"Gitme" dedim gözlerimde ki yaşları silerken. Derin bir nefes aldı. "Söz" diye fısıldadı. Zorlukla konuşuyordu. Onu böyle görmek içimde büyüttüğüm çiçekleri solduruyordu. "Ihlamurlar.. çiçek açınca.."soluk soluğaydık ikimizde."geri döneceğim" dedi...
Alıntı ve duyurular için İnstagram: ihlamurcicekleriofficial
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******
Olaylar o kadar hızlı gelişmişti ki abime neden, nasıl döndüğünü sorma fırsatı bile bulamamıştım. Ancak odamda kendi düşüncelerimdekaybolduğum zaman fark etmiştim doğru düzgün konuşmadığımızı.
Daha fazla oyalanmamak adına dolabın kapağını açıp elbiselerime bir göz attım ama bir türlü ne giyeceğime karar veremedim. Tıklanan kapıya dönüp gelenin Peri olduğunu gördüm.
Onu görmek o kadar iyi hissettiriyordu ki bana. Sanki bir gün batımı vaktinde çiçek kokulu bir tarlada huzurla yürüyormuş gibi hissettiriyordu bana. Deniz dalgalarının kumsalda sakinleyişi gibi, tüm heyecanlarım onu görünce durgunlaşıyordu.
"Peri" derken sesimin titremesine engel olamamıştım. İçimde ki heyecan öyle büyüktü ki sığamıyordum şu dört duvara. "Demir ne zaman geldi?" diye sordu ahtapot kollarımdan ayrılırken. "Kapıyı o açınca şaşırdım, hiç söylemedin"
"Bugün geldi daha. Nedenini nasılını bilmiyorum ama sana anlatacak o kadar çok şey oldu ki bir günde inanamazsın"
Anlat diye ısrarları karşısında zaten kendimi tutmaya niyetim olmadığından döküldüm. Arslan'la olan yolculuğumuzu, konuşmalarımızı, abimin bizi bastığı anı, çekimi, abimle konuşmamızı.. Ben her şeyi anlatırken o da çoktan bana bir elbise uzatmıştı.
Kırmızı kalem elbise diz kapağımın biraz üzerinde bitiyordu. Omuzlarımın üzerinde neredeyse belli olmayan ip askıları vardı. Hafif büzgülü detayları şıklık katmıştı.
Peri arkasını dönüp kendi kıyafetiyle uğraşırken bir yandan anlatmaya devam ederken bir yandan da elbiseyi üzerime geçirmeye başladım.
Elbisemin altına beyaz ince topuklu, bilek kısmı inciden oluşan ve arkasında ince beyaz bir kurdele olan tek bant giydim. Anlattıklarım da bu süre içinde bitmişti. Ben aceleyle saçlarımı yapmak için elime maşayıalırken Peri kendi saçlarını bitirmişti. Bir anda çığlık attı.
"Ay nasıl yani şimdi Demir gelsin istesin mi dedi? Öyle çat diye?" Haklıydı, sonuçta abim oldum olası öfke problemleri yaşayan bir adamdı ve henüz bugün bizi öpüşürken görmüştü.
Aslında şu an arkadaşlarımın nişanı yerine müstakbel kocamın cenazesine hazırlanıyor olmalıydım.
