IHLAMUR ÇİÇEKLERİ

Derin - Tuna

Yıldızımıza basmayı ve satır aralarımızı doldurmayı unutmayınnn, keyifle okuyun.

Bölüm şarkıları
Özgür Kurum - Gözlerimi kapatsam Manga - Her Aşk Ölümü Tadacak
Mentra - Kendimi Ararken

******

Mahallede Derin'in gözünün tutmadığı kim varsa hepsi onun etrafındaydı. Gülüp eğleniyor, kendilerince şakalaşıyorlardı. Ellerinde birer içki şişesi, dillerinde sarhoş kelimeler dolanıyordu.

Derin sinirle yumruğunu sıktı. "Bu böyle olmaz" diye düşündü durdu. Adımları hızlı hızlı onun yanına doğru ilerledi. Tuna'nın etrafında ki adamlardan biri Derin'i görüp Tuna'yı uyardığında Tuna'nın gülen yüzü düştü.

Tek bir hareketiyle etrafında ki sarhoş adamlar uzaklaşırken Derin bir kez daha kalbine küfretti. "Bak" dedi kendi kendine. "Aşık olduğun adama bak. Bak da gör nasıl biri olduğunu"

Tuna mahallenin kenar köşelerinde dolanan birkaç adamdan biriydi. Uzun zaman tekinsiz işler yaptığı olmuştu. Arslan ve Demir tarafından bu durum öğrenildiğinde ise Tuna kendine çeki düzen vereceğini söylemiş, bir süre uzak kalmıştı bu işlerden.

O uzak durmasına durmuştu bu karanlıktan ama karanlık onun içinden çıkmamıştı. Çıkmıyordu. Babasızlığın acısını o sokaklarda çıkarmıştı Tuna. Babasını öldüren adamları aramıştı.

Bulsa ne yapardı kendi de bilmiyordu, bulmak ilk adımdı sadece.

Derin karşısına geldiğinde ayağa kalkmaya bile çalışmadı. Katlanır sandalyesini arkasına yaslanmış rahatça oturuyordu.

"Hani düzelecektin sen?" diye sordu Derin. "Böyle mi tutuyorsun sen abime verdiğin sözü?" Tuna elinde duran şişeden bir yudum daha çekti.

"Ben bir söz vermedim" dediğinde Derin'in kaşları havalandı. "Eğer verseydim tutardım"

"Pardon, çok delikanlısın ya sen, o detayı unutmuşum" Tuna başını salladı. "Aynen öyle, unutmuşsun sen bazı şeyleri"

Şişesinden bir yudum daha içip ayağa kalktı. "Hatırlatayım istersen" Derin dolu gözleriyle başını salladı.

"Ben bu sokaklarda doğdum Derin, ilk sözlerimi bu sokaklarda söyledim. İlk kez yürüdüm, koştum. Sonra bir gün koşarken tuttu birisi yakamdan, baban öldü dedi. Beni yere fırlattı, ben bir daha koşamadım Derin. Babamı almışlar benden ya ben nasıl koşayım Derin, sen söyle?"

Tuna akan gözyaşlarını üzerinde ki ince kazağa sildi. "Sonra kim sahip çıktı bana?" Başını sorarcasına iki yana salladı. "O mahallede dolanan sizin beğenmediğiniz o işe yaramaz çocuklardan başka kim paylaştı lan benim acımı?"

"Ben vardım" diye bağırdı Derin. "Biz vardık annen vardı. Ama sen görmek istemedin ki. Sen intikam ateşiyle o kadar doldurdun ki kalbini, içini o kadar karanlıkla doldurdun ki bizim döktüğümüz gözyaşlarını göremedin sen."

Denizin dalga seslerini dinlediler kısa bir süre. "Ya bir tek sen mi acı çektin Tuna, ha? Bir üzülen sen miydin gerçekten? Ben üzüntüden bir ay konuşamadım. Tutuldu şu dilim de gelip sana ben senin yanındayım diyemedim." Boğazının ucuna kadar gelen hıçkırığını yuttu. "Ben sana gelemedim diye mi sen karanlığa gittin Tuna?"