EBE HANIM VE YÜZBAŞIM

ÜNİFORMASIZ LÜTFENN

Duştan çıktım, siyah eşofman takımımı giydim saçımı tarayıp kurutma makinesiyle ıslaklığını aldım. Telefonumu ve çantamı alıp dışarı çıktım terliklerimi giydim, kapıyı kilitleyip hemen bir alt katıma indim.

Kapıyı çaldığımla önlüklü bir Mert beklemiyordum.
'Hoş geldin Deniz abla gel içeri geç.'

İçeri girdim benim evin aynısı olduğu için mutfak olarak düşündüğüm yere geçtim Mertte peşimden geliyordu. Mutfağa girdiğimde Burak ocaktaki tencereyi karıştırıyordu, Mertte yarım bıraktığı salata işine geri dönmüştü.

'Hoşgeldin Deniz geç otur.'

' Hoş buldum yüzbaşım.'

Tam oturacaktım ki kapı çaldı ikisininde elleri dolu olduğu için ben yöneldim.

'Ben bakarım.'

Kapıya doğru hafif koşturdum, kapıyı açıp kafamı kaldırdığımda dev gibi beş adam beklemiyordum onlarda benim açmamı beklemiyor olacaklar ki karşılıklı bakakaldık.

'Deniz kim geldi?'

Bu sorusunu cevapsız bıraktım çünkü tanımıyordum bunun üzerine yüzbaşı söylenerek yanıma gelmişti.

'Kızım niye cevap vermiyorsun kim gelmiş. Bizimkilermiş gelsenize oğlum ne bekliyorsunuz kapıda.'

Benim arkama geçmiş kapıyı açıp buyur etmişti.

'Hanımefendiyi tanıyamayınca bir an yanlış geldik sandık komutanım.' Dedi sarışın olan

'Tanıştırırız geçin salona yemekleri kapatıp geleyim.'
Giderken bir yandanda 'hani gelmeyeceklerdi bu itler' diye söyleniyordu

Yüzbaşı gittiğinde bön bön birbirimize baktığımız için sessizliği bozmaya karar verip, küçük bir öksürükle girdim konuşmaya.

'Merhaba ben Deniz bir üst kata taşındım, hastanede çalışıyorum.'

Kafalarını sallarken yüzbaşı içeriye girdi.

'Gölge timi kendini tanıt!'

Yüzbaşının emriyle hepsi bir anda ayağı kalktı bende onlar kalkıyor diye kalktım elimde olmadan.

'Üsteğmen Hasan Cankurt Sivas emredin komutanım.'
'Asteğmen Emir Polat Ankara emredin komutanım.'
'Asteğmen Kerem Karadere Ordu emredin komutanım'
'Teğmen Yusuf Terzi Trabzon emredin komutanım.'
'Teğmen Yağız Tefik Kastamonu emredin komutanım.'

Hepsi sonra bana döndüğünde bende Burak'a döndüm

'Ebe/hemşire Deniz Karahan Ankara emredin komutanım.'

Verdiğim tekmille hepsi kahkaha attı, Burak da güldükten sonra bana döndü.

'Kızım sen niye tekmil veriyorsun.'

Herkes yavaştan sakinlerken cevapladım.

'Ne bileyim herkes öyle söyleyince benimde söyleyesim geldi.'

Mert ve önlüğü salona girince şaşaladı.

'Ne oluyor kız burda niye ayaklandınız.'

Yüzbaşı sert bakışlarıyla ona dönünce hemen hazır ola geçti

'Teğmen Mert Doğan Ankara emredin komutanım.'

Yağız Mert'e döndü
'Mert kaçırdın Deniz abla biraz önce tekmil verdi.'

Mert ilk başta anlamayınca yüzbaşı bana döndü.

'Asker tekmil ver.'

Hazır ola geçtim.