SEKRETER

6

Oy ve yorum sınırı geldi canlarım:))

30 oy ve 200 yorum.

İyi okumalar pandalarım🐼

"Gecenin bir körü korku dizilerine mi başladınız? Çıkın gidin odamdan." Biz alttan alttan Aras Bey'e bakarken Aras Bey bizim suratımıza bile bakmıyordu.

"Ama abi ana karakterler çok yakışıklıydı! " Kesinlikle haklıydı. Ben karakterlerden diziyi izleyemiyordum. "Hem o korku dizisi değildi, sadece şarkılar çok ürpertici."

"Sen kendi gölgenden korkan birisin Akşın, sen kim böyle bir dizi izlemek kim." Aras Bey kınar bakışlarını bana çevirince gözlerimi kıstım. Tek kelime ederse karşılık verecektim.  "Akşın neyse de, peki ya sen? 30 yaşında kadınsın ve hâlâ korkuyorsun. "

"30 değil, 29." Aras -evet artık bey falan yoktu- gülmeye başlayınca kaşlarım çatıldı. "Hem 35 yaşındaki siz mi gülüyorsunuz?"

"Neyse, çıkın gidin odamdan." Biz oflaya puflaya çıkarken Aras üşenmeden ayağa kalkıp arkamızdan kapıyı kapatmıştı.

"Ne yapacağız biz şimdi?" Odanın kapısına yandan yandan bakan Akşın ile gülmeye başladım.

"Güzel bir komedi dizisi izleriz, korku falan kalmaz." Akşın kafasını sallayıp içeri girerken bir anda bir kapı gıcırtısı duydum. Ben direkt Aras'ın odasına bakarken kapının aralandığını gördüm. Ama kimse yoktu. (Gece gece kendi kendimi korkutuyorum...)

Ben korkuyla içeri girip hemen Akşın'ın yanına oturdum. O dizi seçerken ben etrafa bakınıp duruyordum. Akşın sonunda güzel bir dizi bulunca izlemeye başladık.

4 saat sonra (02:11)

Bilgisayardan kafamı kaldırdığımda saatin çok geç olduğunu gördüm. Akşın'a baktığımda çoktan uykuya daldığını gördüm. Kafamı pencereye çevirdiğimde şehir ışıkları dışında hiçbir ışığın yanmadığını görünce biraz panikledim. Hem lavaboya gitmem gerekiyordu hem de korkuyordum. İçimden bildiğim tüm duaları okuya okuya odadan çıkıp lavaboya doğru ilerledim. Evin ışıkları kapalı olduğundan korkudan oracıkta altıma yapabilirdim!

Ben lavaboya gidene kadar kesintisiz dua okumuştum. Hızlıca lavaboya girip işimi hallettim ve çıktım. Elimi yıkarken koridordan adım sesleri duydum. Korkudan ellerim titrerken gözlerim dolmaya başlamıştı. Adım sesleri iyice yaklaşırken bu sefer ağlamaya başlamıştım. Lavabonun kapısı açıldığında hiçbir şey umursamadan kapıyı açan kişiye sarılmıştım. Hayalet olsa da umrumda değildi artık, bu korku bana yetiyordu zaten.

Ben sıkıca sarılıp ağlarken burnuma parfüm kokusu dolmaya başlamıştı. Hayaletler marka parfüm kokar mıydı? Hiç sanmıyordum. Yavaşça geri çekilip salak gibi açmadığım ışıklara uzandım. Işıkları açıp kapıya döndüğümde hayalet olmasını dilemeye başlamıştım.

Çünkü kapıdaki Aras gözlerimin içine baka baka kahkaha atmaya başlamıştı.

Bilmem kaç ay sonra ben geldimmm

Bu sene çok fazla yoğun olduğumdan telefonu elime alacak fırsatım bile olmuyordu ama size bayrama özel bir bölüm atmak istedim. Tabii kitapta bayram değil ama yani bayram özel bölümü kabul ediyoruz kndmdnf

Her neyse, size bir konuda gerçekten çok kızgınım. Bir kitap yazılıyor, bölüm bekliyorsunuz ama o kitabın yazılmasına yardım edecek hiçbir şey yapmıyorsunuz.

Ne oy ne de yorum geliyor ve bu da sıralamanın gittikçe kötüleşmesine sebep oluyor.

Artık bütün yeni bölümlere sınır geldi ve bu sınır gittikçe büyüyecek. Okunma ve oy farkı ne zaman küçülürse işte o zaman küçük bir sürpriz yapıp sınır koymadan bir bölüm atabilirim.

Bu kadar konuşma yeter, çabuk bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yazın!