DELİLERİN AŞKI (Ara Verildi)

26. BÖLÜM

OY VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!!!

ZEYNEP'İN ANLATIMI İLE...

Geri gelmişti ha? şaka gibi.Pişman mı olmuştu?

İÇ SES:PİŞMAN OLMAK KİM O KİM?

Doğru,o kelimeyi ve Kartal ismini aynı cümlede bile hayal edemiyordum.

Söylemiş miydim?

O bir katildi hatta onlar katillerdi.Onlar pişman olmazlardı.Bir insan öldürebilecek kapasiteleri varsa ki onlarda var,onlar pişman olmazlardı.

Onlar masum bir -ve sadece bir tane bile olduğundan emin değilim- insan öldürmüşlerdi.

Şuan Batı beni odadan çıkarmıştı ve koşuyorduk.Evi kaşvatmemiştim ve bu yüzden nereye gittiğimiz hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

Odadan sadece bir kere çıkabilmiştim.Tabi o çıkışımda da diğer merdivenlerden inmiştim.Şuan ise temtersi yöne gidiyorduk.

Karşımıza bir sürü koşan adam çıkıyordu.Batı beni birden hızlıca çekti.

OHA! ÇÜŞ! HAYVAN BE!

Az kalsın yere yapışıyordum.Sendelemiştim ama onun bunu pek umursadığını görmüyor ve düşünmüyordum.

Kolidorda koşarken elimi ondan hızla çektim."Biraz yavaş ol,az kalsın düşüyordum." Benim dediğimi umursamıyor muydu?

Umarım bana öyle geliyordur."Yeniden elimi tutup hiçbir şeyb demeden yeniden koşmaya başladı.Bu sefer biraz daha yavaştı.

Kolidorun sonuna geldiğimizde ise merdivenlerden inmeye başladık.Kaç tane merdiven indik saymadım ama vıcığım çıkmıştı.

Şuan koştuğumuz yer ise karanlıktı.Sadece çok az ışık vardı.Biraz daha koşmaya devam edip en sonunda birv kapıdan içeri girdiğimizde durmuştuk.

"Sakın buradan çıkma.Yukarıya çıkıcam yardım etmeye" hemen çıkmıştı.Olum bunun nefesi hiçmi bitmiyo? bu ne hız?

Etrafa baktığımda ise gördüğüm tek şey boşluktu.Heryer ve herşey kapkaranlıktı.Dışarıdan bağrışmalar gelirken aralara silah sesleri de katılmıştı.

Kapının yanına yani duvara doğru yaslanarak beklemeye başladım.Bazen silah sesleri yükseliyor,bazen ise azalıyordu.

Birden yanımda ki kapı açıldı.Hemen kapıya doğru döndüğümde gördüğüm kişi ile duraksadım.Gördüğüm kişi Kaan'dan başka biri değildi.

Bana bir süre şaşkınca baktı ve hemen kendini toparlamış olmalı ki "Zeynep görüşmeyeli oldu ha?" dedi ve güldü.

"Hadi bakalım buradan kurtulma vakti geldi.Hemen benimle gel" bu kendisine çok güveniyordu.

"Sizinle gelmek istediğimi kim söyledi?" bozguna uğramış şekilde bakıyordu.Kesinlikle böyle bir cevap beklemiyordu ama ne sanıyordu,hemen üzerlerine atlıyacağımı mı?

"Zeynep kızım sen içtin mi? Hadi çok hızlı olmamız lazım benim eve girdiğimi çoktan fark etmişlerdir." Fark etmeleri işime gelirdi.

"Emin ol onl-" ve bir silah sesi.Sadece bir tek kurşun benim cümleimi yarıda kesmişti.Göğüsümde çok büyük bir acı hissediyordum.

Tek diyebileceğim acıyormuş,hem de fazlasıyla...

___SON___

VOTE ATMAYI VE KİTABIMI ARKADAŞLARINIZA ÖNERMEYİ UNUTMAYIN❤❤