20. Bölüm

301 31 9
                                    


"Açelya şu tabakları şurada oturan teyzelere götür kızım"

İçimden derin bir Ah çekerek tabakları yengemin söylediği kişilere verdim.
Dün yaşanan olaydan sonra evdeki mevlidi iptal etmiştik ama bu hiç bir şey değiştirmedi, çünkü şimdide köyde olayı duyan gelmişti.
Tek değişiklik babamlar ve abimler evi tamir ettiği için biz'de kadınları yengemin evine almıştık.
Ben ve Hazel ortalıkta servis yaparken, bir yandan yaşadığımız olayı bilmem kaçıncı kez anlatmıştık.
Baya baya etkisini yitirmişti olay bende, sanki her gün evim kurşunlanıyor gibiydi.

Son tabakları da bıraktığımda mutfağa yönelmiştim ki dışarıdan daha doğrusu abimlerden gelen yüksek ses ile Hazel ile birlikte dışarı çıktık.

Abimlerin yanında gülen uğur abiyi gördüğümde hemen ona döndüm.

"abii lütfen güzel bir haber ver!"

"abicim müjdemi isterim, sizin adamlar yakalanmış farketmeden büyük bir çetenin çöküşüne sebep oldunuz."

Sevinçle konuştum,
"ne? Nasıl yani?"

"şöyleki abisi, bu adamları bizim başka karakolda çok uzun zamandır arayan bir ekip varmış, ellerinde çok fazla kanıt ve tanık olmasına rağmen 
Bir türlü yakalamamışlar, siz bu adamları pazarda gördüğünüzde biz bu ekiplere haber verdik, onlarda gözlem yapmaya başladılar. dünki ihbardan sonra bir kısmı yollarını kesip yakalamış, bir kısmı ise kaldıkları yere kadar takip etmiş.
Ve az önce bir baskında adamları kökten kazımış olduk "

" yani herkes kurtuldu? "

Merakla sorduğum soruya uğur abim gülerek kafasını salladı.
" evet herkes kurtuldu! "

Sevinçle abilerime sarılmıştım.
İşte bu beee, İşte bu!
Sonunda sadece biz değil, borçları yüzünden sıkıştırılan herkes feraha erebilecekti.


1 hafta sonra...

" anne yeter artık da!
Topladum işte bittuuu"

"yook göriyrım ben yerdekileri iyi topla!"

"bitsin artık daa!
Kaç gündür geliyrız, evimden çok gördüm bir haftadır findukluğu bezdum ana bezdum"

Biraz ilerleyip türkü söyleye söyleye finduk toplayan Umut abimin yanına vardım

"Ah duman kara duman,
Sardi dört yanumuzi.
Ander kalsun sevdaluk,
Oy alacak canimuzi"

"oyyy abii oyy bırak, boşver sevdaluğu bu finduk öldürecek bizi!"

"sus kız araya gitme, unutmaya çalışıyrum zaten"

Tek kaşımı kaldırarak hayretle konuştum

"sevdaluğu mu?"

"saçmalama Açelya findiğu diyrım"

"baştan desene abi, aklımuz gitti"

"sen abini tanımaymisun? Zaten senin rivrivinden gına geldi, bir kişi daha çekemem"

"aaa olurmu öyle abicum, alalım sana nazlı kızumizu, hem ne diyidi cemıle teyze, akilli, usli, terbiyelu,"

"abim sus Ve defol buradan beni finduklarımla yalnız bırak"

"bir tanışsaydınız abi ya"

BEZDUM DA BEZDUM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin