Dynastia Rexów. Królewna Dianna

18

Nastał świt. Diannę z głębokiego snu wybudziło skrzypienie podłogi. Ktoś później zdjął z okna narzutę i światło dostało się do środka.

- Wstawaj, zaraz przyjdą. – powiedział kobiecy głos. Była to Estera. Dianna otworzyła oczy i zaspana spojrzała na przyjaciółkę.

- Gdzie Caspian?

- Na dziedzińcu. - odpowiedziała Estera wyglądając przez okno. – Wstawaj już. Ludzie powoli się schodzą. Nie powinni za nami czekać.

Dianna podniosła się z podłogi i pokuśtykała w stronę przyjaciółki. Niebo w porównaniu do tego nocnego było całe szare od chmur. Obie i ubrały się i zeszły na dziedziniec. Caspian stał już przy bramie oparty o mur. Wiatr rozwiewał jego włosy. Obrócił się w kierunku Dianny i Estery.

Z drugiej strony na most zaczął wchodzić tłum ludzi. Szli tam wszyscy. Mężczyźni, kobiety a nawet dzieci. Starzec, który obiecał Caspianowi zawiadomić Segaryjczyków podszedł do księcia.

- Namawianie ich nie było wcale takie trudne. – powiedział dumnie się uśmiechając. – Przyszli.

Cała trójka poprowadziła wszystkich zebranych chłopów w głąb dziedzińca. Była tam porozstawiana broń, którą jak domyśliła się królewna Caspian musiał przenieść z podziemnej komnaty na dziedziniec.

- Witajcie. - rzekł Caspian stając na środku dziedzińca. – Cieszy mnie to, że przyszło was tak wielu. Wspólnie ruszmy na nowy zamek i obalimy na zawsze rządy cesarza. Zanim to zrobimy, nauczymy was jak atakować, bo atak to najlepsza forma obrony.

- Podzielimy was na trzy oddziały. - Dianna podeszła obok Caspiana i założyła ręce za siebie. - Pierwszym będzie dowodził Caspian, drugim Estera, a trzecim ja. Będziemy was szkolić w takim podziale.

- Jesteśmy piechotą. Nie mamy koni. Mamy tylko broń ręczną. Lecz mimo tych niedogodności wierze, że zwyciężymy. Liczebność i działanie z zaskoczenia to nasza mocna strona. - dodała Estera.

- A teraz podzielcie się na trzy grupy. - zarządził Caspian. - Każdy z was sprawdzi się z każdą bronią i ustalimy później gdzie kto będzie. Chodzi o to, by każdy z was mógł dać z siebie wszystko.

Cały zebrany lud podzielił się tak jak nakazał Caspian. Estera zaczęła pokazywać jak obsługuje się łuki i włócznie. Dianna była pod wrażeniem umiejętności Estery, o której nie wiedziała. Jak się domyślała nauczył ją tego Harris. Książę i królewna zajęli się nauką władania bronią ręczną.

Dianna i Caspian rozdzielili się i poszli do swoich grup. Królewna zabrała swoją grupę do środka zamku. Dawna sala rycerska, do której królewna zabrała swój oddział miała powybijane szyby w oknach. Podłoga była zerwana a ściany porastał bluszcz.

Grupa Dianny składała się idealnie po połowie z mężczyzn i kobiet. Każdy z nich posiadał miecz. Na początek dała im tępą broń.

- Ostre miecze dostaniecie gdy opanujecie naukę uderzeń. – oznajmiła. – Na początek rozgrzejcie się.

Królewna zaczęła krążyć na przemian ramionami i nadgarstkami. Wszyscy zebrani na sali spoglądali na nią z zaciekawieniem.

- Na co czekacie? - warknęła, choć bycie niemiłą nie było w jej zamiarze. – Powtarzajcie za mną.

Poddani posłusznie wykonali polecenie królewny.

- Weźcie do ręki miecze. - poleciła po rozgrzewce.

Poddani posłusznie wykonali polecenie królewny. Sama Dianna wzięła do ręki miecz.

Po chwili zrobił się chaos. Ludzie radośnie zaczęli wywijać mieczami. Krzyki radości nie miały końca.