tamamen yerleşmiş sayılırdık birkaç ufak tefek eşya hâlâ ortadaydı. biraz dinlekdikten sonra asyayla yemeklik birseyler almak için dışarı çıktık biraz balık et meyve ve sebze aldık asya buraya alışıyordu gün geçtikçe daha enerjik oluyordu buda beni mutlu ediyordu. eve giriyorduk ki kapıda gururu gördük çöpe birşeyler atarken söyleniyordu hafif bir tebessümle iyi akşamlar dedim
-hey iyi akşamlar nasıl gidiyor?
-şimdilik alışma aşaması dedim gülerek
-burası huzur doludur gekmekle çok iyi ettiniz dedi oda gülümsedi . Tanrım bir insan nasıl bukadar kusursuz olabilirdi .
-bende yemekleri yaktım çöpe atıyorum ve aç kaldım ne iyi değil mi?
-ovv üzücü! bak istersen bize gelebilirsin balık ve salata seversen tabi :) o an asya da şaşırdı bu ne cesaretti böyle ne yapıyorum ben!
-gerçekten mi? bayılırım
-o halde saat 8 de bizdesin dedim anlaştık diyerek gülümsedi
-abla sen ne yaptın daha adamı tanımıyoruz bile
-suss asya sus çok utandım zaten hadi hemen yemeği hazırlayalım.
saat tam 8de kapı çaldı ne erken geldi ne de gecikti aferim. asya kapıyı açtı selamlayarak onu salona aldı. beyaz dar gömlek siyah keten pantolon gitmişti parfüm kokusu tüm evi kaplamisti resmen. onu incelemeyi kesip hosgeldin dedim o çekici ses tonuyla hosbulduk dedi bu size umarım begenirsiniz teşekkür ederim ne zahmet ettin diyerek paketi açtım büyük bir duvar saati ve gümüş bir vazo almıştı ince adam ! geldiğiniz günün akşamı seçtim bunları dedi gülümseyerek ah be adam gülümsemen ışık saçıyor !!.....
