SEKRETER

3

İyi okumalar 🌙

"Ben Sezgi Bayar, 29 yaşındayım. Cv'mde deneyimsiz yazsa da 3 yıl boyunca ünlü bir şirkette asistanlık yaptım. İşin aslı-"

"Yeter! İşe alındın dedik ya." Bakışlarım İdil'e döndü. Bunu yapmasından nefret ediyordum.

"Hayır, devam edin lütfen." İdil sinirle bana baksa da umursamadım. Doğrudan Sezgi'ye bakıyordum.

"Bitti Aras bey." Kafamı sallayıp ayağa kalktım. Artık İdil'e yerini hatırlatmam gerekiyordu.

"Benimle gel, İdil. Sende odanın hemen dışındaki masada oturabilirsin." Sezgi hızlıca kafasını sallayıp koşar adım çıktı. İdil de anlamaz bakışlarını bana çevirmişti.

"Bu kaçıncı sınırını aşışın? Sevgilim değilsin, bunu kaç defa suratına vurmam gerekiyor? Sadece görüşüyoruz, bu sevgili olduğumuzu ve işlerime burnunu sokman gerektiğini göstermiyor." Ağır mı olmuştu? Hayır, bence yerindeydi.

"Ne demek sevgili değiliz? Öpüştük!" Neden ben böyle bir şey hatırlamıyordum?

"Hayır, hiçbir yakınlaşmamamız olmadı." Emindim.

"Oldu, oldu, oldu!"

"Çaban boşuna, olmadığını biliyorum." Sinirle ellerini saçlarına daldırdı.

"Sarhoştun!"

"Ben alkolden nefret ederim, İdil. Bahanen tükendiyse çık git ofisimden! Çıkarken lütfen Sezgi'yi de çağır." İdil çığlık atıp çıktığında gerçekten rahat hissediyordum.

"Aras'ın odasına git!" Bağırışı bütün şirkette yankılandı. Ben gerçekten nasıl bununla çıkmıştım?

Kapı çalındığında oraya baktım.

"Gel." Sezgi sessizce içeri girdiğinde gerildiğinin farkındaydım.

"Çekinmene gerek yok, sadece seni İdil'i bir daha şirkete alınmamasını güvenliğe söyler misin diye çağırdım. Buradaki şirket telefonu bozuk, senin yanında bir tane vardı." Sezgi yine bir şey söylemeden kafasını salladı ve çıktı.

Benim bu ürkek kızla çok işim vardı...

Ay sonunda bölüm bitti...

Aslında dün gece atacaktım ama sabah görmeniz daha iyi gibi geldi...

Neyse, nasılsınız yavrucuklarım?

Oy ve yorumlar atılmadıysa bölüm yok ona göre;)