Tüm hazırlıklar bitmişti bende hazırdım ztn. Arabayla balo salonuna doğru yol almıştık sürücü koltuğunda Ahmet abi vardı. Arka koltuklarda ise ben ve en yakın arkadaşım, kan kardeşim olan Barış ve Aysun vardı benim bütün planlarımı biliyorlardı tabiki söylediğim kadarıyla.
Balo salonuna geldiğimizde Ahmet abi kapılarımızı açtı ve arabadan indik.
Ben önde sağımda Barış, solumda Aysun ve dört bir yanımızda da korumalar vardı. İçeriye girdiğimizde bütün gözler üstümüzdeydi barış ve aysun kenarda bir yere giderken ben kürsüye doğru yürüyordum. Salon çok sessiz olmuştu duyduğum tek ses topuklularımın sesiydi. Kürsüye vardığımda konuşmaya başladım " Merhaba hanımlar ve beyler, beni kırmayıp buraya geldiğiniz için hepinize teşekkür ederim. Burada toplanmamızın sebebi Göktan Karahan'ın ölümü." Ve tabiki sizin de.
"Göktan Karahan hepimizinde bildiği gibi büyük bir katildir. Başımızdaki bu büyük beladan kurtuluşumuzu kutlamak hepimizin hakkı. Bu gece bol bol eğlenin" son kez " iyi eğlenceler " diyip kürsüden indim. Barış ve Aysun'un yanına gidecekken onları öpüşürken görmemle bundan vazgeçtim. Bir koruma çağırıp dışarıdan bana bir kadeh şarap getirmesini istedim ağır şeyler içmemeliydim bu geceyi unutmak istemiyordum çünkü.
Şarabımı içerken telefonuma bir bildirim düştü.
Ahmet abi: Umay hanım ne zaman başlayalım?"
Ben: Haber vericem. Siz hazır bir şekilde bekleyin.
Ahmet abi: Tamam Umay hanım.
Sağ ve soluma iki kişi geldi. Barış ve Aysun. "Ooo öpüşmeniz bitti galiba,devam etseydiniz kim böldü."
Barış gülerken Aysun'un yanakları kızarmıştı,utanıyodu " ee ne zaman başlıyoruz?" Dedi Barış keyifli bir şekilde. Bu tür işleri benden çok sevdiğine kalıbımı basardım " birazdan başlarız" dedim. "Yapalım da bitsin sanki her an bişey olacakmış gibi hissediyorum" dedi Aysun. Bu kız sürekli böyleydi bir işe başladığımızda hep içine kötü hisler doğardı. Ama şimdiye kadar hiç bir bok olmadığına göre bundan sonrada bişey olmaz." Evet aysuncum bu gece bir şeyler olucak ama bize değil o yüzden rahat ol güven bana." Aysun, "sana zaten güveniyorum Umayım ama ne biliyim yinede son bir kez daha kontrol etmekten zarar gelmez öyle değilmi?" Dedi. "Yeterince kontrol ettik bu kadar yeter bence asıl eğlence başlasın."
Bunu dememle birlikte Barış bir çocuk gibi sevinmeye başlamıştı. Kesinlikle bu çocuğun psikolojik sıkıntıları vardı vesselam.
Tekrar kürsüye çıktım sağıma Barış solumda ise Aysun yer aldı.
"Hepinize tekrardan merhabalar,umarım iyi eğlenebilmişsinizdir çünkü bu son eğlencenizdi hanımlar ve beyler." Herkes gülmeye başladı. Şaka yaptığımı düşünüyor olmaları benide güldürdü. Sonra bir anda üç dört kişi yere yığılıp kusmaya başladı. Herkesin gülmesi kesilirken ben Barış ve Aysun'un kahkahaları salonu dolduruyordu.
"Umarım içerideki içeceklerden birini içmemişsinizdir mazallah içlerinde zehir olsa ne yaparız." İçeridekilerin bir kısmı yerde kusarken içmeyenler rahattı ama bu rahatlık biryerlerine batıcaktı birazdan haberleri yoktu.
"Ben Göktan Karahan'ın kızı Umay Karahan bu ismi artık beyninize kazıyın çünkü kolay kolay unutamayacaksınız"
Elimle kapının oradaki adamlarıma işaret verdiğimde mesajı almışlardı."Eh eğlenme sırası sanırım bana geçti haa"dedim. İçerideki çığlıklar artmaya başlamıştı burası ses geçirmez bir mekan olmasaydı çoktan yakalanmıştık.
Ahmet abi elindeki kumandayı bana verdi. Bu kumanda şu işe yarıyordu, bu salondaki her bir masanın altında bombalar vardı kumandayla bu bombaları aktif edicektim. Ve arka kapıdan kaçacaktık her şey planlanmıştı. İçerideki çığlıklar artık kulağımı tırmalarken bu kadar beklemenin yeterli olacağını düşünüp arka kapıya doğru gitmeye başladık. Dışarı çıkıp arabaya bindiğimizde biraz uzaklaşıp tuşa bastım ve burdan bile belli olan o yangını izlemeye başladım.
Barış, "noldu lan amın evlatları şimdide eğlenin hadi" diyip gülmeye başlamıştı.
"Barış sen küfür mü ettin bana mı öyle geldi kanka."dedim.
"Haa pardon ya umay, unutmuşum."
"Neyse bir sonraki hedefimiz başkanın oğlu olucak ona göre. Bu sefer her zamankinden daha tedbirli olmamız gerekiyor. En ufak bir yanlışta ensemizde biterler. "
Aysun."neden halk değilde özellikle başkanın oğlu?"dedi
"Çünkü onunla kapatmamız gereken bir mesele var" dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİKAM ATEŞİ
Teen Fiction"Barış,intikam nasıl yenen bir yemektir?" "Soğuk" "Yanlış" dedim. Anlamadı beni sorgular gibi bakarken önümüzdeki yangını gösterdim. "İntikam sıcak yenen bir yemektir"
