•2•

80 8 10
                                    

~Minhodan

"JİSUNG BUNE!?" diye bağırdım sinirle.
Jisung ise karşılık olarak,
"Ne oluyor Min? Neden bağırıyorsun?"
Tanrım!Bu çocuk beni delirtmekmi istiyordu!?

"NEDEN HYUNJİNE FOTOĞRAF ATTIN JİSUNG!?"
"BIKTIM ARTIK MİNHO,BIKTIM!
HER NE KADAR ONU SEVMESEN BİLE KISKANIYORUM ANLADINMI?!
ARTIK GERÇEKLERİ BİLSİN DİYE YAPTIM,NEREYE KADAR SAKLAYABİLİRSİN Kİ?! ENİ KONU ÖĞRENECEKTİ!"

Hepsini tek nefeste söylemişti Jisung,tamam anlıyorum kıskanıyordu,AMA NEDEN FOTOĞRAF ATMA GEREĞİ DUYDU Kİ?!BEN ONA GERÇEKLERİ ALIŞTIRA ALIŞTIRA SÖYLEYECEKTİM!

Tanrım herşey mahvolmuştu,ne yapacaktım şimdi ben....

"çok mu kızdın...?"
Arkadan gelen sessiz ve tırsak sesle arkamı dödüm ve konuştum,
"Yapmaman gerekirdi Jisung,ne yapacağım şimdi ben?"
"Özür dilerim,ama artık sıkmaya başlamıştı Min...O an kendimi yapmak zorundaymışım gibi hissettim.."
Ağlamaklı çıkmıştı Jisungun sesi,
"Tamam Jis anlıyorum hoşuna gitmiyor,ama bana sormadan yapmaman gerekirdi."
diye cevaplamıştım Jisungu.

~Seungminden

"Seung ne yapacağız,bu sefer nasıl toparlayacağız Hyunjini..."demişti Felix.
"Bilmiyorum Felix ama kriz geçirmeden durdurmamız lazım biliyorsun geçen sefer olanları."demiştim.
Başını sallamakla yetinmişti Felix.

Şuan Hyunjinin evindeydik ve Hyunjinin durumu çok kötüydü,sabahtan beri ağlıyor herkese,herşeye küfür ediyordu,özellikle Minho ve Jisunga.

Hyunjin hiçbir şey anlatmadığı için birşey bilmiyorduk,ama önce sakinleştirmemiz gerekiyordu.
Tanrım...Ne olmuş olabilirki,hayatımın anlamı dediği kişi ve en yakın arkadaşına bu kadar kin besliyordu?

Denedik,denedik ve denedik fakat olmuyordu SAKİNLEŞTİREMİYORDUK!
Son çareyi Hyunjinin karşı komşusu doktor Chan hyungu çağırmakta bulmuştuk.
Hyunjini Felixe emanet edip acele bir şekilde koşmuştum,kapıyı tıklattıktan bir kaç saniye sonra kapı açılmıştı,
"Merhaba?"demişti hemen Chan hyung.
"Merhaba Chan hyung yardımına ihtiyacımız var,Hyunjin kriz geçiriyor ve sakinleştiremiyoruz,lütfen yardım et Chan hyung.."
"Tamam sakin ol Seung bir dakika ver bana geliyorum hemen."

Chan hyung,evinden sakinleştirici iğne getirip zorda olsa Hyunjini sakinleştirebilmişti.
Hyunjin kolarıma yığılırken hemen koltuğa yatırdık ve Chan hyunga teşekkür edip kapıdan geçirdik.

Ah,Tanrım...
Resmen arkadaşım şuan baygın bir şekilde önümde yatıyordu ve ne oldugunu bilmiyorduk....

~Devam edecek~

————————————————————————
off kötü oldu ya neyse banane direkt kafamdan sallıyorum zaten

————————————————————————off kötü oldu ya neyse banane direkt kafamdan sallıyorum zaten

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

of fanart cok iyiii

Üzülmedin mi~Hyunho Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin