Günler geçmişti ama ben iyi değildim. gercekten öylece çekip gitmişmiydi? bizi bırakıp? biz daha evleneli ne kadar olmuştu ki? ben ona doya doya kocam bile diyemeden oğlumuzu birlikte buyutemeden gitmisti.. Ben bunları hakedecek ne yapmıştım? onu sevdim hemde ilk gördüğüm günden beri sevdim. onun varlığı bana huzur veriyordu şimdi nefretim oldu. Birinden nefret etmek kolay değildir özellikle de sevdiğin adamdan. ama o bunu başardı.. Mahir çok huysuzlanıyordu, asya sürekli onunla ilgileniyor herseyini o hallediyordu. ben çok mutsuz ve bitkindim üzüntüden sütüm kesilmisti. mahire mama yapmak zorunda kalmıştık..
Bu sabah hava çok güzeldi asyayı mahiri de alıp dışarı çıktım. belki banada iyi gelirdi biraz degisiklik. iki hafta sonra mahkemem vardı. bunu düşünmek istemiyordum bile, kafamdan tüm düşünceleri atıp alışveriş yapmaya koyuldum. iyi gelmisti. sonra bir cafeye geçtik oğlumu kucağıma aldım meyve püresi yediriyordum. saat epey ilerlemisti eve doğru yol aldık.
Eve geldigimizde mahiri yıkayıp uyuttum zaten yorulmustu canım oğlum.. hayatta ki tek dayanağım asya ve mahir..
Asyayla birer bira içmek istedik balkona geçtik ki kapı çaldı gelen karşı komşuydu. iyi de bu zamana kadar bize sadece bir kere gelmişti oda hosgeldiniz demeye. şimdi bu saatte ne işi vardı ki?
balkona geçtik ona bir kahve yaptım ve sohbete koyulduk. tatlı bir kadındı siyah Kıvırcık saçları iri gözleri vardı.
-Melis ben seninle birşey konuşmak istiyordum
-ah tabiki Hülya hanim buyrun?
-Kızım sen ve kardeşin çok iyi insanlarsınız bildiğim ve gördüğüm kadarıyla, ben bunu sana söylemek için çok düşündüm. yavrum kocan siz yokken buraya uzun sarı saçlı bir bayanı getirdi birkac kere. evden önce kocan sonra da o kadın çıkıyordu. bilmeni isterim. sabret melis olur nu birgün herkes ettiğini bulur..
Asyayla uzun süre bakıştık ne diyecegimi bilemedim çok sesli bir kahkaha attım ve biramı açıp içtim. dilimden tek bir kelime döküldü
SABRET !
