{ZAWGYI}
"ေဟ့ မင္းဘယ္သူလဲ?"
"ဟင္..."
သူမ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ခုနက သူမကို ဝင္တိုက္မလိုျဖစ္တဲ့ ကားေပၚက လူမ်ားကို ေတြ့လိုက္ရသည္။ ေသခ်ာေပါက္ ႏြယ္ေသြးေမာ္ တို႔ပါပဲ။
"မင္း မင္းက ခုနက မိန္းကေလးမလား ဘာလို႔ ငါ့အိမ္ေပၚေရာက္ေနရတာလဲ?"
"ဘာ ဒါက ရွင့္အိမ္ ဟုတ္စ ဒုကၡပဲ.... ဒီမွာ ဒီမွာ ကၽြန္မက ဒီအိမ္က ကေလးမေလးကို စာလာသင္မယ့္ ဆရာမ မမိုးေႁမ့မာန္ ပဲ"
"ေအာ္... ငါေခၚထားတဲ့ တစ္ေယာက္ကို"
"ဒါဆို ကၽြန္မရဲ့ အလုပ္ရွင္က ရွင္ေပါ့"
"ဟုတ္တယ္..."
ႏြယ္ေသြးေမာ္ တစ္ေယာက္က လက္ကို ပိုက္ရင္း Style နဲ႔ ေျပာလိုက္သည္။ အျဖစ္ပ်က္ေတြကို ၾကၫ့္ရင္း နားမလည္ႏိုင္သူက မဟူရာ....
"ႏြယ္..."
"ေအာ္ မဟူရာ ျပန္လိုက္ေတာ့ေလ"
"ဟင္...."
"သိုက္ မဟူရာ့ကို လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါကြယ္ မမ သူနဲ႔ အလုပ္ကိစၥ ေျပာလိုက္ဦးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ မမ လာပါ"
မဟူရာ တစ္ေယာက္ မသြားခ်င္ သြားခ်င္နဲ႔ လိုက္သြားရေလသည္။ ႏြယ္ေသြးေမာ္ တစ္ေယာက္ေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္လိုက္သည္။
"ကဲ.... မင္းစာသင္ေပးရမယ့္ ကေလးမေလးရဲ့ အုပ္ထိန္းသူက တို႔ပဲ... ကဲ ပိုက္ဆံ ကိစၥ ေျပာၾကတာေပါ့"
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့...."
မိုးေႁမ့မာန္က ကိုင္ထားတဲ့ အေအးခြက္ကို စားပဲြခံု ေပၚတင္လိုက္တယ္။ ႏြယ္ေသြးေမာ္က သူမ ပန္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းကို ေတြ့သြားၿပီး....
"ႏွင္း.. ႏွင္းဆီပန္း"
"ဟုတ္တယ္ေလ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာကိစၥ ငါ့အိမ္ထဲမွာ ရာရာစစ ႏွင္းဆီပန္း ပန္ရဲရတာလဲ ခုခ်က္ခ်င္း သြားလႊင့္ပစ္စမ္း"
"ဟ... ဘာလို႔ လႊင့္ပစ္ရမွာလဲ အေကာင္းႀကီးပဲ ရိွေသးတာကို"
"ငါလႊင့္ဆို လႊင့္ေလ ႏွင္းဆီပန္းကို ငါမႀကိဳက္ဘူး ႀကီးဆုေရ"
YOU ARE READING
🌹 နှင်းဆီပင်၏ ဆူးညှောင့်များ[𝐌𝐲 𝐑𝐨𝐬𝐞𝐬](GL)
Приключенияဒီ story လေးက Lucia ရဲ့ ပထမဆုံး ရေးတာမို့ အမှားပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပြီးပဲ ဖတ်စေချင်ပါတယ်ရှင့် 💖💖
](https://img.wattpad.com/cover/361423143-64-k237458.jpg)