Η δύναμη της αγάπης σου

Κεφάλαιο 19

Ήμουν ακόμα καθισμένη στο ίδιο σημείο από την ώρα που ο Τέο με πήρε τηλέφωνο. Δεν μπορούσα να καταλάβω πως με βρήκε. Δεν ήταν δυνατόν. Έγινε και πράκτορας τώρα; Δηλαδή 'ντάξει!

Κοίταγα την πόρτα και φανταζόμουν τον Τέο να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και να με κοιτάει με το διαπεραστικό του βλέμμα. Μετά να περπατάει μέχρι το σημείο που καθόμουν εγώ και να στέκεται μπροστά μου έτοιμος να δακρύσει. Αλλά οι σκέψεις μου διακόπηκαν από κάτι χέρια που κουνιόνταν μπροστά από το πρόσωπό μου. Επανήλθα και πάλι και είδα τον Τέο ακριβώς μπροστά μου να κουνάει πέρα δώθε τα χέρια του και να φωνάζει "Άααλεεεεξ!!" ξανά και ξανά.

Περιττό να πω πως πιθανόν αυτά που φαντάστηκα να έγιναν τελικά στην πραγματικότητα.

Σηκώθηκα όρθια και τον περιεργαζόμουν. Τα μάτια μου κόλλησαν όμως σε ένα σημείο. Στα χέρια του. Ήταν κόκκινα γεμάτα με αίματα.

- "Οοο Θεέ μου, Τέο! Τι έγινε;"

- "Τίποτα μην δίνεις σημασία."

- "Εντάξει δε θα δώσω." Ξαναγύρισα στην ψυχρή μου στάση απέναντί του.

- "Βρε Άλεξ." Είπε κατσουφιάζοντας.

- "Τι;"

- "Καλά εντάξει θα σου πω."

- "Ωραία!"

- "Απλά δεν με άφηναν να φύγω από το νοσοκομείο με τίποτα έκανα τα πάντα. Αλλά εξακολουθούσαν να έχουν την ίδια αρνητική στάση. Και το πήρα απόφαση ένα βράδυ να σηκωθώ να φύγω. Εεε... και τελικά με πήρε μάτι κάποιος από τους φύλακες και προσπάθησαν να με κρατήσουν. Τσακωθήκαμε λίγο και έριξα και καμιά δυο μπουνιές και ιδού το αποτέλεσμα."

- "Για ποιό βλακώδες λόγο επειχήρησες κάτι τέτοιο ρε Τέο; Αφού είσαι υπό ιατρική παρακολούθηση. Πρέπει να βρίσκεσαι στο νοσοκομείο."

- "Δε μπορώ να καταπολεμήσω κάτι εάν δεν είσαι εσύ στο πλάι μου να με στηρίζεις και να μου δίνεις δύναμη ρε Άλεξ."

- "Μην μου αρχίζεις τώρα τα γλυκόλογα δεν περνάνε πλέον σε εμένα."

- "Απλά ήθελα να σε βρω......"

- "Ε και; Εσύ δεν ήσουν αυτός που με διαολοέστειλε; "

- "Ναι. Αλλά ανησύχησα και- "