Η δύναμη της αγάπης σου

Κεφάλαιο 26

Ένα χρόνο αργότερα.

Ήμασταν όλοι τόσο αγχωμένοι.
Όλοι είχαν κι από κάτι να προετοιμάσουν για εκείνη την ημέρα. Τρέχαμε από εδώ κι από εκεί ένα μήνα πριν για να τα προλάβουμε όλα. Έχω να πω ότι είχαμε καλό συγχρονισμό.
Είχαμε τακτοποιήσει το θέμα με το νυφικό μου και το κουστούμι του Τέο όλοι μαζί. Το νυφικό μου δεν ήταν κάτι φανταχτερό. Ήταν κάτι απλό. Είχε μια απαλή απόχρωμη κρεμ και ήταν στράπλες. Ήταν στενό έως ένα σημείο και μετά άρχιζε να ανοίγει ελάχιστα ώσπου στο τέλος άνοιγε αρκετά και εμφανιζόταν η ουρά. Το κοστούμι του Τέο ήταν μαύρο και το πουκάμισο από μέσα ήταν στην ίδια απόχρωση που ήταν και το νυφικό μου. Τα παπούτσια ήταν στη θέση τους. Και για τα μαλλιά, το βάψιμο, τα νύχια και γενικά την προετοιμασία για την εξωτερική μας εμφάνιση ήταν όλα "τακτοποιημένα".
Οι προσκλήσεις ήταν έτοιμες και μοιρασμένες. Ήταν ένα ορθογώνιο κουτί με κορδέλες γύρω του και μέσα περιείχε την πρόσκληση όπου αναγράφονταν με χρυσό μελάνι σε καλλιγραφικά η εκκλησία, το κέντρο, η ημερομηνία, τα ονόματα της κάθε οικογένειας, των κουμπάρων και φυσικά εξωτερικά σε μία από τις κορδέλες ήταν γραμμένο το όνομα της οικογένειας για την οποία προοριζόταν η πρόσκληση.
Το κέντρο καθώς και η εκκλησία ήταν κλεισμένες στην ημερομηνία που είχαμε διαλέξει. Το κέντρο ήταν ένα τεράστιο κτήμα. Το κτήριο ήταν όλο από τζαμαρία και υπήρζε εσωτερική πισίνα. Ενώ περιβαλλόταν από γκαζόν και πράσινο παντού. Η εκκλησία ήταν μία όχι και τόσο μεγάλη, τόσο μεγάλη όσα και τα άτομα που είχαμε καλέσει. Βρισκόταν στην εξοχή και ήταν χτισμένη από τους δύο πιο γνωστούς οικοδόμους του Λονδίνου. Η τέχνη ήταν φανερά εξαιρετική.
Τα κουφέτα και οι μπομπονιέρες ήταν έτοιμα. Ήταν κάτι απλό, κάτι που μας ταίριαζε. Λίγα κουφέτα σε σχήμα καρδιάς μέσα σε ένα πουγκί σε κρεμ απόχρωση και δεμένο στις άκρες με μερικές κορδέλες.
Το σπίτι στολισμένο όπως πρέπει, ξέρετε όλα αυτά που πρέπει να τηρεί η κάθε νύφη, το κρεβάτι με τα πέταλα κτλ κτλ.

Ήταν όλα έτοιμα.

Και η ημερομηνία... ήταν ακριβώς αυτή που θέλαμε. Την ημέρα που γνωριστήκαμε όταν ήμασταν μικρά. Μετά από τόσα χρόνια ποιός να φανταζόταν ότι θα καταλήγαμε να παντρευόμαστε τέτοια μέρα; Έτσι όπως άρχισε κάτι καινούριο πριν τόσα χρόνια, έτσι και τώρα θα κάνουμε μια νέα αρχή. Μαζί.

Μέρα του γάμου.

Στεκόμουν μπροστά από τον ολόσωμο καθρέφτη του δωματίου μου και κοίταγα όλο χαρά το είδωλο μου. Τον τρόπο που έστρωνε πάνω μου το νυφικό, το ταιριαστό βάψιμο, τα μαλλιά. Τα μάτια μου έκλεισαν και άρχισα να σκέφτομαι όλα όσα είχα ζήσει έως τώρα. Ένιωθα σαν να ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος πάνω στη Γη. Άκουσα κάποιους ήχους έξω από το σπίτι αλλά δεν πολυέδωσα σημασία, συνέχισα να είμαι με κλειστά τα μάτια μπροστά στον καθρέφτη. Είχε φτάσει η στιγμή να τα ανοίξω. Έφτιαξα για άλλη μια φορά το νυφικό και γύρισα για να πάω στην πόρτα. Είδα τον Τέο να κάθεται ακριβώς εκεί και να ακουμπάει το σώμα του πλαγίως στην κάσα της πόρτας. Τα χέρια του στις τσέπες του παντελονιού, τα μάτια του ελάχιστα κλειστά, τα μαλλιά του ελαφρώς ανακατεμένα και η μία άκρη των χειλιών του τραβηγμένη προς τα πάνω να σχηματίζει το περίφημο λοξό του χαμόγελό του. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να φύγουμε και ξυπνήσαμε από τον λίθαργο που μας είχε καταβάλει, μου πρόσφερε το χέρι του και έκανε μια υπόκλιση. Σαν να ήμουν κάποια πριγκίπισσα. Ανταπέδωσα την υπόκλιση και έβαλα το χέρι μου μέσα στο δικό του. Σαν να ήταν κάποιος πρίγκιππας.
Κατεβήκαμε τις σκάλες του σπιτιού για να βρεθούμε στον κάτω όροφο μόνοι. Όλοι είχαν φύγει. Και όπως σε κάθε γάμο, ο γαμπρός ερχόταν να παραλάβει την νύφη με το αυτοκίνητό του. Βασικά δεν γινόταν σε κάθε γάμο αυτό. Μόνο στον δικό μας. Ήταν κάτι που θέλαμε εδώ και καιρό. Να μην τηρήσουμε τις παραδόσεις. Να κάνουμε κάτι δικό μας. Διαφορετικό, γιατί είμαστε διαφορετικοί.

Ανοίξαμε την πόρτα του σπιτιού και βγήκαμε έξω. Ο Τέο πήγε προς το αυτοκίνητο και με περίμενε ενώ εγώ έριξα μια τελευταία ματιά στο εσωτερικό του σπιτιού προτού κλειδώσω.
Κατέβηκα τα λιγοστά σκαλοπάτια και βρήκα τον Τέο να μου τείνει το χέρι του μπροστά από την ανοιχτή πόρτα του αυτοκινήτου. Έπιασα το χέρι του και έκατσα μέσα. Τον είδα να κάνει τον κύκλο και να μπαίνει από την άλλη μεριά του αυτοκινήτου. Έβαλε μπρος και τοποθέτησε το χέρι του στον μοχλό των ταχυτήτων. Τοποθέτησα το χέρι μου πάνω από το δικό του και πλέξαμε τα χέρια μας όπως συνήθως. Πήραμε μια βαθιά ανάσα την ίδια στιγμή και ο Τέο πάτησε το γκάζι ώστε το αυτοκίνητο να ξεκινήσει.