16.bölüm

303 36 5
                                    


"ay ne iyi ettunuz 'da geldinuz ahiretliğum"

Nazife teyzenin konuşmasıyla yalandan bir Tebessümle başımı salladım.
Allahımmm nasıl kurtulabilirim buradan?
Temizlik bittiğinde kendimi salondaki koltuğa  atmıştım ki babaannem o defilelere konu olmuş çantasıyla tepemde dikilmişti.
Hayır sabah o kadar havalandık.
Gitmiyorum demek'de olmaz mecbur giyinip çıktık evden.

En fazla bir buçuk saat sürer deduğum oturma artık ev sahipliğune gidiyordu.
Kaç saat oldu hala eskileri konuşup örgü örüyorlardı.
Bir iğne oyasından geldiğimiz hale bak!
Tabi bunun yanınında sürekli dedikodu baş göstermiş, benide günahlarına alet etmişlerdi.
Allahım ben demedim onlar dedirtti lcföccdkcdlxşxş

"haydi kizum şu çaylarumizu dök da gel"

Nazife teyzeyi onaylayıp mutfağa ilerledim.
Hayır kaç demlik bitirdiler hala içiyorlar, az sonra salonda biri gidecek kalpten diye korkuyorum.

Çayları doldurup oyalanmadan salona geri döndüm.
Bu kadar oturacağımızı bilsem ohooo kitaplığımı taşırdım buraya.
En azından sessiz bir yerdi.
Babanneme kaş göz yaparum diye kadın yüzüme bakmıyordu resmen kckkcflcşğdd

Ellerimi dizime bir kere vurup ayaklandım.
Aynı babam gibi yapmıştım kckcmkflxx
"eee bizim eve gitmemiz gerek Babaanne annem çağırdı, biz yavaştan değil hatta baya hızlu hızlu kalkalum"

Babaannem anlamsızca bana bakarken Nazife teyze tek kaşını kaldırmış sorgular ifadeyle bakıyordu.
Çok zeki bu kadın heeee

"Ula uşak ha buraya hiç çalmadı telefonun nasıl konuştun annenle?"

Hadi Açelya uydur bişey hadiiii
Allahım Valla günah biliyorum ama dayanamıyorum!!!

"teyzecum mesajlaşma diye bir şey çiktu, annem oradan yazdi"

Kadın zeki arkadaşlar kxmxcllxşxşs
Neyseki sonunda zor bela babaannemi dışarı çıkarabilmiştim.

Resmen kadını çekiştire çekiştire eve götürüyordum.

"Ula Babaanne kalk diyrım kalk diyrım kalkmaysun, bezdum da!"

"uyyhh ne zaman dedun? Hiç duymadum!"

"kaş göz edeyrım hiç oralı olmaysın!"

"Hiç görmedum da"

"bakmaysın ki!"

Zor bela eve gelmiş ve odama çıkmıştım.
Kendimi hemen yatağımın üzerine atıp yorganı tamamen üstüme çektim
Açelya yok. Açelya kaybolmuş!

Bir yandan zihnimi dinlendirmeye çalışırken bir yandan 'da kollarımı ovuşturuyordum.
Evi süpürmek yemek yapmak yetmezmiş gibi birde Nazife teyzenin dağılmış iplerini sarmıştım.
Tabi bunu isteyerek yardım olsun diye yapmıştım ama kollarımın böyle ağrıyacağını tahmin etmemiştim.

Üst kattan çıt çıkmadığına göre abimler hala evde değildi.
Bakın bu uşaklar bir işler karıştıriyi benden soylemesi.

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken yorganın bir kısmını hava girecek kadar açmıştım.
Az sonra babam gelecek ve çok büyük ihtimal annem sofrayı kurmam için bağırmaya başlayacaktı.
Ama belki, belki bir ihtimal acırdı bana ha? Olamazmı?
Olsun beee.

...................

"Alooo kime diyrım! Açelya diyrım! Ha bu gıza noldii? Niye uyanmiyi?"

Başımda durmadan bağıran kişiyle yorganın içinde açtım gözlerimi yav ben bir kez de kendim uyanamayacakmıyım?
Hadi onu geçtim abi bari insan kaldırır gibi kaldırın yaa!
Niye baskına girer gibi kapıyı açıp içeriye dalıyorsunuz.
Ha burada bir insan yaşiyi insan!

BEZDUM DA BEZDUM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin