Asker ve Polis

39.bölüm

İYİ OKUMALAR.

- TİM -

" Komutanım ses verin nerdesiniz " diyen cihanın sesi yankılandı sessizlikte

" Komutanım " diyen sesler karıştı dağın ortasındaki toz bulutunda

" TUNCAY KOMUTANIM BURDA "

Asafın sesini yakından duyanlar hızla o tarafa yöneldi diğerleri hala tanlayı arıyordu

" Komutanım duyuyormusunuz " diyerek tuncayın kafasını topraktan kaldırdı kaya gözleri hafif açıktı yüzünün yarısı kanla yarısı toprakla kaplıydı

" Tanla "

Tuncayın ağzından fısıltı gibi dökülmüştü bu isim zaten boğazındaki yumru yüzünden zar zor yavuz albayın sesine cevap vermişti ama sonrasını gene duyamamıştı tanla ses verdimi onu duyamamıştı kulaklarında inanılmaz bir çınlama vardı

" Bulucaz onuda komutanım " dedi kaya sakince başka bir zaman olsa buna deli gibi sırıtır komutanıyla dalga geçerdi ama şimdi yüzünde mimik dahi oynamamıştı

" Siz tanla komutanımı aramaya devam edin biz kaya gardaşımla taşıyalım " dedi asaf yanındaki altay ve kutaya ikiside başını sallayıp hızla kayboldular toz bulutunun içinde

" Üç dediğimde gardaş haydi " diyerek ayağa kalktı asaf

" Lan bu adam çok büyük değilmi nasıl taşıycaz " dedi kaya sesinde büyük bir çaresizlik vardı

" Ula bir bacağından kolundan tut kaldırırız heralde " dediğinde asaf komutanın ayaklarından tuttu kayada kolundan tuttuktan sonra eğilerek tuncayın gözlerine baktı hala kapalıydı durum fark etmeksizin tuncay komutandan korkuyordu

" Bir... iki... üç.. haydi gardaş " diyerek aynı anda komutanlarını kaldırıp yürümeye başladılar

Tozun içinden çıkıp biraz daha ilerleyerek çimlerin üzerine bıraktılar

Kaya hemen çantasından matarayı çıkarıp komutanın yüzüne yavaça döktü tuncayın yüzü açılırken gözleride tekrardan hafif aralandı asafta o sırada tanla komutanını aramak için yanlarından ayrılmıştı

" Kaldır beni "

" Komutanım iç kanama geçiriyor olabilirsiniz kafanızı kaldırmayın"

" Kaldır beni tanlayı bulmam lazım "

" Arıyoruz komutanım " dediğinde tuncay kolunda tutup kendini yukarı kaldırdı kayada mecbur yardım etmek zorunda kaldı

Tuncay ilk ayağa kalktığında dizleri titresede ayakta dim dik durdu

" Komutanım biraz için " diyerek matarayı ona uzattı tuncay alıp kafasına dikti. önce boğazından geçmesede yuttuğunda kendine geldi

İleriye doğru yürümeye başladığında kayada peşinden geliyordu yaralı olmasına rağmen hızlı ve büyük adımlarından kaya ona zor yetişiyordu

İlerden cihan kucağında tanlayla görününce tuncay koşar adım yanlarına ilerledi

" Komutanım sizi sayıklıyor "

" Bana ver " diyip kucağına aldı tanlayı

" Tuncay "

" Burdayım iyimisin "

" Sen iyimisin "

" İyiyim asıl sen iyimisin bir yerin ağrıyormu "

" Time bir şey oldumu "