Sınır geçmedi ama işte sevgili yazarınız yine de sizi kıramadı
Ama bu sefer lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyiniz.
"Ya ama gülmeyin Aras Bey! " Yok, ben böyle dedikçe daha da gülüyordu adam. Gülüşü iyi hoştu da benimle dalga geçip gülmesi zoruma gidiyordu işte. "Hep korku filminden böyle oldu. Sizi-"
"Evet, öcü zannettin!" Ve daha da gülmeye başladı. Bence hâlâ benziyordu.
"Aynaya baktınız mı hiç? İkinizi yanyana koysak hanginiz öcü anlayamayız. " Gülüşü bir anda durunca yutkundum. Bir kere de şu dilimi tutsam geberecektim değil mi?
"Sanırım dilin fazla uzamış. Sana çok müsamaha gösterdim. Hemen Akşın'ın odasına git ve erkenden işe gel. Sabah beraber gideriz diye düşünmüştüm ama sanırım daha fazla yüz vermemeliyim." Aras konuşurken ben öylece duruyordum. Aslında haklıydı, çok sabretmişti. Sanki patronum değil askerlik arkadaşımdı.
"Şey, özür dilerim. Haklısınız. İyi geceler. " Deyip koşar adım odaya geri döndüm. Hayır Sezgi, ağlama. Çünkü gerçekten haklı.
Yavaşça Akşın'ın yanına uzanıp gözlerimi kapattım. Sanırım kalbim kırılmıştı ama birazcık. Çok az. Gerçekten biraz mı kırılmıştı?
Kendini kandırma Sezgi, hoşlandığın adama çok kırıldın.
Helloooooooooo
Nasılsınız gencolar?
Özlediniz mi beni?
Bakın değerimi bilin, yks çalışırken bile size bölüm atmaya çalışıyorum 🥲
(Lütfen birkaç ay bölüm atmamamı görmezden gelin🐬)
Umarım seçmişsinizdirrr
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEKRETER
General Fiction"Bebek Bakıcısı'ndaki Aras karakterinin kitabıdır. Onu okumak zorunda değilsiniz." "Bu kaçıncı sekreter?" Bana sinirle bakan babama sırıttım. "Bilmem, saymadım. Ama bu son, söz." **** "İstifa ediyorum." "Kabul etmiyorum, Sezgi. İşine dön."
