu.
Nasıl olurda bir insan silah kullanmayı sevmezdi aklı almıyordu.

Babası biricik kızını Ilgınını tehlikeli her şeyden korumak istiyordu.
Fakat farkında değildi ki kızının ne kadar tehlikeli olabileceğinin.

Murat Akdemir farkında olmayabilirdi ama Kayhan Akdemir bunun farkındaydı.
Bu yüzden de Ilgın ile anlaşma yapmaya karar verdi.

Yine her zamanki gibi babası abisine silah kullanmayı öğretmeye çalışıyordu.

Ilgın ise kenarda oturmuş onları izliyordu.

Büyükbabası bir süre Ilgını izledi.
Küçük kızın böyle bir şeyi isteyip istemediğini anlamaya çalışıyordu.

En sonunda istediği yönünde karar kılarak Ilgının yanına doğru ilerlemeye başladı.
Küçük kız silaha o kadar odaklanmıştı ki büyükbabasının yanına geldiğinin farkına bile bakmadı.

Küçük kızın bu hali ona kendi küçüklüğünü hatırlatıyordu.
O da hep babası ve abisinin çalışmalarını izlerdi.

Büyükbaba ,Ilgının omzuna elini koyarak kendisini fark etmesini sağladı.
Ilgın büyükbabasına doğru bakmaya başladı.
"Sana silah kullanmayı öğretmemi ister misin?"
Ilgın büyükbabasının sözleri ile bir süre düşündü,bu durumu kendi lehine çevirebilirdi.
"Eyer benim istediyim bir şeyi yapaysan ben de senin teklifini kabul edeyim."

Kayhan Akdemi bu sözler üzerine çok şaşırmıştı.
Bu sözler bir çocuğun kurabileceği cümleler değildi.

Tam o anda bir plan yapmaya başladı bu planın Ilgının hayatını fazlasınile etkileyeceği kesindi.
Ama ne yönden olduğu değildi
Yaptıgı plan sonucunda Ilgının daha da güclendiğinin farkına varamayacaktı.

"Tamam sen kazandın. şartını kabul ediyorum."
"Tek bir şat ile kabul etcem."

Kayhan Akdemir başını salladı.
"Bir dilek hakkı istiyom"
Kayhan Akdemir her geçen saniye daha da şaşırıyordu.

Beklediği şey asla bu değildi.
Alacağı cevabın ne olduğunu bilmiyordu ama yine de sormaya karar verdi.
"Dilek hakkı mı ? O ne işe yarıyor."
"Koşullar ne olusa olsun istediyim şeyi kabul edeceksin."
Kayhan Akdemir bir oyuncak veya parka girmek isteyeceğini düşünerek kabul etti.

Kayhan Akdemir yenilmişti hem de kendi torununa karşı.
Ve bu ilk yenilgisi de olmayacaktı.

Günümüz

"Tamam sen kazandın. Şartını kabul ediyorum."

Büyükbabamın sözleri ile tekrar onlar doğru döndüm.
Anlaşılan o ki büyükbabamı köşeye sıkıştırmıştım.

Zafer dolu gülümsemem ile büyükbabama bakmaya başladım.
Ne istersem yapacak kıvamdaydı.
Odada ki herkes şaşkındı, bugün tarihe kazınmalıydı Kayhan Akdemir ilk defa birine boyun eğmişti.

Ve bu kişi kendi torunundan başkası değildi.
"Nasıl ya."
Anlaşılan Alp odadakilerin iç sesine tercüman olmaya karar vermişti.

"Tek bir şart ile kabul ederim."
Büyükbabam kafasını sallayarak beni onayladı.