18. BÖLÜM

82 21 2
                                    

SELAM,NASILSINIZ

OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYINNN

ZEYNEP'TEN DEVAM

Bazen çocuklar sihirli gücü olsun isterler.Boş yere veya ihtiyaçları olduğu için.Ama diğer insanlar da bazen çok saçma bişey olduğunu düşünürler.

Ben ikinci gruptaydım.Yani bana göre sihirli güçlerinin olduğunu hayal etmek saçma birşeydi.

Ama şuandan itibaren fikrim değişmişti.Çünkü şuan sihirli güçlerimin olmasını çok isterdim.

Doğrusu şuan etraftan kaybolmayı.Gözlerimi sıkıca yumdum ve yavaşça arkaya doğru döndüm.Bir gözümü açıpkarşıma baktım.

İstemesem de...

Keşke şuan buradan ışınlanabilseydim veya görünmez olsaydım çok isterdim.

Karşımda onun ciddi suratını görünce diğer gözümüde yavaşça açtım ve etrafa bakmaya başladım.

Şuan o alaylı yüzünü görmeyi ne çok isterdim.Etrafa bakarken yeniden ona doğru baktım ve şaşırmış gibi yapıp "Aaa İsimsiz patron dedikleri beyfendi,sizin burada ne işiniz var" dedim.

Keşke onun sesini ilk duyduğumda bu tepkiyi verseydim.Daha inandırıcı olurdu.Bi anda kahkaha atmaya başladı ama sahte olduğu çok belliydi.

Biraz nezaket yani değil mi?

Ama bunda ne arar.Yavaş yavaş kahkahası bitince bana bakmaya başladı.Sanırım delirdi.

Beni geri bırakması için çok geçti çünkü çoktan delirmişti,delirmemesi için olan umutlar bitmişti.

İÇ SES:ADAM ÖLMÜŞ GİBİ KONUŞMASANA DELİ

Bide bana deli diyordu ama o da bendi haberi yoktu sanırım.

Herneyse adam "asıl senin burada ne işin var kaçak?" diye sordu.Yani kaçırıldığım evde de gezmiyeceksem nerede gezecektim.

Ayıp yani "hiç öylesine geziyordum.Bi burayada geliyim dedim.Yani kaçırıldığım evde gezmiyeceksem nerede gezeyim değil mi?" dedim.

Hafifçe gülümsedim ve arkama doğru küçük adımlar atmaya başladım."Ya yaa değil mi? Şimdi burada gezemezsen nerede geziceksin?" dedi ve ardından ekledi "kaçma buraya gel!" dedi hafif bağırarak.

Bu arada yani adam işini biliyo baksanıza bana hak verdi.Yani bana hak verdiği gözümden kaçmadı.

Yerimde durdum ama patron dedikleri adama doğru yürümedim.Ben yerine o bana doğru yürümeye başlamıştı.

"Demiştim değil mi buradan kaçamazsın" dedi adam ciddi ifadesini bozup yarım bir gülümseme ile.

Neyse suratı sinir bozucu olsa da en azından ciddi değildi.Çünkü ciddi olduğunda korkunç oluyordu mağlum.

"Eğer buraya gelmeseydim ve buradan kaçabilme ihtimalim vardı" dedim sinirle.

"Buna emin misin?" dedi.

"Eminim" dedim kendimden emin çıkan sesimle.

"Sence ben senin odanın başlarında duran adamları odanın kapısından alıcam ve seni rahat bırakır mıyım?" dedi gülerek.

Ben birşey anlamazken o bana bakmak yerine arkama baktı ve "gel" dedi sesi hafif yüksek çıkmıştı ama bağırmamıştı.

Birden yanımda bir adam belirdi.Ben az kalsın sıçrayacaktım ama en azından kendimi tutmuştum.

"Patron sen öyle deyince takip ettim ama durdurmadım.Kaçmaya çalışsaydı durdururdum" dedi ben şaşkınca ona bakarken.O da sanki bu şaşkın halimden keyif alıyordu.

Yanımdaki adama dönüp "Sen nereden çıktın ya" dedim.

Patron dedikleri adamda aramızda iki adımlık mesafe bırakarak tam karşımda durdu ve benim dediğimi umursamasan adama dönüp "Tamam kaçak kızımıza odasına kadar eşlik et ve kapısının önünde bekle" dedi...

°~° SON °~°

OY ATARSANIZ VE KİTABI ARKADAŞLARINIZA ÖNERİRSENİZ ÇOK MUTLU OLURUM.

DELİLERİN AŞKI (Ara Verildi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin