එදින වැවරවුම අසලදී ධීර සහ මෙනුශිත්‍යා නැවත මුණගැසුනි.
" නොදැක්කා වගේ යන එක නැවැත්තුවා නම් මොකද ධීර... "
" කතා කරයි කියලා හිතුවේ නැහැ. "
" අනේ නිකන් ඉන්න..හැමදාම කොච්චර හම්බුනත් ඔයා හැසිරුනේ අදුරන්නෑ වගේනේ.. "
" කතා කරල ප්‍රශ්නයක් ආවොත් මටද? ඔයාටමනේ? "
එදින නොදැක්කා වගේ යෑමට මෙනුශිත්‍යාට හිත දුන්නේ නැති හෙයින් ඈ ධීරට ඇමතූ අතර ඔහුද ආපිට කතා කරන්නට විය.මේ දිනවල ධීර කෙසෙ විටවත් මෙනුශිත්‍යා ගෙ දෑස් දෙස එක එල්ලේ නොබැලූ හෙයින් මෙනුශිත්‍යා ට මෙය ප්‍රශ්නයක් වුවද ඈ ඒ පිළිබදව සිතන්නට ගියේ නැත.
" හරි හරි ඉතින්..මෙතන ඉන්නේ කවුරු එනකම්ද?.. "
මහාමායාව පැත්තට හැරී ධීර සහ මෙනුශිත්‍යා දෙදෙනා ම සෑමදිනකම සිටගෙන සිටි අතර මෙනුශිත්‍යා එසෙ සිටියේ තම බාල සහෝදරයා එනතුරුය.ධීර සිටියේ ඇයිදැයි ඔහුගේ සිතම නොදැනීම ධීරටද ප්‍රශ්නයක් විය.
" ඔයා හිතුවද මගේ කෙල්ල මහාමායා කියලා?.. "
" ඔව්..නැතුව මොකටද මෙතන ඉන්නේ.. "
" ඔයා ඉතින් කෙල්ල මහාමයා ඉදලා නෙමෙයිනේ මෙතන ඉන්නේ.. "
" මන් කවදත් හිටියෙ මල්ලි එනකන් .. "
" මන් කවදත් හිටියේ දෙන්නෙක් යනකම්"
" හා ඉතින්... "
" අද මොකද? මල්ලි නැද්ද? "
" නැහැ.... "
" එහෙනම් ආවේ..?? "
" වෙන කෙනෙක්ව බලන්න..ඔයා? "
" එක්කෙනෙක් බලන්න... "
" අනේ ඇත්තට... "
මෙනුශිත්‍යා එසෙ කියා මහමායාව දෙස බලාගත්තාය.ධීර ඈ දෙස බලා සිනාසුනු අතර දෙදෙනාට හොරෙන් දෙවතක් පමණ එකිනෙකා දෙස බලන්නට ඔවුන් අමතක කළේ නැත.සැබැවින්ම තම සහෝදරයා නොමැතිව මහාමායාව අසලට ඒමට මෙනුශිත්‍යා හට කිසිදු හේතුවක් නොමැත.තම බාල සහෝදරයා ඔහුගේ මිතුරු රැළත් සමග පාසල අවසන් වී විනෝදයෙන් පැමිණ මහාමයාව අසලින් තම සහෝදරිය සමග ගමන් ආරම්භ කරයි.ඒ ඒ දෙදෙනාගේ හැටිය!
YOU ARE READING
-වීදුරු මල්- |GxB
Non-FictionSTRAIGHT STORY | G×B ආදරෙන් හද වැළදගත්තා නපුරු උනත් කරුවල! සමහර මිනිස්සු එහෙමයි. තිත්ත උනත් ආසම කෑම, කරවිල -ආශ්වි මෙනුශිත්‍යා. මං දන්නවා මම නරක බව! අදටත් අදහන්න බැරි, ඒ බව දැන දැනම මට බැදුණු උඹ! -ධීර සෙනෙහස්.
