6. bölüm

175 112 37
                                    

İlahi bakış

Ilgın'ın kafasında kurnaz tilkiler dört dönüyordu.

Çünkü bugün Ilgın tek başına bahçeye çıkacaktı.

Ailesi tehlikeli olduğu için izin vermiyordu.

Ilgın ailede başına bir şey gelmeden doğan tek kız çocuktu bu yüzden de ailesi içtiği sudan bahçede durmasına kadar dikkat etmelilerdi.

Ilgın'ı kaçırıp onlara tehtid olarak sunabilirlerdi.

Tabi o zamanlar nereden bilebilirlerdi ki kızlarından on üç yıl ayrı kalacaklarını.

Hem de Ilgın'ı onlardan ayıran kişiyle bu kadar yakın olacaklarını.

Ilgın ailesi ile kahvaltı yapmaktaydı.
Küçük bedeni kahvaltı yapıyordu ama aklı bahçeye nasıl çıkacağındaydı.
Tam o an babasının telefonu çalmaya başladı.

Anlaşılan Murat beyin yine çok işleri vardı.
Ilgın kimse bakmazken sinsice sırıtmaya başladı.

Bu sırıtmayı kimsenin görmediğini sanıyordu  fakat yanılmıştı.

"Oğlum bugün şirkete beraber gidelim. İşleri de daha iyi öğrenmiş olursun."

Ertuğ kafasını hevesli hevesli sallamaya başladı.

Ertuğ okumayı çok seviyordu.
Şirkette de okuyabileceği bir sürü şey vardı bu yüzden de şirkete gitmeyi çok seviyordu.

Ilgın abisinin bu hevesine göz devirmeden edemedi.

Hayır anlamıyordu da bu okuma aşkı da nereden geliyordu.
Ilgın da okumayı seviyordu ama abisininkini abartı buluyordu.

Yani on yaşında ki bir çocuğun yapması gereken oyunlar oynamaktı.
Fakat Ertuğ hep kitap okurdu.

Ilgın bu durumdan nefret ediyordu , abisi onunla oynamadığı için onunla hep Barlas oynardı.

Babası ve abisi evden çıkıyorlardı.

"Baba bekle."

Ilgın'ın sözleri üzerine Murat bey kapıda kızını beklemeye başladı.

Ilgın babasi ve abisine yetişmek için konuşmuştu bu yüzden de nefes nefese kalmıştı.

Murat bey kızının bu görüntüsüne gülümsemeden edemedi.

Kızını çok seviyordu.
Ama onun bir gün bir adama gideceği gerçeğini kendine yediremiyordu.
Hayır böyle bir şeye izin veremezdi.
Başını oğluna eğerek ona bakmaya başladı.

Anlaşılan oğlu ile bir konuşma yapması gerekiyordu.

Ilgın babasının yanına gelerek bacaklarına sarılmaya başladı.
Murat bey kızının kollarından tutarak onu kucağına aldı.

"Baba kendinize çooook dikkat edin."

"Sen de kendine dikkat et peri kızım."

Babası ve abisi gitmişti şimdi sıra annesini alt etmekteydi.

Mutfağa giderek annesine bakmaya başladı.

Evde hizmetliler olmasına rağmen annesi yinede işlere bi şekilde dahil olmayı başarıyordu.

Annesini de kontrol ettikten sonra salonda ki bahçe kapısına yöneldi.
Etrafına bakındıktan sonra kimsenin olmadığına kânaat getirdikten sonra bahçeye çıktı.

Korumalara yakalanmaması gerekiyordu.

Yakalanırsa babasını ararlardı ve başı belaya girerdi.

Korumaların değişim saati gelene kadar kulubede saklanmaya karar verdi.

Zemheri/DüzenlenecekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin