SON ALEV

3.SIRLAR

Eğitimimiz bittikten sonra hepimiz duş almak için odalarımıza geçtik sıcak bir duş iyi gelmişti. Duştan sonra aşağıya kahvaltı yapmak için indim herkes oturmuştu ve galiba beni bekliyorlardı onlara kısaca beni bekledikleri için özür diledim ve yerime oturdum sessiz geçen bir yemekten sonra yemeğimiz bitti ve hep beraber Ünal abinin bizim için hazırlattığı spor salonuna geldik ve hep beraber alıştırma yapmaya başladık ben ve Kumsal, Dora ve Emir, Yusuf ise boks torbası ile çalışıyordu. Kumsal' a bir yumruk attığımda beni şaşırtarak yumruğumu tuttu ve tam bana tekme atacakken ayağını tutup onu yere düşürdüm o ise acıyla sızlandıktan sonra "alin biraz yavaş olur musun?" dedi ve bana ters ters baktı ben ise "desene seninle daha çok işimiz var" dedim ve elimi uzatıp onu yerden kaldırdım ve bana "asla sizin gibi dövüşemeyeceğim değil mi?" dedi ve üzgün üzgün bana baktı ben ise "sen istediğinde her şeyi başarısın Kumsal yeter ki kendine güven" dedim ve birkaç hafta geceleri onunla buluşup burada antrenman yaptık. Artık Kumsal da bizim kadar iyiydi.

---

Kumsal'ın üzgün olduğu günden sonra 1 ay geçmişti ve bugün benim doğum günümdü sabah uyandığımda Kumsal, Dora, Emir, Yusuf odama gelmiş ve doğum günümü kutlayacaklarından bahsetmişti ama ben istememiştim çünkü doğum günlerimin hatırlattığı tek bir şey vardı o da ailemin ölümü ve kardeşimin kaçırılması. Kardeşim yaşıyor muydu bilmiyordum ama bence ölmüştü bu 4 yıl 1 ayda okuldan çıktıktan sonra hep evimizi ziyarete gitmiştim ama kardeşim adaya ulaşamamıştım bu beni üzmüştü ama ben ağlamazdım aynı zamanda bu dört yılda da çok düşünmüştüm ve ağlamamaya karar vermiştim biliyorum her insan ağlardı ama ben ağlamazdım çünkü ben annemden ve yaşadıklarımdan bunu öğrenmiştim . çünkü Bazen Gözlerden Yaş Akmazdı, Kalp Ağlardı Sessizce." Ve bugün dövüş turnuvamız vardı ve bunu başaracaktık bugün son hazırlıkları yapıyorduk bunun için çok kararlıydık derken gideceğimizin haberi geldi ve arabaya bindik Emir "hazır mıyız gençler?" diye bağırınca hep bir ağızdan "hazırız!" diye bağırdık "valla en hazırınız benim bence çünkü kendime güveniyorum" dedi Yusuf Dora ise "en iyi sen dövüşüyorsun da o yüzden akıllım" dedi biz bu söylediğine gülerken Kumsal "ay bir susun lütfen" dedi heyecanla ama biz hala gülmeye devam ediyorduk derken geldik ve hepimiz arabadan indik o sırada Yusuf ve Dora atışıyorlardı .

"en iyi ben dövüşüyorum bir kere" diyordu Yusuf

Dora ise "hayır Alin daha iyi dövüşüyor görürsün turnuvada" diyordu ben onlara gülerken Kumsal gelip koluma girdi ve öyle yürümeye devam ettik.

"Ben"

"Alin"

"Ben"

"Alin"

"Ben" onlar hala kavga ederken onların arasına girdim ve "tamam ikimizde iyi dövüşüyoruz ama Yusuf, Dora haklı turnuvada göreceğiz" deyip yanlarından hızlıca ayrıldım o sırada içeri girmiştik hızlıca salona giriş yapıp oturduk isimlerimizi anons edeceklerdi de o sırada Kumsal'ın ismi anons edildi hepimiz Kumsal'a şans diledikten sonra sahaya çıktı ve dövüşeceği kişi bekledi. Bir az sonra dövüşeceği kişi sahaya geldi ve dövüş başladı bir kızla dövüşüyordu ve ben Kumsal'ı eğittikten sonra dövüş konusunda iyice gelişmişti. Dövüşün sonunda Kumsal kazanmıştı ardından birkaç kişi daha çıktıktan sonra sıra bana geldi. Sahaya çıktım ve dövüşeceğim kişiyi bekledim gördüğüm kişi geldiğinde onu baştan aşağı süzdüm çok açık gözleri ve siyah saçları aynı bana benziyordu ve benden küçüktü onu birine benzetmiştim o kardeşimdi onu ilk görüşte tanımıştım insan kendi kanından birini nasıl tanıyamazdı ki?

O ölmemişti hatta tam karşımda duruyordu, ben ona şokla bakarken o da bana aynı şekilde bakıyordu ben bu anın gerçekliğini sorgularken o sahadan çıkıp gitti ve ben onun peşinden hayal kırıklığıyla bakarken turun kazananının yani benim ismim anons ediliyordu. Bende sahadan çıkarken bir çocuğun onun kolundan tuttuğunu gördüm ve çocuğu ilk görüşte tanımıştım sarı saçlar ve mavi gözler.. tam o sırada ona doğru koşup "ona dokunma!" diye bağırdım ve yüzüne sert bir yumruk geçirdim o sırada çocuk adaya "kaç" diye emir verdi ada ise onun sözünü ikiletmeyip onu dinledi ve spor salonunu terk etti tam o sırada yanıma bizimkiler gelmişti onun arkasına da iki kız iki erkek gelmişti önlerindekinin yani dokunma diye bağırdığım çocuğun liderleri olduğu belliydi aynı şekilde benimde lider olduğum belliydi çünkü birkaç adım önlerinde duruyorduk. Ve dövüş başladı ben liderleriyle dövüşürken bizimkilerde arkadaki kişilerle dövüşüyordu çocuğun suratına yumruk geçirdiğim için bana kızgın gözükürken bir yumruk daha attım ve tam bana tekme atacakken ayağını tutup yere düşürdüm ve üzerine çıkıp yumruklarımı yüzüne geçirdim tam bir daha yumruk atacaktım ki durdum ve kanlı yüzüne baktım ve "senn..." diye bağırdım o ise bana "benn..." dedi alayla ve ekledi ve bana "büyümüşsün sarı kurdeleli kız" dedi bende "sende öyle büyük çocuk" dedim o sırada arkada Kumsal'nın "Alin! Biz gidiyoruz" diyen sesini duydum ve burada olduklarını yeni hatırladım ve arkama baktım karşı takımın hepsi yerdeydi yüzümdeki sırıtışla önüme döndüm ve çocuğa baktım sessizce mırıldandı "demek Alin" bende onu duymazlıktan gelerek yüzümdeki sırıtışla ona baktım "ya ne oldu üzüldün mü yoksa kaybettiğiniz için" dedim

 o da "kardeşin bizde küçük kız hiç üzülmedim" dedi bende tıslayarak konuştum "onu geri almasını bilirim" dedim ve devam ettim "bu daha başlangıç büyük çocuk daha intikamım bitmedi. şimdi gidiyorum ama ailemin ölümüne sebep olanlara söyle Alin akın daha yeni başlıyor" tam arkamı dönüp gidecekken koluna takip cihazı yerleştirdim ve onun sesini duydum "o zaman şunu da unutma Alin akın. Boran Ayaz Aksoy intikamını merakla bekliyor ve karşılık vermek için sabırsızlıkla bekliyor ve bizimde intikam alacağımız günü bekliyor." Dedi ben hızla arkamı dönerken şunları dedim "Önemli olan intikam planları yapmak değil, intikam almayı gerçek kılmaktır. Ve ben bunu yapacağım sen anca plan yaparsın" dedim ve beni bekleyen arabaya doğru yürüdüm.

Arabaya bindiğimde herkes kahkaha atmaya başladı bende dahil eminim hepsi onları nasıl yendiğimizi düşünüyordu ama aklımda hala ada vardı. o sırada Yusuf bana "kızım o nasıl sözler öyle ya Önemli olan intikam planları yapmak değ.- işte öyle şeyler dedin de ben pek anlamadım çocuklar siz anladınız mı?" deyince hepsi tekrar gülmeye başladı Dora "ben anladım valla demek istediği şu siz boşuna plan yapmayın ben intikamımı alacağım. Şimdi anladın mı?"

"Anladım anladım merak etme" dedi Yusuf ama bir dakika ya onlar arabada değil miydi nereden duymuşlardı benim söylediklerimi bende onlara bunları sorduğumda Emir "erkeklerin kolyelerinde kızlarında bilekliklerinde dinleme ve takip cihazı varmış Ünal abi söyledi" dedi. Hee birkaç ay önce Ünal abinin bize aldığı takılardan bahsediyordu ama acaba niye bana söylemedi diye düşünürken eve geldik ve odalarımıza çıktık ve aklıma bir plan gelmişti onu yapmak üzere hepsinin odalarını gezdim. Ve böylece bana yapacakları doğum günü planı da boşa gitti.

Çünkü evden kaçacaktık