SİYAH EJDER (love of black dragon)

RANDEVU

Saat 19.30 du annem yanıma geldi annem;
-"mithatlamı buluşacaksın o sana değer veriyor biliyorum ama seni sevene şans ver it kopuklara şans verme onlar karnını doyurmaz anca sokak serserileri olarak büyürler"dedi ben"-ona sen karar vermiyorsun Arif benim çocukluktan beri tanıdığım güvendiğim birisi onu çete bilsen bile içindeki merhameti görmeden yargılama birgün o gün gelecek haklıymışsın Arif değer veriyor diyeceksin hata bende arife ne bir sözde bulundum nede bir kelime ettim öylece sırf sen üzülme diye üyeden çıktım çete denince kötülükten başka aklına ne geldiki?"annem;
-"edepsiz galtak Arif fakir aile çocuğu Mithat zengin soyundan geliyor aklını kullan mithatı ayart kendine senin gibi kızlar onları hakketmiyor ama hayatları kurtuluyor"dedi ve çıktı ne giysem diye düşündüm Arif'in bana aldığı mavi gümüş detaylı bir elbise vardı onu giydim saçımı maşa yaptım makyajımı yaptım gümüş ayakkabımı giydim ve saat 19.50 yi gösteriyordu hemen evden çıktım Mithat kapıda bekliyordu mithat;
"Çok güzelsin gözümü senden alamıyorum"
Ben;
"Ben kendim için giyindim bu elbise çok özel birinin hediyesi bugün giymek istedim konuşçağın varsa orda konuşalım ve bana iltifat etmesen daha mutluluk duyarım"
Arabayla restoranta geldik oturduk karşı karşıya en sevdiğim yemek tavuklu pilavdı arifle hep yerdik ama karşımdaki zengin bir ahmaktı o ne bilirdi hemen garsonu çağırdı mithat;-"ben bir vakyu bifteği alabilirmiyim"
Bana doğru seslendi"sen ne istersin canım"isimlere baktım hep değişik isimler bilmediğim yemeklerle doluydu makarna iyi duruyordu
"Bende makarna alsam yeterli olur"dedim
Mithat"canım ünlü restoranta makarna içinmi geldik onun yerine Çin matsuki mantarı denemelisin oda güzel"dedi.ben"peki madem ne olursa onu yerim teşekkür ederim "dedim ve arkadan bir piyano çalıyordu sanatçı arkasını dönüktü sanki uzaktan Arif'in saçlarını andırıyor gibiydi ama bilemedim milyonlarca insan içinden onu düşünmekte aşka işaretmi annem mesaj gönderiyordu "kızım başarırsın ona şans ver ve benle tanıştır"dedi uçak moduna aldım telefonumu ağlamaya başladım mithat"neden ağlıyorsun(peçeteyle gözyaşımı sildi)bişeymi oldu yoksa sorun ne?"ben"
-"önemli değil sadece duygulandım o kadar"
Mithat
Bana aşık olduğunu biliyorum yemeğin bittiğinde evine götüreceğim

Manolya
Yemeğim bitince gideriz bana hayatından bahset

Bir kısa süre içinde konuşurlar ve Mithat manolyayı eve bırakmak için hazırlanır

Manolya dayanamayı denize doğru koşar resturantan çıkar Mithat dayanamaz artık

Aşk kaderimizden vardı yoksa olmayan aşkı bizmi çabalarken yoruluyorduk