OĞUZ

6. Bölüm

Arabada yolculuk yapmaya bayıldığımı size daha önce söylemiştim değil mi? Harika bir şey. Ömer Bey'in attığı konuma göre yaklaşık kırk dakika yolumuz vardı. Adam yanlışlıkla il'den çıkacak nerdeyse neden bu kadar uzağa büro açıyorsun be adam!

Arabada sessizlik hakimken radyoya doğru uzandım. Samet benden önce davranarak radyonun sesini yükseltti. Radyonun köşesinde yazan A' playliste gözlerim takıldı. A mı? Sevgilisi falandı heralde playlistte sadece karadeniz şarkılarıyla doluydu.

"Benim şarkılar hoşuna gitmedi galiba" gözlerimi playlistten çekip Samet'e döndüm. "A diye liste ismi mi olur?" Dudağının hafiften kıvrıldığını gördüm. Şarkının sesini biraz daha yükseltti. Cevap vermeyeceğini anlayınca yerimde dikleşerek kafamı cama doğru çevirdim.

"Elleruma tutarum da
gök üstüne Yıkılsa
yaralarum sararımda
Haram bize bu sevda"

Kendi kendine mırıldanışını duyunca kafamı camdan çekerek onun tarafına çevirdim.

"Gözleri kahur yarim
Hasreti ağur yarim
Sen bana emanetsun
Gel göğsüme sığ yarim..."

Karadenizlilerin sesi güzeldir derlerdi de inanmazdım. Bu hödüğün sesinin şarkı söylerken naif çıkması oldukça tuhaftı. Şarkı birden durdu. Arabada telefon zil sesi yükselmeye başladı. Radyoya uzanarak aramayı cevapladı.

"Buyur abi," yandan bir bakış atıp yola döndü.

"Napaysun?" Orhan abinin sesi yükseldi birden. Maaşallah adamda öyle bir ses var ki araba irkildim resmen.

"Araba kullanirum" şive kayış arkadaşlar!

"Anamun sağa diyceği varmuş. Heman celallanma." Ayak seslerinden sonra "buyur ana" dedi.

"Uşağum, hani bu hatçe bacinin kızi var idi haturladun mi?" Samet abi sıkıntıyla iç çekti.

"Velevki haturladum. Sadede mi gelsek!" Asiye teyzenin derdinin annemin derdiyle aynı olduğunu anlamıştım. Gülmemek için kafamı öne doğru eğdim.

"Sağa oni alalum. Oturakli kız aha bu yengen gibu deel"

"Orhan anana bir şey de kocacum." Orhan abisin eşinin isyan sesine karşılık Orhan abisinin kısık bir sesle "ana bi du da" deyişini işittim. Gülüşümü bastırmaya çalıştığım şu dakikalarda bu son demdi.

"Ana sen bunun için mi aradın, Ya sabır! Gülme sende" direksiyonu biraz daha kavradı.

"Valla ben gülmedum. Kim güldi? Sen kiminlesun?" Ağzımı kapatarak gülmemle cebelleştim.

"Aybüke'yleyim." Birkaç saniye gözlerime bakıp tekrar önüne döndü.

"UUU gül'ün kızi. Hayurdur uşağım?"
Orhan abilerin hısıltılarını duydum. Gülüşüm durmuş gerilmeye başlamıştım.

"Bir yere gitmesi gerekti. Gökhan'ın işi çıkınca ben bırakayım dedim. Bir sıkıntı mı var?"

"Yoo ne sıkintisi olacağdu. İyi ettun selam söyle."

"Hee duyuyo seni kendin söyle." Asiye teyzenin telefon başında şok olduğuna eminim ama gel gör ki kanıtlayamıyordum.

"Aleyküm selam" diyebildim.

"Nasulsun kızum? Kusura kalma bilemedum. Anan nasi?" Mahcup olduğu sesinden belliydi.

"İyiyiz teşekkürler. Siz nasılsınız?" Koltukta dikleştim. "Bizde iyuyuz çok şükür. Senin sevduğun var midur?" Kaşlarımı çatarak ne cevap vereceğimi düşünüyordum ki Samet abinin yüksek çıkan sesiyle irkildim.