Last Picture {C.H.}

Hoofdstuk 3

~ 24 april 2019 ~

Ik probeer mijn armen van mijn gezicht te halen, maar het lukt niet goed. Als ik mijn ogen weer open zie ik veel rook.

"Calum?" Probeer ik uit te brengen, maar ik hoor alleen wat gemompel uit mijn mond komen.

Ik krijg geen reactie terug..

"Calum?" Vraag ik nu een beetje angstig.

Ik hoor weer niets..

Mijn adem wordt onregelmatig en ik ben in paniek. Calum moet antwoorden! Hij moet!

"CALUM!" Roep ik zo luid ik kan,maar dat gaat moeizaam.

Ik probeer me te bewegen en ik draai mijn hoofd voorzichtig, in de hoop een beweging van Calum te ontvangen.

Ik zie hem daar liggen met zijn mond half open. Ik probeer mijn linkerarm los te maken en raak zijn arm zachtjes aan.

Het voelt koud aan en ik zie nog steeds geen beweging.

Plots hoor ik sirenes en zie ik zwaailichten dichterbij komen.

"Calum, wordt alsjeblieft wakker." Was het laatste wat ik kon zeggen voor ik uit de wagen gehaald werd.

Ik wil tegenwerken om Calum te helpen, maar ik ben te zwak. Ik kan niets doen..

Ik word een wagen ingeduwd en wordt van Calum weggehaald. Ik voel tranen zachtjes over mijn wangen vloeien, maar mijn ogen zijn zijn gesloten.

Ik voel niets.. Het is net of mijn hele lichaam bevroren is. Ik kan niets bewegen. Ik voel dat ze iets op mij mond plaatsen en er wordt zachtjes lucht naar mijn longen gepompt.

"Houd vol, meisje." Hoor ik een mannelijke stem van iemand van een oudere generatie.

Ik wil mijn hoofd knikken als antwoord, maar het lukt niet, het gaat niet.

___

~ 2 mei 2019 ~

Ik word zachtjes gewekt door stemmen, maar herken ze niet. Ik ben in het ziekenhuis. Ik herken de geur.

Ik lig op een bed en kan mijn ogen net niet openen. Het enige wat ik kan, is mijn vingers zachtjes bewegen.

"Ze is niet bewusteloos." Hoor ik iemand zeggen en ik ben opgelucht.

Ik hoor vele dingen, maar kan niets doen, geweldig!

"Haar hartslag is weer normaal. Haar ademhaling is regelmatig en haar bloeddruk is stabiel. Als ze niet snel wakker wordt, zal de coma voor haar stoppen." Hoor ik dan een mannelijke stem zeggen en ik schrik.

COMA?!

Wat is er gebeurt om mij in- oh..

Waar is Calum?!

Dat is het enige waar ik aan kan denken, Calum.

"Er zijn bezoekers voor haar die aandringen." Zegt de vrouwelijke stem weer.

"Laat ze maar binnen, maar maximum met twee mensen!" Kondigt de mannelijke stem aan en dan gaat de deur open en dicht.

"Oh nee.." Hoor ik een bekende stem. Het kraakt, dus kan ik niet zeggen wie het is.

"Anouk toch.." Hoor ik dan een andere stem en herken Amilla.

Ik hoor ze huilen en snikken en dan heeft iemand mijn hand vast. Ik voel het koude deel van het hand naar mijn arm vloeien en het geeft me rillingen, maar mijn lichaam doet niets.

Ik voel koude druppels op mijn arm neervallen en het maakt me zelf zwak vanbinnen. Ik moet wakker zien te worden en ik weet dat het me gaat lukken, maar ik weet niet wanneer.

"Waar is Calum?" Hoor ik Mills zeggen en mijn aandacht gaat direct naar de richting waarvan haar stem vandaan komt.

"Weet ik niet.." Zeg een vrouwelijke stem en in herken mijn moeders stem.

"Ik ga wat informatie zoeken." Zegt Amilla en ik hoor een deur open en dicht gaan.

Dan weer, open en dicht.

"Grace, het komt allemaal goed. Ze is in goede handen en ze zullen haar niet laten sterven." Hoor ik mijn vader zeggen en ik slik even, wel zonder mijn lichaam zijn hulp dan.

Lig ik hier te sterven? Is sterven de enige uitweg als je niet ontwaakt? Dat kan toch niet?

"Mevrouw, meneer, we willen u verzoeken de kamer te verlaten, want er moeten een paar onderzoeken gedaan worden." Zegt diezelfde vrouwelijke stem als daarnet.

"Is alles in orde met haar?" Vraagt mijn moeder panniekerig en ik hoor geen antwoord.

"Haat toestand is stabiel en ze zou elle seconde, minuut of uur wakker kunnen worden." Zegt ze dan.

Ik voel me opgelucht op de een of andere manier ook aal weet ik dat ik dat niet mag zijn.

"En Calum?" Vraagt mijn moeder en ik hoor niets.

"Dat heb ik net verteld aan de vriendin van Anouk en die zal u het verhaal vertellen. Zou u de kamer willen verlaten alstublieft?" Vraagt ze en de deur gaat weer open en sluit weer.

Ik hoor dat er draden en andere dingen ergens uitgetrokken worden en dan stormt er iemand binnen.

"Hou daarmee op! U kan haar niet laten gaan!" Hoor ik Amilla zeggen.

"Het heeft geen zin meer, want ze doet alles zelf. Haar hart werkt normaal, haar bloed stroomt door haar aders zoals het moet en haar longen werken weer en hebben dus geen hulp meer nodig. Mevrouw, we geven niet op. We leggen de kans op overleving in haar handen, want meer kunnen we niet doen." Zegt de vrouw dat waarschijnlijk een verpleegster is.

"Amilla, laten we haar gewoon wat tijd geven en de vrouw haar werk laten doen." Hoor ik Jimmy zeggen.

Het verbaasd me dat hij hier ook is. Jimmy is een vriend van Amilla. Ik mag hem niet echt, maar Mills wel. Ze waren vast iets samen aan het doen voor ze naar hier kwamen.

Ik hoor haar zuchten en er gaat iemand de kamer uit.

"Mag ik nog even blijven?" Vraagt Amilla lief, waarschijlijk aan de verpleegster.

"Je krijgt tien minuten." Zegt de vrouw en gaat de kamer uit.

"Hey koekje.. Ik ben het, Amilla. Ik weet niet of je me hoort of niet, maar het is het proberen waard. Wordt alsjeblieft weer wakker. Ik mis je en ik heb je nodig in mijn leven! Je geweldige advies, je lach, je humor, alles. Laat ons niet achter.." Zegt ze en snikt zachtjes.

Ik voel haar hand het mijne vastnemen en ik probeer er ik te knijpen, maar het lukt niet. Ik kan alleen lichtjes mijn vingers bewegen.

"Moet ik dat opvatten als een antwoord?" Vraagt ze en lacht zachtjes door het snikken heen.

"Nouk, wordt wakker.." Zegt ze zacht en haar hand glipt uit het mijne.

Het is net of het er nooit is geweest. Enkel een gedachte blijft over. Ik maak iedereen ongelukkig.. Waarom zou ik dan nog wakker worden. De enige waar ik nog voor wil leven is Calum en niemand laat me weten waar hij is, hoe het met hem gaat en of hij het wel heeft overleefd.

Ik mag er niet aan denken als hij er niet meer is. Dat overleef ik niet.

Het voelt alsof ik huil, maar dat doe ik niet. Ik voel dat mijn lichaam slap wordt en mijn hoofd zwaarder als hiervoor. Zachtjes val ik in slaap.

***
A/N:
Omg.. Sorry voor het zielige hoofdstukje.. Ik moest zelf bijna huilen! Oke ik overdrijf weer eens.. Laat me aub weten wat je ervan vind!
X someone_special