İntikam

2 1 0
                                    

Arabayı çalıştırdım hızlı süratlı şekilde sürdüm telefonlarım aranmaya başladı ama artık kafaya koymuştum ya biri ölücekti yada ben ölücektim hayatım boyunca ezilerek ve yalanlarla büyümüştüm hayatımı zindan eden kişiler yaşıyor olması beni rahatsız ediyordu birden önüme Mithat belirdi gitmeme izin vermedi direksiyona vurmaya başladım arabadan indim
Mithatın yanına gelerek

"Bırak gidiyim Mithat bu acıya katlanamıyorum yeter artık(ağlamaya başlarım)ben hayatım boyunca intikam için yaşadım şimdi kalkmış önüme beliriyorsun beni sevdiğini bilmemde hayat bazen acımasızdır sevsen bile gizlerdin sevdiğini söylersen kaybedersin arifi kaybedebilirim sen ise beni kaybeder
Belki hiçbirimiz mutlu olamayabiliriz hayatımız bir uçurumdan ibarettir bir adım seni heryere taşır geri dönersin yada ileriye gidip ölüme hazırlanırsın bazen yaşamak yerine ölümü tercih edersin ölmekten vazgeçip intikamla yaşarsın
Mithat"ölürsen başka bir hayatta beraber yaşarmıyız başka bir dünyada bir arada mutlu bir ailemiz olurmu manolya?
Kafam hayli karmaşıktı ama o ağlıyordu
Manolya"sen beni seviyorsan gitmeme izin ver söz başka bir hayatta seni bulup seveceğim gidersem bu hayattan kurtulur intikam için yaşadım artık ölüm vakti...
Mithat ağlayıp bana sarılmaya başladı
Dikkat et kendine manolya...

Dikkat et derken bile sözleri boğuktu
Arabaya bindim uzunca ona baktım güldüm ve son sürat sürmeye devam ettim notları okudum siyah ejder çenedeki adamlar adamın konumunu atmıştı oraya doğru yol almıştım ağlamaya başladım bi anda içim yanıyordu ilk defa ağlıyor gibiydim ama babam rahat uyumasını sağlayacaktım konuma gelmiştim bile etraf ıssızdı bir arazi ve bir istasyondu istasyona doğru yürüdüm dövmeli bir adam vardı yanında Arif vardı konuşuyorlardı aralıktan dinlemeye başladım mithat ağlıyordu
"Manolyaya zarar verme onun yerini beni öldür lütfen burdan ayrıl seni bulacak"
Adamın dövmesi kaplandı baş liderleriydi annemin arkadaşlarının belliydi Arif ağlamaya devam etti adam bıçakları temizlemeye başladı gözlerimde intikam fışkırıyordu nerdeyse buraya kadar gelip dönmezdim içeri girdim

Manolya
-merhaba benim silaha ihtiyacım var
Adam
-hangi silah
Manolya
-sen
Adam gülmeye başlar.demek ben kimin adamlarısın diye bana dokunur elini alıp döndürüp atarım

"Beni tanımadınmı ışılım ben manolya olarak tanıdın bunca zaman senden intikam almak için geldim ama dur bugün birimiz ölücez yada burdan ikimizde sağ çıkamıyacaz adam gülmeye başlar yanağımın ortasına yumruk atar ben elini alıp tersine çevirip çatlatırım adam iyice sinirlenir üstüme doğru gelsemde çekilirim yere düşer adam hala dövüşmeye başlar...

 SİYAH EJDER (love of black dragon)Where stories live. Discover now