[✔]💍 ᴀʀʀᴀɴɢᴇᴅ ᴍᴀʀʀɪᴀɢᴇ ♡ -「𝐆𝐨𝐣𝐨 𝐱 𝐑𝐞𝐚𝐝𝐞𝐫」

✯ 𝐜𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 𝐭𝐡𝐫𝐞𝐞

Selamlar, sınırımız 50 oy ve 50 yorumdur

İyi okumalar dilerim 💕

⊱ ────── {.⋅ ✯ ⋅.} ────── ⊰

Zincirlere bağlanmış bir tutsak gibi hissediyordun kendini. Bedenin istem dışı etkileşimlerde bulunuyor, kalbinde bitmek bilmeyen bir yağmur yağıyordu. Sağ ayağını sallamaya devam ettin, üzerinde son bir aydır asla geçmeyen bir endişe semptomu vardı.

Kendini makyaj masasının karşısında bulduğunda dapdağınık olan saçlarına baktın, yataktan yeni kalksan bile yeni uyanmış değildin. Çünkü hiç uyumamıştın.

"Y/N Hanım, Bay Gojo sizi kahvaltıda bekliyor." Kadın hizmetlinin sesini duymanla beraber gözlerini devirmen bir oldu. Ona cevap verip vermemeni takmadan gitmiş olmalıydı ki adım seslerini ayırt edebilmiştin.

"Çok da umrumdaydı onun- her ne boksa." Kendi kendine konuşarak saçlarını taramaya ve solgun yüzünü ört bas edecek bir makyaj yapmaya başladın. "Burada kahrımdan geberiyorum, Satoru Bey kahvaltı derdinde." Kiraz çürüğü rengindeki ruju dudaklarına sürerken mırıldandın.

Onunla sadece iki haftadır evliydin fakat yüz yüze geldiğiniz anlar nadir oluyordu. İlk başlarda seni görmek istemediği için gelmediğini düşünmüştün fakat her birkaç günde bir edindiği görevlerden yeni haberin oluyordu.

Giydiğin beyaz gömleğinin ilk iki düğmesini açık bırakarak altına siyah, kalem bir etek aldın. Mini eteğin ucunu hafifçe aşağıya çekiştirip merdivenlerden inerken bu evi öğrenmenin zaman alacağını biliyordun. Hala girmediğin odalar vardı.

"Günaydın."

"Sana da."

Tam onun karşısındaki sandalyeye oturacakken açıkta bıraktığı mavi gözleriyle önce eteğini sonra da gömleğini süzdüğüne şahit oldun.

Sanki saniyelerce sana bakmamış gibi bir anda yüzünü buruşturarak kahvaltısını yapmaya geri döndüğünde hızla kaşlarını çattın, "Az önce bana iğrenir gibi mi baktın sen?"

"Tüh.." sandalyesine iyice yaslandı, "Öyle mi bakmışım? Farkında değilim."

"Neyse." Dedin sakinliğini koruyarak. "Orta yaş krizi sanırım, otuzlu yaşlara yaklaşırken olurmuş öyle." Tabağına kızarmış ekmek alırken söylemiştin.

"En azından yirmi iki yaşında olup da üniversiteye giderken garson gibi giyinmiyorum."

"Garson gibi mi?" Kendi üzerindeki kıyafetlere göz gezdirdin, normalde bu kadar ciddi giyinen bir insan olmamana rağmen bugün için zorundaydın. "Sunumum var, anlamazsın sen."

"Doğru, anlamam." Kahvesine üç kaşık şeker attığında alışık olmadığın manzara karşısında şaşkınlıkla dudaklarından bir 'oha' kelimesi kaçmıştı.