Afterglow

Chapter 6

Ari ran towards my direction while Archie remained standing while shock was still evident in his eyes.

"May new friend ako, mama! Halika po, tapos sama ka rin ninang!" Aria excitedly hurried us as she drag me to Archie's direction. Napansin ko rin ang panlalaki ng mga mata ni Sky ngunit pinili pa rin na sumunod sa amin.

"Meet my mama po!" Aria tugged Archie's flannel while he was still looking intently at me. I quickly avoided my gaze but tried to compose myself as quickly as possible. Ayoko namang mapansin ni Aria ang tensyon sa pagitan naming dalawa.

After years, finally, Archie is standing this close once again to me. Our height differences was more highlighted now. He grew a little taller and his facial features matured quite a bit, but he still looks like the same person from high school— only difference is that he looks more professional, and a little bulkier now.

"Kuya Archie, meet my mama, Roxanne Cristobal!" Aria exclaimed my full name. Ari naman, bakit naman buong pangalan pa?!

"Nice to meet you, Roxanne Cristobal," He said as he looked at me directly, as if challenging me to take his stares.

"Archimedes. Archimedes Aguerro," He introduced. Archie's expression changed. Sinubukan niyang ngumiti sa akin ngunit iba ang sinasabi ng mga mata niya. Kita mula sa mga mata niya ang halo-halong emosyon na hindi ko mabasa ang gustong sabihin sa akin.

"Nice to meet you, Archimedes Aguerro," Saad ko nang tanggapin ko ang kamay na inilahad niya. Memories of us from years ago came rushing by when we said each other's full name. We used to address each other that way a lot, that it feels like it was Archie and I's form of endearment. It feels nostalgic and sad at the same time, and to be honest? I miss it. Miss ko na siya! Malala na ako.

Lumuhod muli si Archie para mag pantay ang taas nila ni Ari bago niya kausapin ito. Lumambot ang ekspresyon sa mga mata ni Archie nang tignan niya si Ari. Hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakakita o iniisip ko lang ba— pero bakas na bakas ang pangungulila sa mga mata niya kahit na nakangiti siya sa anak ko.

"Ari? Do you mind if I talk to your mom saglit?" Paalam ni Archie kay Ari. Nakita ko ang bahagyang pagka gulat ni Ari ngunit pinili na lamang na tumango.

Hindi nag pakilala si Ari sakanya. Kung ako si Aria, maging ako ay magugulat na marinig ang pangalan ko mula kay Archie. Sa sandaling napagtanto ni Archie na ang anak namin ang nasa harapan niya, alam kong alam na niya kaagad na Aria Celestine C. Aguerro ang pangalan nito. Naroon si Archie nang unang beses na masilayan ni Ari ang mundo— of course, he would know.

"A-ah, aalis kasi kami! Tama! Mag b-breakfast pa kami, Archie!" Depensa ni Sky na halatang gusto akong paiwasin mula sa komprontasyon.

Archie lifted his gaze at her with a hint of annoyance which made Sky avert her gaze.

"Then, Ari, is it okay if I join you? Can your mom go with me in the car while you're with Sky?" Archie softly asked.

Nag simulang mabuo ang kaba sa dibdib ko. Pucha, sana panaginip nalang muna 'to! Hindi pa ako handa sa confrontation scene, direk!

My daughter looked at Archie questioningly. Tama 'yan, 'wag kang papayag Ari!

"Hmm, sure po ba ikaw na ihahatid mo siya and sasama ka? Baka iwan mo naman po siya!" Pag tataray ni Aria sakanya. Archie would lose his mind if he realize that Aria really got his suplado side. Ready na ba talaga 'tong makita ang sarili niya in a tiny human form?

Archie chuckled as he said, "of course not," and patted my daughter's head.

"Okay po! I will let mama go with you pero take care of her po, okay? I don't know why I trust you already, but I do!" Aria smiled at Archie innocently.

Unti-unting namuo ang kaba sa dibdib ko nang makita ko ang nag aalangang tingin ni Sky. Wala na akong nagawa kundi ang tanguan na lamang siya. Kailangan naming mag usap ni Archie. Kailangang kailangan.

Nag paalam na si Sky bago akayin si Aria papunta sakanya habang tahimik kaming nag lalakad nang sabay ni Archie papunta sa parking area. Alam ko naman ang location na napag usapan namin ni Sky kaya wala naman kaming magiging problema ni Archie sa pag punta.

Mula sa hindi kalayuan ay agad kong nakita ang isang bmw x5, ang sasakyan na dinadala niya noong senior high; ang sasakyan kung saan— Roxy, ang aga-aga!

Bago kami makarating ay nag send ako ng larawan kay Sky para maipakita niya kay Ari kasabay ang paalalang mag iingat sila. Sinubukan kong kalmahin ang sarili ko dahil mukhang harmless naman si Archie. Mukhang gusto lang naman niya akong kausapin. Si Archie naman 'to. Si Archie lang 'to, Roxy!

"How have you been? Ikaw at si Aria," Archie said while his eyes remained focused on the road. Nilingon ko si Archie ngunit umiwas kaagad nang tignan niya ako pabalik.

"Maayos. Kinakaya naman namin. Ari's now in kinder. Alam mo ba, ang tali-talino ni Ari! Palagi siyang may star!" Pag yayabang ko kay Archie. Mula sa kalsada ay itinapon niya ang kanyang tingin papunta sa akin bago tumawa nang tahimik.

"Mana sa'kin," He jokingly said.

Tumawa lang ako at muli na namang naging tahimik ang byahe. Hindi ko kasi alam kung anong sasabihin ko. Alam kong galit si Archie. Alam kong ang dami kong kailangang ipaliwanag ngunit hindi ko alam kung saan ako mag sisimula.

"How's Ari as a kid? Masayahin ba siya? Is she eating well? Which school does she go to? May toys ba siya? Does she need anything?" Sunod-sunod na tanong ni Archie na ikinagulat ko.

Akala ko uunahin niyang magalit. Akala ko uunahin niyang sumbatan ako.

"Masayahin si Ari, nakuha niya naman ang angelic vibes ko 'no! Kaya lang, kapag nag tataray, ayun, kuhang kuha ka. Isa siyang Archimedes mini version," I stated a fact. Kagaya ni Archie, isinantabi ko rin muna ang tungkol sa amin para pag usapan muna si Aria. Siya naman ang mahalaga sa pagitan namin. Besides, I love talking about her!

"When I saw her kanina, I was figuring out kung sinong kamukha niya o kung saan ko siya nakita, then it turns out na sa salamin pala," Archie chuckled, realizing that Aria looked like him.

"Daya eh, ikaw ang kamukha?!" I chuckled as I felt the mood between us lightened. I love how Archie prioritized knowing our child more than hovering over our personal issues. Iba siya ngayon mula sa kung paano siya umakto sa harapan ko nang una kaming magkitang muli sa US. This Archie felt light. It felt so much more like him.

"The child would look like the father daw when he loves the mom so much," He casually said.

Napalingon ako nang dahan-dahan sakanya habang nanlalaki ang mga mata mula sa sinabi niya. Anong love?! Sigurado akong agad naman niyang napansin ito, kaya naman nang itigil niya ang sasakyan sa parking lot ng isang fast food chain na napag usapan ay kaagad niya rin itong binawi.

"Don't assume. Loved. I used the wrong word. Let's go, they're waiting for us," Archie said as he quickly debunked my delusions.

Natigilan ako sa sinabi niya at hindi kaagad na nakapag react sa pag aaya niyang bumaba na mula sa sasakyan. Nauna na si Archie na bumaba sa sasakyan at laking gulat ko naman nang pag buksan niya ako ng pinto.

"We'll talk again later. Let's go," Archie urged as he held the door wide open for me. I immediately went out of the car with pure disappointment.

Loved. Past tense. Maybe it already is in the past; and maybe, just maybe... it would stay there for the rest of our lives.