ŞIRINGA (+18)

Burçe Özaydın Dosyası- Olay-1

Merhabalar.

Bildiğiniz üzere Şırıngaya tek bir olay üzerinden gidiyordum. Ancak ülkenin en başarılı iki Savcısı sadece bu olayla ilgilenmemeliler diye düşündüm. İlk bölümlerde konuşulduğu gibi, onlar tek bir dosya üzerinde durmayarak başka dosyalarda alacaklar.

Bu dosyadan başlamayı tercih ettim. Sahraya özel olarak gönderilen bu dosyayı çözümleyerek bir sonuca ulaştıracağız.

Şimdiden görüşlerinizi merak ettim. Yorum kutularını doldurmayı unutmayın.

Şimdiiiiiiii,

İyi okumalar dilerim:)

*************

Bir bodrumdu burası. Yerleri kanlarla kaplanmıştı. Bu kanların sahibi genç bir kızdı...

Etrafa şeritler çeken ekip, olay yerini incelemek için hazır bir şekilde bekliyorlardı. Genç kızın bulunduğu yeri gözleri ile dikkatle tarıyorlardı. Bu kıza kimin neden bu şekilde zarar vermek isteyeceği, her cinayette olduğu gibi burada da soru işaretiydi.

Kızın vücudu bir streç ile sarılmıştı. Artık kanlı olan bir streç ile...

Başından aşağı akan kanların bir kısmı kurumuştu. Öleli saatler olduğu belliydi. Bileğinden çıkıp kopan bilekliğin boncukları yayılmıştı bu kanların içine. Mavi ve yeşil renkteydi bu boncuklar.

Kızı gören görevliler kendi aralarında bu kıza kimin neden kıyabileceğini düşünüyorlardı. Haklılardı da. Böylesine güzel bir kıza ne için kıyılabilirdi, öyle değil mi?

Oysa kaç kadın bu şekilde ölmemiş miydi? Güzellikleri bir yana, onları saplantı haline getiren insanlar yüzünden gelmemiş miydi sonları?

Bunların haricinde, hem cinsleri tarafından öldürülenlerde vardı! Kıskançlık yüzünden yaşama veda etmek zorunda bırakılan insanlar vardı! Bunların yaşandığı bir dünyada, daha fazlasını görünce şaşırmak yerine, gerçekten harekete geçmek gerekmez miydi?... Ahlayıp Vahlamak yerine, bir uğraş sergilemek bazı şeyler için geç olmadığını kanıtlayamaz mıydı?!

Bunları gerçekleştirmek isteyen bir insan olamaz mıydı?

Mırıltılar bıçakla kesilir gibi kesilmişti. Çünkü kapıda ihtişamlı bir kadının silueti vardı. Bu siluet Sahra Sıraça aitti. Belki de tüm bunlara son verecek insanlardan yeganesiydi...

**************************

Hızla çıktı evinden Burçe. Yetişmesi gereken bir okulu vardı. Son zamanlarda aklını meşgul eden bazı olaylardan ötürü, verimli olamadığı derslerden birinden sınavı vardı... Her ne kadar verimli olamamış olsa da, katılım sağlayarak bildiği kadarını çözmeye çalışacaktı.

İETT durağının önüne geldiğinde kalbi hızla atmaya başladı. Elbette ki kızımızın içinden taşan heyecanın sebebi gelecek olan otobüs değildi...

Koca koca ve parlayan gözleriyle bakındı etrafına. Her gün, aynı saatte bu durakta buluştuğu flörtüne bakındı. Görünmüyordu. Yüzü istemsizce düştü. Bugün onu beklemeden gitmek zorundaydı. Ailesine verdiği bir söz vardı. Bu sözü yerine getirebilmek için derslerine odaklanmalıydı. Bu yüzden şuan için düşük bir ihtimal olsa da, kafasındaki düşünceleri geri plana atmaya çalıştı.

Durakta pek insan yoktu. Birkaç öğrenci ve yetişkin bir adam vardı sadece. Grup olduğu belli olan öğrencilerden gelen ses ile kulak misafiri olmak istedi. Sonuçta arada pek mesafe yoktu. Bu yüzden ayıp olduğunu düşündüğü bir şey de yoktu.