PROLOGUE

436 18 0
                                    

*******
"Arghh! Fvck that Fvcking bastard!" Napapikit ako sa galit na sigaw nito, nakaupo ako ngayon sa harapan niya habang pinapanood ang pagwawala niya.

I usually interfere in his tantrums but not today, I don't want to get hurt. I'm physically tired, right now.

"She's mine, she's only mine! He always steals what's mine!" Galit na saad nito at sinuntok ang mini table sa harap ko na naging dahilan ng pagkasira nito.

Halos mapatalon ako sa gulat dahil sa ginawa niya, does he even know I'm here? I felt a pang in my chest as I repeatedly heard what he's uttering.

"She's only mine!"

'I'm your wife, bakit siya na lang ang palagi mong hinahanap?'

I wanna cry but I can't, I shouldn't cry. All I did was to love him, why can't he also love me?! For all those years we spent, I know he never loved me.

His love was only for that girl, Charlotte. How I wish I was her, if only I'm her....

"What are you doing here!?" Napabalik ako sa reyalidad ng marinig ang sigaw nito.

I guess ngayon niya pa lang ako napansin. "You called me--"

"Get out"

"Pardon?"

"I said get out! Now!" Gusto ko pang magsalita pero hindi ko na lang ginawa saka nagmadaling lumabas sa kwartong 'yon.

I want to ask him for help but I guess he won't listen to me, pinunasan ko ang luhang dumaloy sa pisngi ko nang maalala ko ang nangyari sakin kagabi.

I was left behind by my carriage at that time, wala akong dalang pera kaya wala akong choice kung di ang maglakad pabalik sa mansion.

Nagpapahinga lang ako sa ilalim ng isang puno ng bigla na lang may mga lalaki ang sumulpot sa kung saan, the next thing I knew was they're threatening me and started to rip out my clothes.

They raped me! They raped me until midnight and left me, hindi lang 'yon. Bukod sa ni rape ako I was chased by a pack of werewolves.

I was bleeding and crying for help, I merely survive. And I got lucky that I'm still here in the mansion, alive and breathing.

But my body, my body wants to give up right now. No one knows what happened to me, and my scratches and deep cuts ay hindi ko pa pinapagaling dahil tinawag niya ako.

And of course inuna ko siya dahil akala ko masasabi ko sa kaniya ang nangyari sakin, dahil akala ko mabibigyan ako ng katarungan dahil sa mga taong may gawa sakin nito.

But I was wrong, kung hindi ko siya inuna ay baka napagaling ko na ang sugat ko. Umakyat na lang ako papunta sa kwarto ko saka naisipang humiga, nararamdaman kong dumudugo na naman ang malalim na sugat ko sa may dibdib.

Binendahan ko na ito pero mukhang hindi maayos ang pagkakatali ko, bumuka lalo ang sugat ko dahil kanina ko pa ito iniinda.

Tumatagos na rin ang dugo sa suot kong damit, I'm also feeling dizzy. My body really can't take it, my below part is still hurt. My whole body is hurt, I still wanna live but my body can't take it anymore.

I still want to feel his love but I guess that won't happen anymore, I'm dying. Sana sa pagkamatay ko ay titigil na siya sa pagwawala, cause I won't be there to interfere anymore. I won't be there if he's feeling down.

******
Tumulo ang luha ni Zurielle as she fell into a deep sleep, and never awake again.

Her personal maid found out that she's dead and immediately reported it to her husband, but he didn't listen.

Hindi na umasa si Myulan sa kaniyang amo at ipinalibing nalang agad ang katawan ni Zurielle, only the servants knows that the Duchess was dead.

It took a week before Vile notice that she's not around, he then found out that she's dead already. He only visited her grave but never cried, he's not sad at all.

It's his first and last visit on her grave.
********
Aiyah! Anong klaseng story 'to? Kawawa naman 'yung wifey ng villain! Ni hindi man lang naawa, buti nga at namatay siya in the end!

Dapat lang sa kaniya 'yun ang sama sama ng ugali, masiyadong obsessed sa female lead, tsk.

Pero....bakit may ganitong side story? Imbes na special chapter ng fl at ml ay bakit sa villain, pero ang laking plot twist nito ah.

Ang babaeng nasa picture frame na nasa attic na nakita ni Charlotte sa bahay ng Villain ay dating asawa pala nito, I was also curious about it ng makita 'yun ni Charlotte, ngayon lang ni reveal ng author hmp!

Anyway wala na ba talagang isa pang special chapter!? Hindi ba kinasal ang ml at fl!? Hanggang shota lang ba sila!? Hindi makatarungan!

I was about to close the book ng may mapansing maliit na sulat sa pinaka ibaba ng last page, masiyado itong maliit kaya di ko mabasa.

Pero buti nalang may magnifying glass ako! Kinuha ko 'yun sa cabinet at mabilis na tiningnan ang nakasulat. I was curious, dahil itong page lang na 'to ang may ganun.

'What if I tell you, the female lead is not the female lead? The male lead is not the male lead? And lastly, the Villain is not the Villain?'

Napakunot ang noo ko sa nabasa, ano raw? Ang dami namang echos ng author na 'to, di ko ma gets. Sinasabi niya bang si Charlotte ay di tunay na fl? Kung hindi siya bakit nada kaniya nakaikot ang istorya, aber?

Ibinalik ko na lang sa cabinet ang magnifying glass ko saka inilagay ang bagong bili kong libro sa isang bookshelf ko.

Dahil sa hindi pa ako inaantok ay inubos ko na lang ang oras ko sa veranda, nakatanaw ako sa malaking buwang na kulay pula.

Eclipse, ngayon pala 'yun. The moon is waiting for its sun for years, eh ako kaya? Kailan pa kaya dadating 'yung the one ko?

Napailing iling ako sa naisip, mamamatay na lang ata ako ay baka hindi ko pa rin mahanap ang taong para sakin.

Naalala ko na naman si Zurielle, ang wifey ni Vile. Para siyang isang buwan, naghihintay sa pagmamahal ni Vile.

Ang pinagkaiba lang ay ang buwan name-meet niya pa ang araw pero siya kahit kailan ay hindi na mararamdaman pa ang pagmamahal ni Vile.

Napailing na lang ako saka babalik na sana ng makaramdam ako ng hilo...no, hindi ito pagkahilo. L-Lumilindol!

Masiyadong malakas ang lindol na halos nakita ko ang pagka crack ng pader ng apartment ko, dahil naka kapit ako sa railings ay bigla na lang nagbitak ang sementong pinagtatayuan ng railings.

Dahil dito ay natanggal ito at dahil nakahawak ako rito ay nadala ako sa pagkahulog, parang tumigil ang oras dahil sa di ko inaasahang pangyayari.

Nasa ikaapat na palapag ako, napatingin ako sa buwan habang patuloy na nahuhulog. Sunod ko na lang naramdaman ay ang malakas na pagbagsak ng katawan ko at ang isang matulis na bakal na nakasunod sa akin sa paghulog ang tumagos sa tiyan ko.
____________

The Villain Is My Husband Where stories live. Discover now