hastanede gözlerimi açtığım da mukaddes hanımı baş ucumda uyurken gördüm. kolumda ki serumdan kurtulmak için doğrulmak istedim ki içeri hemşire girdi
-Günaydın bugün Nasılsıniz
-iyiyim dedim ama değildim.
mukaddes hanim uyandı ve olanları anlattı,
-seni kanlar içinde görünce çok korktuk neyse ki bebekte sende iyisin kızım ufak bir düşük tehlikesi atlattın. şimdi nasılsın?
iyi değilim anne benim çok ağrıyor dedim. o sırada doktor içeri girdi ve beni bilgilendirdi. çok sevecen bir adamdı. o gün çok yoruldugumdan olmuş tüm bunlar . ah bebeğim ya sana birsey olsaydı! kendimi hiç affetmezdim!! gurur ve digerleri girdi odaya gurur alnımdan öperek beni çok sevdiğini söyledi ve hastaneden çıktık.
Akşam olmuştu yattığım yerden hiç kalkamıyordum. yemeği bile zorla yiyip bir ağrı kesici aldım ve uykuya daldım.
gece kocamla odamızda uyuyorduk ki yine o ağrıyla uyandım. apar topar tekrar hastaneye yetiştik ve hemen beni doğuma aldılar. ama daha bir ay vardı diye bağırarak ameliyathaneye alındım.
iki hafta sonra oglumu kucağıma alabildim. okadar güzel bir bebekti ki gözleri aynı babası gibi dudakları benim gibiydi. ailem mutluluktan havalara ucuyordu . ozellikle mukaddes hanim sürekli bir isteğin var mı diyordu. yemekleri asyayla ikisi yapıyor bana sadece oğlumla ilgilenmek kalıyordu. çok huysuz bir bebege sahipdim geceleri uyku nedir bilmiyordum. neyse ki gururla ortaklasa uyanıp idare ediyorduk . benim birtanecik kocam..
