Saat gecenin 3 ü olmuştu ve gurur hâlâ gelmemişti, asya daha fazla dayanamadı ve uyudu. bende odama çıkıp sezen aksu gitme dur ne oluru sürekli dinledim. sanki o gitmişti ve birdaha benim olmayacaktı. bunları düşünürken ağlamaya başladım kendimi tutamıyordum. onu kaybetmek istemiyordum, o benim herseyim olmuştu.. saate baktım ve 4 bucuktu. ne aradı ne mesaj attı dayanamadım ben aradım telefonu kapalıydı. neredeydi bu adam? benim huzurum nerede? uyuyakaldım ve sabah onu yanımda buldum. Allaha Şükür ettim ve hemen ona sarıldım. sarılmamla uyanması bir oldu.
-Günaydın jelibonum sabah 6 da geldim eve hemen uyudum işler bitmedi bir türlü telefonun da şarjı bitmiş ve kapanmış seni uzduysem Özür dilerim sevgilim..
hicbirsey soylemeden ona sarıldım hemde bırakmayacak gibi..
Bugün haftasonuydu ve ücümüz bir plan yapmaya karar verdik, önce alışveriş yapıp yemek yedik daha sonra beni götürdüğü o mutluluk yuvasına gittik. bize birseyler anlatıyordu sevgilim. birden telefonu çaldı
-efendim abi? tamam bekleyin geliyorum hemen . bize dönerek
-kızlar işim çıktı siz takılın abla kardes olur mu dedi ve beni alnımdan kocaman öptü. .
bizde biraz dertlestik asyamla, anne babamızın konusunu açıp biraz ağladık.
Eve geldiğimizde saat 8 olmuştu yemekleri hazırladık ve gururu beklemeye başladık. . o sırada asya bana aklıma hiç gelmeyen bir konuyu açtı
-Abla? evlenmeyi düşünüyormusunuz?
-tatlım bunu inan biz hiç konuşmadık
-gurur abi ye biraz bahset bakalım
-peki.
aslında doğruydu neden hiç bana evlilikten bahsetmemisti? tamam beni seviyordu istiyordu ama hepsi bumuydu sahiden?
o arada telefona mesaj geldi
-sevgilim beni beklemeyin yemeği yiyin Geç kalacağım öpüyorum sizi
Bu neydi şimdi? neler oluyordu? içimdeki şüphe ciddi anlamda artmıştı . neredesin sen diye cevap verdim. iki dakika sonra mesaj geldi
-yeni bir sekerleme firması için benim yardımcıyla konuşuyoruz merak etme seni seviyorum.
hicbirsey yazmadım tüm keyfim kaçmıştı. asyaya markete gidiyorum diyip simsiyah giyindim. kapının önünden taksiyi durdurdum ve dükkana geldim. kapalıydı ama üst katında ki evin ışığı yanıyordu tüm cesaretimle yukarı çıkıp kapıyı çaldım yaşlı bir teyze açtı kapıyı
-buyurun kızım
-iyi akşamlar size birsey soracaktım da, acaba aşağınızda ki dükkanda çalışan beyefendiyi taniyormusunuz?
-o benim oğlum kızım dedi gülümseyerek gel içeri ona bir diyecegin mi vardı yavrum?
beynimden vuruldugum zamanlara yeni bir an daha eklenmişti. demek yardimci evdeydi? suphelerim gittikce arttı evet ben aldatılıyordum!!!!
