kekosun | alker

5. yıllar sonra cips reyonunda karşılaşma

kerem'den

dersler bitmiyordu, zaten altayın kokusuyla mayışan kafam iyice pazar yerine dönmüştü. aklım biraz karışıktı bu son iki gündür olanlarla ilgili. hayatım pat diye değişmişti, altay hep hayatımdaydı ama bu sefer konumu benim merkezimdeydi.

sürekli bunu düşünüp kafamda kurarak korkuyordum, ya bir şey olur da aramız bozulursa diye. bunun yersiz olduğunu bilsem de kontrol edemiyordum düşüncelerimi.

zil çalmıştı sonunda öğle tenefüsüne girmiştik. normale nazaran hiç aç değildim, içimde nedense kötü bir his vardı ve bu iştahımı kesiyordu.

kafamı iki yana sallayarak düşüncelerimi kesmeye çalıştım.

"hadi ya dışarı çıkmıyor muyuz, otur otur götüm düzleşti valla ya." diyerek bizimkilere seslendim.

mauronun "bakayım gel bi' düzleşmiş mi?" demesiyle altaydan kafasına kalem yemesi bir olmuştu.

"mert abi en iyisi sen mauroyu sarı'nla ez ya bir kendine gelsin." diyerek güldü ferdi.

"merdom sinirini alacaksan ez ama ayaklarımı ezme, biliyorsun onlar bizim geleceğimiz. onlar olmasa seninle olan yuvamı nasıl geçindireceğim?" diyerek yalandan ağlar gibi yanıtladı.

ha bu arada, mauro yıllardır galatasarayın altyapısındaydı. müthiş bir futbolcuydu ve sonunda geç bile kalınsa da a takımla idmanlarına çıkmış, sözleşmesini imzalamıştı.

"ay götüm gören de ligin gol kralı oldu sanar." diyerek sataştı ismail mauroya.

mert arkadaşına nah çekerek mauroya döndü ve ayaklarını tutup pat patladı.
"aslanım benim aslan bu ya!" diyerek sevgilisini övdü.

barış ismaile dönerek "gol kralım senin konuşacakların vardı, biz çıksak mi vakit geçmeden?" diye sordu.

ismailin kafa sallamasıyla ikili ortadan kayboldu.

biz de hep beraber bahçeye çıkmıştık.

altay'dan

kerem bugün anlamadığım bir şekilde durgundu. yalnız kalamadığımız için çıkışta soracaktım neyi olduğunu.

şimdiyse hep beraber bahçede oturup tıkınıyorduk. kereme onun için aldığım tostu uzattım ama hiç oralı olmadı.

"kerem, neyin var iyi misin?" dememle gözler bize döndü.

"iyiyim bir şeyim yok halsizim sadece." diyerek kısık bir sesle yanıtladı.

başını omzuma yaslayarak iyice yanıma çektim. şu an konuşmak istemeyeceğini bildiğim için onu yanındayım manasında sarmalıyordum.

"halil ya sınıftan hırkamı alıp gelsek mi?" dedi yunus.

"tek kişi alamıyor musunuz amk o nasıl saçma bir laf?" diyerek konuştu apo abi.

"bir de bize mıçmıç diyorsunuz yunus ya kendine bak bir." dedi neredeyse ferdinin kucağına çıkmış kedi gibi dururken arda.

aynen kardeşim, hiç mıçmıç değilsiniz ya.

"ben alıp gelirim istersen yunus, bir elimi yüzümü yıkayıp geleceğim." dedi kerem.

"iyi hissetmiyorsan seninle gelebilirim kerem." dedim.

kafa salladı ve üstelemedim.

kerem'den

içimdeki bu garip his yüzünden ortamın da içine ediyor gibi hissettiğimden kendime gelmek adına bir su çarpacaktım yüzüme.