43.bölüm

650 34 13
                                    


😢

Silahımı elime alıp kaya'ya arkamı dönerek karşı tarafa sıkmaya başladım.

80'e yakın adam ellerinde kara bayraklarıyla bize doğru koşuyorlardı.

Benim kardeşimi bu pislikler şehit etmişti.

Beş altı kişi yere serilirken gördüğümün kafasına sıkıyordum. Yüzümde mimik oynamadan.

Son şarjörü takarken kulaklıktan tek bir kelime söyledim , bu kelime çoğu anda panik yaratırdı kayada olan ölüm korkusunu hissettirirdi.

" Son "

" Keskin nişancıların hepsi etkisiz komutanım size yardıma geliyorum " dedi kerem

" Kerem şuan çıkman riskli, olduğun yerde kal indirebildiğini indir. " dedi yavuz albay

Tek bir kurşunu bile boşa harcamadan yaklaşan hepsine sıkıyordum o sıradada bir kaç kişiden daha aynı ses duyuldu

" Son "

Ve bu kelime beni belkide ilk defa endişelendirmedi.

Çünkü yanımda bu kalleşler yüzünden şehit olan can kardeşim vardı.

Gerekirse hançerimi alıp öyle savaşırdım ama hepsinin kökünü kurutmadan durmayacaktım

Silahtan kurşun çıkmayınca yana çevirip şarjörü kontrol ettim

Bitmişti.

" Son " dediğini duydum o an tuncayın

Belkide hepimiz şuan sondaydık kaya sadece erken ayrılmıştı.

Yaslandığım yerden başımı çevirerek ona baktım gözüm yeleğine takılı silahına gitti

Gözümden bir damla yaş aktığında diğer tarafa döndüm o an tuncayla göz göze geldik güven veren bir ifadeyle başını salladığında geri kaya'ya dönüp silahını kavradım.

Derin bir nefes alıp karşıya doğrulttuğumda 20'ye yakın it kalmıştı

Onlarda artık akıllı davranıp sper alarak ateş ediyorlardı.

" Gökbörü " dediğimde hepsinin beni dinlemeye aldığına emindim " Kan kardeşimiz kaya yanımda şehit yatıyor " dediğimde onca sesin arasında büyük bir sessizlik oldu.

Ve bu en can yakanıydı.

" Ve şuan düşünmemiz gereken tek şey "

" İNTİKAM " Diye bağırdı hepsi aynı anda yavuz albayda katılmıştı onlara

Gözüme birini kestirip kafasını kaldırdığı anda sıktım silahı yana çevirerek kalan birini aradım son it kaçarken iyice odaklandım göz ucuyla kayanın yarasına baktım

Tam ense bitimi dürbünle kaçan adama dahada odaklandım

" Şu kaçan benim dokunmayın " diyip tetiğe bastım adam anında yere yığıldığında silah sesleri tamamen kesilmişti

Silahı elimden atıp doğrularak kayanın yanına geldim

Tüm timde koşarak yanımıza gelmişti

" Gardaşım " dedi asaf ağladığı çok barizdi

Herkes sessizce kayaya bakarken cihan geldi kayanın yanına

" Üstün çamur olmuş gerizekalı kalksana " dediğinde sesi zor çıkıyor gibiydi

" Üsse götürmemiz lazım sedye varmı " dedi yavuz albay

Kimseden ses çıkmamıştı cihan bir anda ayağa kalkıp konuştu

Asker ve PolisHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin