ŞIRINGA (+18)

7-Sobe!

Selamlar efenim:)

Her cumartesi yayınladığım Şırınganın, yeni bölümüne hoş geldinizz

Duygu ve düşüncelerinizi yorumlara yazmayı unutmayın...

Şimdiiiiii bölüm zamanıı

İyi okumalar dilerim:))

*****************

Kimin nasıl bir anısı haline geleceğimizi, hiçbirimiz bilemeyiz...

Turgut Uyar

******************

Ben bakıyordum, o bakıyordu...

Belli bir süre  bu böyle devam etti. Bakışlarını ilk kaçıran ise, göz hizama giren kişi olmuştu. Omuzunda iki demir parçası. Taşıdığı bir kağıt arabası. 

Arkamda bulunan noktaya baktı. Arkamda ki olay inceleme ekibi, Şırıngadan bir iz arıyordu. Memurlar, etrafa dağılmışlardı. Yaptıkları şey, En ufak bir şüphe bulmaktı. Ancak anlaşılan bunu bulan kişi ben olmuştum.

Yavaş adımlar ile, gözüme kestirdiğim noktaya ilerlemeye başladım. Ancak altını çiziyordum, Yavaş hareketlerle. Bunu yapmamın sebebi ürkütmemekti.

Bir adım, İki adım, ve üç adım. Durdum... Çünkü beni durduran bir ses duyulmuştu. 

"Savcım! Bakmanız gerek bir şey var." diye bağırdı olay inceleme ekibinden biri.

Bakma!

Başımı çevirerek, arka tarafa baktım. Elinde tuttuğu şeyle bana bakıyordu, Adam. Kafamı tekrar çevirdiğimde, Üç saniye önce orada duran kişi artık yoktu. Odaklandığım yer artık bomboştu!

Çünkü odaklanmıyorsun Sahra!

Odaklanıyordum.

Etrafa göz gezdirdim hemen, yoktu. Bomboştu. Artık gözüme çarpan herhangi bir şey yoktu! Ama vardı! Oradaydı. Nasıl kaybolmuştu bir anda.

İstersen bir saniyede bile kaybolmak mümkün!  Senin zihninde kurulan bu cümleyi, duyamayacak kadar dağıldın. Toparlan! Kendine gel, Aradığın sen istemediğin sürece senden uzaklaşamaz...

Uzaklaşmamalıydı! İzin veremezdim. Hissediyordum. Beni izleyen bir çift gözü hissedebiliyordum!

Hızla o yöne ilerledim. Adımlarım oldukça seri, Ama bir o kadar da sakindi. Dikkat çekmek istemiyordum. Çekmemeliydim. Her kimse gördüğüm, zarar ziyan olmadan önce kendim anlayacaktım ne olduğunu. 

Az önce bulunduğu duvarın yanına geldim. Etrafta hala bir iz görünmüyordu. Ne yapmalıydım?!

Gözünü kapat ve odaklan... Eğer gerçekten bulmak istersen, bulursun!

Kapattım gözlerimi. Kimsenin beni fark etmemesi için arkamı dönmüş, başımı eğmiştim. 

Hafif esen bir rüzgar. Polis telsizlerinin çıkardığı sesler. Konuşan insanların ses tonu ve hızı. Bunlar dışında bir algı yoktu! Bulamıyordum. 

Nefes... Yakınına odaklan!..

Benim nefesim.

Odak...

Benim nefesim!!!

Odaklann!

Ve bir nefes daha. Sağ çapraz duvarda. Sıkıntılı ve titrek bir nefes.