SİYAH EJDER (love of black dragon)

KABUS

Arif yüzüme bakıyor gülümsüyordu,ama duygularını anlayamamıştım beni gerçekten sevdimi? Hemen ağlamaya başladım.kalbim sıkıştı
-Arif suuu!
Arif koşa koşa suya doğru koştu. Yanı başımda babamın resmî vardı ağlamaya başladım yüreğim daraldı kalp atışımı duyamıyordum,yenildiğinin farkına varmadım,gözümü yummuştum. Babamı görmüştüm salıncakta beni sallıyordu ben gülüyordum babam:
-kızım dikkat et düşeceksin !!
Salıncak hızlı olmuştu ağaca takıldı yere düştüm ayağım yara bere olmuştu yanıma bir adam geliyordu.gökyüzü sisle kaplamıştı kendini arkadan sesler "piyon hayatının kaderini değiştirecek" adamın yüzünü görevekken uyandım gözümü açtım yanımda Mithat vardı mithat;
-uyandınmı Arifin işi çıktı ben getirmek zorunda kaldım korkma peşini bırakcam ben piyonum sadece senin için önemli değilim Arif'i arayıp uyandığını söyleyeceğim ve bugünden sonra iki yabancı olarak kalalım canımı yakıyorsun manolya bilmem farkındamısın sen bayılınca ağlayarak geldim ve trafik vardı arabamı bıraktım koşa koşa hastaneye geldim,ellerime bak yüzüme bak peki ya kalbim bunlar geçerken ona nolacak?
Ben göz teması kurdum ve
-Alçak gönüllüsün ben aşk için gelmedim veya çeteye katılmam seni ilgilendirirmi?
Ben ilk defa birine aşık oldum mithat ben bunu sana dile getirdim piyonsun sen ama sana değer veriyorum ama aşk değil çaba aşka dönüşür belki hayatım değişir sana aşık olurum o zaman derim işte hayatımdan bir piyon geçti ve değiştirdi."
Mithat elimi tuttu"ellerin buz gözlerin bıçak darbesi almış gibi kabustan çok gerçekleri söylemiş rüyan bunu anlaman için çok geç değil anlamalısın katil senin değer verdiğin adam manolya katil Arif"
Kapıyı çarparak gitti ben yanlız başıma hastanede gezinmeye çıktım camdan ağaçları izleyerek hayal kurdum eskiden babam beni salıncakta sallardı birgün yağmurlu hava sırası babam hızlı sallarken birden çekildi bir adam yanına yaklaştı babamın birikmiş borçlarını söylüyordu "ödemezsen kızın ölür"
Babam yalvarıyordu"lütfen kızıma dokunma o benim için çok değerli beni öldürün" salıncaktan yere düştüm heryerim yara bere içindeydi gariban bir aileydik babamla ama benim için endişeleniyordu. Kalbim,duygularım,özlemim babam hep bir sözü vardı "düştükçe nefes alıcaksın,
Nefes aldıkça hayatı yaşayacaksın" derdi
Babam eğildi eve giderken ağlıyordu
"

Eğerki ölürsem dileğimi
gerçekleştirebilirmisin? Anneni dinleme
sen pes etme manolya istersen dünyanın
kötüsü ol ama sen sen ol içindeki

merhameti yansıtma aşık oluğun kötü biri
bile olsa uzaktan sev biliyorum senin için

zor olacak ama ben anneni çok sevdim ama annen beni sevmedi birgün yoldan geçiyordum anneni gördüm bir adamla başbaşa öpüşüyorlardı o an kalbim ağırlaştı yinede ona vurmaya kıyamadım.

Aşıklar sevdiklerini kıyamazlar kızım belli edemezler aldatılsalar bile bir limanda bekleyip hasret çekerler ben annenin içini sevdim kişiliğini, güzelliğini ama annen benim paramı sevdi bunu deseydi belki
Oda mutlu olurdu ama demedi bana senden tek bir dileğim istediğin meslek ol sevdiğin adam kötüyse hayatını karartma seni sevene şans ver zor olsa bile annen gibi olma annen sevmek nedir bilmez seni döverse yanıma gel ben her zaman burdayım. Annem bana doğru gelirken Tokat attı babam önüme geçmişti.
-kızıma vuramazsın hayatım ban vur ona vurma o daha çok küçük"
Annem
-küçük olsa bile bu benim sevgim
Babam
-sevgi dövmeklemi olur aşkım sevmek ona sarılarak derdine derman olarak hayatındaki kötü şeyleri unutturarak yanı başına gelip okşayıp masal anlatarak olur senin yaptığın dövmeyi üvey anneler yapar psikopat insanlar sevmediği insanlardan çıkaramayınca karşısına yansıtır ben baba olarak kızımı koruyorum seni koruduğum gibi aşkım"
Annem
-"eğer korusaydın beni beklemezdin Ali beklemezdin senin yüzünden hayatımın aşkıyla evlenemeden öldüm ben her gece"

Babam konuşmak istemedi hızlı adımlarla sahile gitmişti elinde kolye ve annemle babamın gençlik fotoğrafları vardı.Yanına geldim,ağlıyordu elimi başına koydum elimi öptü ağlıyordu babama sarıldım bütün gece oda bana sarılmıştı duygularına kalbine söz geçmiyordu bana doğru yaklaştı "nolursa olsun hayallerinden vazgeçme seni seviyorum "

Bu hayalden uyandım arkamdan Arif sarılmış yağmur yağıyordu
-hadi dışarı çıkalım seni yemeğe çıkarim
Ben
-peki eve gidip hazırlanayım
Eve beni Arif bırakmıştı annem hızlı adımlarla yanıma gelmişti Tokat attı
-bütün gece nerelerdeydin orospu?"
Ben
-anne sakin ol ne dediğini kuşan duyuyor mu? Kendimimi pazarladım bunu bana neden yapıyorsun?
Annem
"Senden bıktım Mithata naptın? Ağlayarak telefonu açtı bana mithat seni seviyor manolya neden ariflesin naptı sana bişeymi yaptı ben orospu yetiştirmişim senin gibi koz olmaz olsun"

Odama girdim ağlamaya başladım herşeyi fırlattım sinirimi alamadım neden annem tarafından orospuydum? Hiç aklım almadı çekmeceden bıçak aldım elimi biraz kestim kan akışıma baktım ama çok akmadı sonra kesildi aşırı rahatsızdım bu durumlardan ne zaman ölücektim ki?

Arif beni arıyordu ben soğuk suyla ağlıyordum çalıyordu açmıyordum annem odama girmişti telefonu açtı
"Alo Arif senmisin kızımdan uzak dur ne bok istiyorsan ailemize karışma aşıksanda vazgeç bu sevdadan senin gibi itler hep böyle yaparlar kızları kullanırlar şerefsiz"
Diyerek kapattı banyoya girdi  bana yine Tokat attı " çabuk ol bugün mithat bize yemeğe davetli eğer onunla evlenmezsen bu evden defol! Anlıyormusun beni senin gibi kızı isteyerek doğurmadım babasının yalakası hiç sevgi görmedin değilmi bu kadar kıvranıyorsun? Ben seni hiç sevmedim manolya bunu anla ben senin annen değilim ben senin üvey annenim"

Düşüncelerle doluydum dedikleri doğrumuydu gerçek annem kimdi? Yada annem sinirdenmi konuşuyordu bunları beni kim doğurmuştu neden mithatla evlenmeye zorluyorlardı gerçekten artık dayanacak gücüm kalmamıştı bu geceki yemekten sonra limana gidip yasminle konuşmam gerekti çete üyesindeydim eninde sonunda gerçekleri anlamak benimde hakkım herşeyi anlamak ona göre hayatımı yaşamak istiyordum...