SİYAH EJDER (love of black dragon)

Gerilim

Mehmet'in iltifatlarını çok beğenmiş olsamda arifi unutamayacağımı biliyordum eminim oda seviyordu ama aşık olan insan o boşluğu hiçbir zaman kapatamazdı yada kapanırmıydıki hiçbir fikrim yoktu Mehmet'le yemeklerimizi soğutmadan yedik ve dışarı çıkmak istedim mehmete doğru yöneldim.

Ben
-ben dışarı çıkıyorum yemeğini ye ve yanıma gel biraz dolaşalım

Mehmet
Elbette beni bekle hemen döneceğim

Dışarı çıkıp dolaşırım bir araç yanaşır
Adam not verir ve yanımdan uzaklaşır
Notu açtığımda "sevgili ben arifim o yangında sağ kurtuldum şuan mehmetle olduğunu biliyorum sana mutluluklar dilemek istedim yaşadığımı bilmeni istiyorum elbette ben seni unutamadım sende unutamazsın belkide kaderimiz iki yabancıdan ibaret olur yarın mehmetle benim evime gelin sizi konuk ediceğim."

Notu çantama koydum gözlerim dolmuştu onun yaşadığını bilmek kolaymı bunca zaman sonra bunu demesi beni iyice parçalamıştı arifi seçersem Mehmet'in duygularıyla oynardım bunu asla yapmak istemiyordum arifi seviyordum ama bazen sevsek bile yanımızdakini kırmaktan daha iyidir uzaktan mutlu olduğunu bilmek,geçmiş mazide kalır asıl mesele gelecektir.

Mehmet
-iyimisin tatlım

Ben
-sence Arif bizi evine davet ediyor ölmemiş şok oldum

Mehmet
-ciddimisin saçmalama o öldü

Ben
-notu al oku (notu eline verdim)

Mehmet
-bilerek oyun oynuyor hislerimle oynuyor sende vazgeçip ona gideceksin biliyorum beni sevmiyorsun 1 ay bekle gidersin o günden sonra sadece saygı duymalısın

Ben
-nereye gideceksin

Mehmet
-siyah Ejder üyesinden çıkıp yeni hayatım için çalışacağım

Ben
-saçmalama Mehmet

Mehmet
-yine isimle hitap etmen canımı yakıyor

Mehmet'le arabaya bindik ortam çok sessizdi hiçbir an konuşmadık ikimizde susmuştuk içinizdekileri söyleyemiyorduk elimdeki camla elimi kestim sevdiğini bilmek istedim arabayı durdurdu elimi tuttu cebinden yarabandı çıkardı yapıştırdı

Mehmet
-deldirmişsin sen duygularımla oynama içimdeki seni bilmiyorsun aslada aşkıma kulak vermedin sen

Ben
-yarın herşeyi o zaman anlıcaksın

Arabadan indim ve yürüyüşe daldım kulaklığımı takıp eve doğru gittim duşa girdim ağlamaya başladım yemek pişirdim annem hala mırıldanıyordu ama onu takmadım gökyüzüne baktım gökyüzü her zaman saf ve temizdi yağmur yağıyordu penceremi açıp izledim birde yağmurda ıslanan bir adam vardı sonra beni görünce uzaklaşmaya başladı bu kimdi tanıyamadım ama hislerim arifti Mehmet aşıksa gelir uzunca bakardı Arif'in naptığını bilmiyordum bana acımı veriyordu yoksa bişeymi saklıyordu Arif'in bu çetede ben varken beni çeteden sayıp hiçbir şeyi öğrenmeden çıkarmıştı bunu yarın net şekilde öğrenecektim.

Uykuya daldım...

Ve artık o gün bugündü erken suları hemen bi caffeye gittim kahvaltımı ettim Mehmet arıyordu açtım

-hazırlan gidiyoruz

Ben
-hazırım ben beni almaya gelirmisin

Bir süre sonra Mehmet gelir yine dünkü gibi konuşmadan yolu izleriz yine iki yabancı gibi villaya  vardığımızda kapılar açılır villa o kadar değişmiş ve döşenmiş ben bile tanıyamadan gözlerimi alamam güvenlikler kapıyı açtığında "geldiler efendim"demesini duyarım arabadan indiğimizde bizi daha önce kaplan dövmeli adamla karşılaşınca terslik olduğunu sezerim Mehmet'i tutarım

-dikkatli ol

Hemen içeri girip kapılar örtülür maskeli adam karşılaşırım birde annemin evinde gördüğüm kaplan dövmeli adamın yanındaki adamı görünce yüzüm eşkir

Arif
-beni tanıyamadınmı

Ben
-yüzünü göremedim

Arif
-yüzüm yandı canım

Mehmet'in yüzü ekşir bir o kadarda sinirlidir

Arif mehmetin yanına gelip oturur
-demek yine hislerinle hareket ediyorsun mutlu oldum ikinizi görmeye bugün herşeyi anlatacağım size ....