The Villain Is My Husband

CHAPTER 09

Jane's/Zurielle's POV

It's been a week since that day happened, matapos namin makauwi sa bahay ay wala naman siyang ginawa. I'm actually imagining that he's slapping or punching me something like that kagaya sa libro.

Well, Vile is so sensitive pagdating kay Charlotte. Kaya ine-expect ko na bubugbogin niya ako kagaya ng sinasabi sa libro. Pero walang nangyaring ganun, hindi ko alam kung bakit but I'm glad.

"Aray!" Napahawak ako sa ulo ng may kahoy na tumama.

"You're spacing out again, sa gitna ng labanan ay walang oras na mag isip ng iba kundi buhay mo lang dapat" napairap na lang ako sa sinabi ni Youm.

"Sino ba may sabi na sasali ako sa digmaan, aber!" Nakataas kilay na tanong ko.

"Wala naman akong sinabing sasali ka, hayst. Hirap mo kausap, anyway let's end today"

"Ha? Tapos na agad? Wala pa namang tatlong oras ah" nakangusong saad ko, nandito ako ngayon sa training ground. Nagpapaturo kay Youm, hindi niya alam ang nangyari one week ago, hindi niya pwedeng malaman dahil baka susugorin niya si Vile.

"Yeah, parang wala ka ulit sa sarili ngayon. Dapat magpahinga ka muna--"

"Ayos lang naman ako eh, may iniisip lang pero hindi naman 'yun problema" nakangusong saad ko, actually problema talaga eh dahil hindi pwedeng hindi ako matuto ng swordmanship.

Hindi ko alam kung kailan mangyayari ang nangyari kay Zurielle sa libro kaya mas mabuting handa ako dahil kung hindi ay baka magkatotoo nga 'yun sakin.

"Kahit na, I think you need a rest" wala naman akong nagawa kung di ang sumuko na lang.

"Fine" pagsuko ko. "I'll visit again tomorrow, let's have a real one on one match" nakangising saad ko.

Ngumisi rin ito. "Kapag matatalo kita, you'll give me a two million"

Muntik na ako manlumo sa sinabi niya, hindi na nga umabot ng two million yung pera ni Zurielle eh. Kaya kailangan ko talaga siyang talonin.

"Deal, and if I defeat you, you'll do whatever I want you to do" nakangising saad ko.

"Deal"

Umalis na ako doon, mataas ang confident ko na matatalo ko siya kaya tinanggap ko ang kondisyon niya pero sa dami ng hihingiin niya bakit naman 2 million?

Hindi ko na lang 'yun inisip at pumasok na sa loob, I'm kinda hungry. Wala naman siguro siya doon sa kusin, right?

Lumiko ako kung saan ang daan papuntang dining, pero hindi pa ako nakakalayo ng tawagin ako ni Myulan.

Nilingon ko ito at habol hininga naman siyang napahinto sa harap ko. "Myulan? May kailangan ka?"

Huminga muna ito saka tiningnan ako. "My lady, you have a visitor"

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya, bisita? Sa pagkakaalala ko ay wala akong ine-expect na bisita ngayo--oh wait! Don't tell me si Rebecca ang bumisita?

"Na saan siya ngayon?"

"Naghihintay po siya sa drawing room"

"Okay, lead the way" saad ko, sana nga si Rebecca na 'yun. Nandito ba siya para tanongin ako kung bakit alam ko ang sikreto niya? Mabuti na lang at may inihanda na akong sagot para dyan kung sakali mang tatanongin niya.

Nakarating na kami sa harap ng pinto ng drawing room, napataas ang dalawang kilay ko ng marinig ang isang tawa na nanggagaling sa loob.

Tiningnan ko si Myulan na may pagtatanong, wala naman siyang sinabi at binuksan na lang ang pinto. Akmang papasok na ako ng makita ko kung sino ang nasa loob.