SİYAH EJDER (love of black dragon)

DOLUNAY

Elbette insanlar hata yaparlar önemli olan hatayı anlamak geri dönmektir..

Ben bir fırtınaydım kendimi bir adamda kaybetmişken bulmuştum ama buldum

Tamamlanmak isterdi parçalarım...
Eninde sonunda ölüp gidecektim.

Ailemle anım olmadı yada bir sofrada yemek yiyemedik fotoğrafımız olmadı anıları saklamadım babamı günden güne sesini,gülüşünü belkide kendisini unuttum ben alçak gönüllümüyüm?
Saçmalık...annem bile üvey olduğunu söylüyor beni büyüten annem kimdi?
Annem bir kez olsun sarılmadı hiç bir zaman bir banklarda yağmurda oturdum eve girmedim biliyordum aç kalacağımı simitle karnımı doyururdum küçükken basketbol oynardık babamla şimdi ise onu hatırlatan herşeyi yakmış bulunmaktayım
Ben bir kez olsun güzel anılara dönmek isterdim aşk acıtmıyor kalbimi geçmiş yıpratırken kafamı sarsıyor eskiyi özlememe neden oluyor aşk denince babam geliyor aklıma onun gibi erkek bulmak isterdim hep bir ikileme olurdu annem Mithat ben Arif'i severdim annemin gerçek olduğunu bile bilmiyorum saçma sapan hayatım benim
Yasmini aramaktan başka çare yoktu aradım telefon çaldı.

Yasmin
-noldu manolya?
Ben
-konuşmamız gerek her zaman olduğu deniz kıyısında.
Yasmin
-geliyorum
Ben kıyıya doğru giderken ayağım taşa takıldı düşecekken bir el beni tuttu döndüğümde bu mithattı

-dikkat etmelisin kendine sadece arkadaş olarakta olsa seni uzaktan izleyebilirmiyim biliyorum aşık değilsin
Ama ben aşığım lütfen piyon olarak kalayım ne yaparsan yap istersen evlen ben hep seni izleyeceğim manolya

Koşarak adımlarla yanımdan uzaklaştı yasmin gelmişti bile yasminle oturup dertleşirken yüzümün güldüğünü farkettim ilk defa biri beni önemsiyordu bu aşk değildi sadece ihtiyacım olan şey olmalıydı yasminle uzun bir süre dertleştik aya doğru baktım oda bana baktı sarıldık ve herşeyin üstesinden gelmek için söz verdim. 

Yasmin
-arifi seviyorsan çete olduğun için annenin kim olduğunu ben bulacağım
Ben
-sana nasıl teşekkür ederim
Yasmin
-arifi seçerek...
 

Yasmin yanımdan ayrıldıgeriye liman ve ay ışığında şarkı söylemek kalmıştı şarkı söylüyordum bağırarak sonra yürümeye başladım aşk neydi kimle aşk olurdu? Saçmalık herşey ama aşkta öyledir saçma sapan hayatımız bizim hayatımızdı ne kadar yanlış kişide olsak herkes aşka doğru yelken açmalı hayat acımasız ama yeri gelince güzel olabilir hayatımızın anlamını bulmalıyız hayat biz sevince güzel hayatımızda bizi öldüren insanlar çıkar önemli olan onları takmayıp sahile bırakmaktır kendini ölümsüz olmak gibi imkansız şeyleri yapmak gerekebilir bir süre şarkı söyledikten sonra biri benim gözümü kapatmıştı ellerini değdim Mithata benziyordu kendimi uzaklaştırdım ellerini çektim kendimden

Mithat gözüme bakıp kaybolmuştu bende ona bakıyordum dudaklarıma bakıyordu kalbim atmaya başladı utanmıştım ama bunu arife asla yapamazdım ondan uzaklaştım elimi tuttu beni öpmüştü

Ay parlakken yüzümüze doğru yansıyordu bana aşıkmıydı saçmalıktı yüzüne tokat attım
-bunu neden yaptın piyon olarak kalacaktın hani hayatımda?

Mithat
-başaramadım sana yenildim piyon artık hayatını yönetmesine izin ver manolya

Arkadan sesli adımlar yanıma yaklaştı...